Πως οι Ολυμπιακοί του 2004 πυροδότησαν την ελληνική κρίση

Πολλοί Έλληνες, παρακολουθώντας τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου,   αναρωτιούνται για το πώς η χώρα τους ξέπεσε  από την διεθνή δόξα των Ολυμπιακών αγώνων του 2004,  στη σημερινή κρίση.

Οι αγώνες του 2004 κόστισαν στην Ελλάδα σχεδόν 9 δισεκατομμύρια ευρώ (11 δισεκατομμύρια δολάρια με την τρέχουσα συναλλαγματική ισοτιμία), καθιστώντας τους τους πιο ακριβούς αγώνες που διοργανώθηκαν μέχρι τότε. Οι Έλληνες φορολογούμενοι πλήρωσαν 7 δισεκατομμύρια ευρώ, χωρίς να υπολογίζονται διάφορα έξοδα όπως αυτά για το νέο αεροδρόμιο και το μετρό.

Λίγες μέρες μετά την τελετή λήξης των αγώνων, η Ελλάδα προειδοποίησε την ευρωζώνη ότι τα στοιχεία για το δημόσιο χρέος και τα ελλείμματά της θα ήταν πολύ χειρότερα από ότι αναμένονταν.

Το έλλειμμα του 2004 έκλεισε στο 6.1% του ΑΕΠ, μεγαλύτερο δηλαδή από το διπλάσιο του ορίου της ευρωζώνης, ενώ το χρέος έφτασε στο 110.6% του ΑΕΠ, το υψηλότερο στην ΕΕ (το σημερινό χρέος της Ελλάδας είναι 165.3% του ΑΕΠ) .Έτσι, το 2005, η Ελλάδα έγινε η πρώτη χώρα της ΕΕ που μπήκε σε δημοσιονομική επιτήρηση από την Κομισιόν.

Με το δημόσιο χρέος να είναι 168 δισεκατομμύρια ευρώ το 2004, είναι φανερό πως δεν φταίνε μόνο οι Ολυμπιακοί Αγώνες για την κατάρρευση της ελληνικής οικονομίας. Αναδεικνύουν όμως τα διαρθρωτικά προβλήματα που μαστίζουν την χώρα επί δεκαετίες. Και δεν είναι μόνο θέμα πόσα χρήματα δαπανήθηκαν, αλλά από πού προήλθαν, καθώς και που ακριβώς ξοδεύτηκαν. Μετά από μια περίοδο λιτότητας με σκοπό να συμμαζέψει τα δημοσιονομικά της και να πιάσει τους όρους ένταξης της στο ευρώ, η ελληνική κυβέρνηση χαλάρωσε τα “λουριά”  μόλις εντάχθηκε στην ευρωζώνη. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 2004 ήταν απλά ένας από τους πολλούς τομείς όπου ξοδεύτηκε αλόγιστα δημόσιο χρήμα το οποίο προέρχονταν από ανεξέλεγκτο δανεισμό.

Αν και εκατοντάδες χιλιάδες επισκέπτες επισκέφτηκαν την Ελλάδα το 2004 για να γιορτάσουν την επιστροφή των αγώνων στη γενέτειρά τους, στα επόμενα χρόνια το μερίδιο της χώρας στον τουρισμό μειώθηκε, αφού οι ξένοι επισκέπτες στράφηκαν προς άλλους περιορισμούς, όπως την Τουρκία και την Κροατία, οι οποίες επωφελήθηκαν από τις χαμηλότερες προσφερόμενες τιμές και την  καλύτερη διαφημιστική προβολή. Πολλά από τα στάδια και τις εγκαταστάσεις που  κόστισαν πανάκριβα, περιήλθαν σε αχρηστία. Στην νότια Αθήνα, ένα παραθαλάσσιο μέτωπο μήκους 2 χιλιομέτρων, που συνέδεε τρία ολυμπιακά στάδια, κατάντησε να είναι σήμερα μια χωματερή. Η κυβέρνηση ξαναπροσπαθεί τώρα να πουλήσει μια ολυμπιακή εγκατάσταση (Ελληνικό) έκτασης 620 εκταρίων, αφού μέχρι τώρα απέτυχε να δρομολογήσει την ανάπτυξη του.

Όπως αναφέρει ο Στράτος Σαφιολέας, επικεφαλής για τα διεθνή ΜΜΕ της ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής του 2004, «η φιλοξενία των Αγώνων για την Ελλάδα σήμαινε επενδύσεις στις υποδομές, στους ανθρώπους και στο εμπορικό branding… δυστυχώς, οι δυο επόμενες κυβερνήσεις απέτυχαν  να εκμεταλλευτούν την ολυμπιακή κληρονομιά της χώρας».

Στη διάρκεια της Ολυμπιάδας της Αθήνας, ένας εθελοντής καλωσόριζε τους επισκέπτες στο Ολυμπιακό Στάδιο, με ένα μεγάφωνο, λέγοντάς τους «να περάσουν καλά, γιατί πότε θα ξαναζήσουν τέτοιες μέρες;»

Σήμερα, βουτηγμένοι στην ύφεση, με τους Ευρωπαίους εταίρους τους να μην τους εμπιστεύονται, και με την παραμονή τους στο ευρώ να κρέμεται από μια κλωστή, οι Έλληνες το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να ονειρεύονται πως θα κερδίσουν το στοίχημα για μια ακόμη φορά.

Εν κατακλείδι, οι πανάκριβοι Ολυμπιακοί Αγώνες της Αθήνας, κατέδειξαν την ανικανότητα της Ελλάδας να διαχειριστεί τον προϋπολογισμό της, μια κατάσταση που συνεχίζει να στοιχειώνει την χώρα μέχρι και σήμερα.

   businessweek.com

by Αντικλείδι , http://antikleidi.wordpress.com

Συναφές: 

10 ιστορικές φωτογραφίες από τον χώρο του αθλητισμού

Οι Ολυμπιακοί και η κουκουβάγια

Γνωρίστε τους υπεράνθρωπους