Ο σχεδιασμός ενός ρομπότ που θα μιμείται τις ανθρώπινες δεξιότητες, όσον αφορά στην κίνηση και την αντίληψη, παραμένει δύσκολος.
Ο πρωτοπόρος της ρομποτικής, Ρόντνεϊ Μπρουκς, συνήθως ξεκινά τις ομιλίες του περιστρέφοντας ένα μικρό νόμισμα ανάμεσα στα δάχτυλά του. Η κίνηση είναι γρήγορη και δεν χρειάζεται ιδιαίτερη σκέψη. Ωστόσο, όπως πάντα επισημαίνει ο δρ Μπρουκς, το να καταφέρει ένα ρομπότ να κάνει το ίδιο, είναι αφάνταστα δυσκολότερο από το να μάθει να παίζει σκάκι ή να απαντά σε ερωτήσεις.
Η κατασκευή έξυπνων μηχανών έχει εξελιχθεί πάρα πολύ τα τελευταία χρόνια, αλλά και πάλι δεν προσεγγίζουν την τελειότητα του ανθρώπου που μπορεί να αγγίζει, να κρατά διάφορα αντικείμενα και να κινείται στον χώρο χωρίς πρόβλημα.
Ο σχεδιασμός ενός ρομπότ που θα μιμείται τις βασικές ανθρώπινες δεξιότητες όσον αφορά την κίνηση και την αντίληψη θα επιφέρει τεράστιες μεταβολές σε πολλούς τομείς της ζωής μας, από τη φροντίδα των ηλικιωμένων μέχρι τη βιομηχανική παραγωγή.
Τα προβλήματα, όμως, είναι πάμπολλα, πολύ μεγαλύτερα από αυτά που αντιμετωπίζουν οι ασχολούμενοι με την τεχνητή νοημοσύνη, όπως παραδείγματος χάρη η ομιλία ή η ακοή μιας συσκευής.
«Οταν θέλεις να αντιγράψεις μια βιολογική διαδικασία, όπως είναι η αντίληψη, η αφή, η δυνατότητα σχεδιασμού, τα προβλήματα ξεπερνιούνται πολύ δύσκολα», εξηγεί ο Γκάρι Μπράντσκι, ειδικός στην όραση στο Willow Garage, μια εταιρεία δημιουργίας ρομπότ στη Σίλικον Βάλεϊ. «Είναι πραγματικά εντυπωσιακό πόσα κάνει ο άνθρωπος χωρίς να καταβάλλει καμία προσπάθεια».
Σήμερα η Υπηρεσία Εξελιγμένων Ερευνητικών Προγραμμάτων Αμυνας (Darpa), η υπηρεσία του Πενταγώνου που ξεκίνησε την έρευνα στα θέματα τεχνητής νοημοσύνης το 1960, χρηματοδοτεί τρία ανταγωνιστικά προγράμματα κατασκευής ρομποτικών βραχιόνων και χεριών.
Ο σχεδιασμός ενός τέτοιου ρομπότ είναι δύσκολος. Ακόμη και σήμερα, οι ειδικοί συζητούν για τον τρόπο με τον οποίο θα σχεδιάσουν ένα ρομπότ που θα μιμείται τον άνθρωπο, δηλαδή, θα βάζει πλυντήριο ρούχων, θα μαγειρεύει ή θα πλένει τα πιάτα. Ολα αυτά για να καταστούν δυνατά, θα πρέπει να εξελιχθεί σημαντικά το λογισμικό που μιμείται την ανθρώπινη αντίληψη.
Σήμερα τα ρομπότ μπορούν να ολοκληρώσουν ορισμένες από τις προαναφερθείσες δραστηριότητες «μεμονωμένα». Eάν συναντήσουν την παραμικρή μεταβολή των συνθηκών αποτυγχάνουν παταγωδώς, ενώ για να περάσουν από τη μία ασχολία στην επόμενη, π.χ., να μαγειρέψουν και να πλύνουν τα σκεύη, πρέπει να τα επαναπρογραμματίζουν οι ερευνητές.
Κάποιοι ειδικοί πιστεύουν ότι είναι δυνατόν να διδάξουν τα ρομπότ και να δημιουργήσουν μία «βιβλιοθήκη» δραστηριοτήτων. Αντλώντας πληροφορίες από αυτήν, θα μπορέσουν να μιμηθούν τον άνθρωπο.
Αλλοι βλέπουν την προσέγγιση αυτή με καχυποψία και υποστηρίζουν ότι για τη δημιουργία τέτοιων μηχανών είναι απαραίτητη η δημιουργία αντίληψης.
Επί του παρόντος, το περισσότερο που μπορεί να κάνει ένα ρομπότ είναι να τυλίξει πετσέτες, να ευθυγραμμίσει τις γωνίες, να ισιώσει τα τσαλακώματα και να δημιουργήσει μία τακτική στοίβα, ακριβώς όπως έκαναν φοιτητές του Πανεπιστημίου Μπέρκλεϊ. Μπορεί κανείς να παρακολουθήσει στο Διαδίκτυο το σχετικό φιλμ. Αμέσως, όμως, θα αντιληφθεί τα όρια της ρομποτικής αφού το φιλμ που δείχνει το ρομπότ να κινείται με ανθρώπινη ταχύτητα έχει γυριστεί 50 φορές την ταχύτητα της πραγματικής κίνησης.
The New York Times
Ένα από τα μεγαλύτερα παράδοξα της σύγχρονης επιστήμης είναι ότι ενώ συνθέτει μια ηγεμονική κουλτούρα,…
Από όλες τις προφητικές γνώσεις που μπορεί να βρει κανείς στο κλασικό μυθιστόρημα του Όργουελ,…
Το 1784, σε ένα δοκίμιό του με τίτλο αυτή την ερώτηση: "Was ist Aufidarung?", ο…
Υπάρχουν δύο απαραίτητα στοιχεία για τη γνώση: το υποκείμενο της γνώσης (ο γνωρίζων, ή ο…
Ένα μικρό αφιέρωμα στον συγγραφέα και ψυχολόγο Daniel Kahneman που διακρίθηκε για το έργο του…
Για κάποιους είναι τόσο εύκολο να ερωτευτούν με μια ιδέα όσο και έναν άνθρωπο. Οι…