Διάλογος για την αμαρτωλή ιστορία της περαίωσης.

Τάλος :  Στο ίδιο έργο θεατές ! Για άλλη μία φορά επιβραβεύονται οι ασυνεπείς φορολογούμενοι και τους δίνεται αμνηστία για τις παλιότερες αμαρτίες.  Ανακοινώθηκε νέα περαίωση  για όσους επαγγελματίες και επιχειρήσεις δεν είχαν υπαχθεί στην προηγούμενη το 2010.

Καρνεάδης: Σωστό αυτό που λες, αλλά τι περιθώρια υπάρχουν σήμερα για περισυλλογή φόρων, δεδομένων των συνθηκών που επικρατούν? Σκέψου τα περιορισμένα και προβληματικά μέσα που διαθέτει η κυβέρνηση : φορολογική βάση που δηλώνει ότι δεν πληρώνει, φορολογικό μηχανισμό με τεράστια διαφθορά στους κλάδους του.

Τάλος :  Ο πρωθυπουργός δήλωσε μόλις πριν 10 μήνες:

“Έχει δίκιο να φωνάζει κανείς για την περαίωση. Για μας είναι η τελευταία φορά. Το νέο φορολογικό σύστημα βάζει τέλος»  (http://www.protothema.gr/politics/article/?aid=83401).

 Δεν γνώριζε τότε ο πρωθυπουργός τις συνθήκες που επικρατούν ? Και αν τις γνώριζε, γιατί δεν φρόντισε να τις αλλάξει ?

Πως πρέπει να αισθάνεται ο συνεπής φορολογούμενος, που “όλα τριγύρω αλλάζουν, και όλα ίδια μένουν” ? Νομίζω δικαίως είναι αγανακτισμένος.

Καρνεάδης: Δυστυχώς η πρακτική του να καταγγέλλω όταν είμαι στην αντιπολίτευση και να εφαρμόζω τα ίδια με τους προηγούμενους όταν γίνω κυβέρνηση είναι συνήθης. Αυτό όμως δεν εξηγεί τους λόγους για τους οποίους πρέπει ή δεν πρέπει να εφαρμοστεί περαίωση σήμερα. Η κατάσταση που βρίσκεται η χώρα στις παρούσες συνθήκες δεν ξέρω κατά πόσο χωρά συναισθηματισμούς. Πρέπει να βάλουμε πάνω απ όλα τη λογική μας και  να κρίνουμε βάση του κοινού συμφέροντος , Όλοι μας (θεωρητικά πάντα) είμαστε κατά του μέτρου της φορολογικής ατιμωρησίας κι ασυλίας . Όλοι μας δεν θέλουμε να καίγονται τα χλωρά με τα ξερά όμως πορευόμαστε με σημαία την προάσπιση μόνο του μικροσυμφερόντος μας.

Τάλος : Πράγματι η πρακτική που αναφέρεις εφαρμόζεται διαρκώς, Θυμίζω ότι, ο μέχρι πρόσφατα υπουργός οικονομικών, κ. Παπακωνσταντίνου είχε δηλώσει πριν τρία χρόνια (28/8/08) : “Η περαίωση δεν είναι απλώς ένα εκβιαστικό χαράτσι της κυβέρνησης. Είναι η ομολογία αποτυχίας της στη φορολογική πολιτική της. Επειδή δεν μπορεί να πιάσει τους φοροφυγάδες, επιβάλλει ένα γενικό μέτρο κι όποιον πάρει ο χάρος”. Άλλωστε η ντροπή των περαιώσεων ξεκίνησε το 1978, και φτάσαμε σήμερα να μιλούμε για την ενδέκατη περαίωση.

Η χώρα βρίσκεται πράγματι σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης. Αυτό όμως γιατί δικαιολογεί την εφαρμογή της περαίωσης που επιβραβεύει τον φοροφυγά ? Δεν ήρθε επιτέλους η στιγμή να φτιάξουμε ένα σύγχρονο φοροεισπρακτικό μηχανισμό, και να πληρώνει ο καθένας τους φόρους που του αναλογούν ? Γιατί πρέπει να πληρώνει ο συνεπής φορολογούμενος την ανικανότητα της πολιτικής ηγεσίας να αλλάξει την κατάσταση ?

Καρνεάδης: Σαφώς και τασσόμαστε υπέρ της δίκαιας φορολογικής κατανομής αλλά νομίζω ότι αυτό γίνεται μόνο στα λόγια κι όχι στις πράξεις. Όταν έρθει η ώρα του λογαριασμού που πρέπει να πληρώσουμε, της υποχρέωσης μας να ζητήσουμε την απόδειξη ή ακόμη και να καταγγείλουμε στις αρμόδιες αρχές τον φοροκλέπτη εφαρμόζουμε τακτική άτακτης φυγής ή αδιαφορίας.

Δεν υπάρχει καμία φορολογική συνέπεια και συνείδηση , αδιαφορούμε παντελώς ως πολίτες για τα αποτελέσματα της πρακτικής μας προς το κοινωνικό σύνολο.

Σίγουρα η περαίωση είναι ένα ακόμη εισπρακτικό μέτρο που επιβάλλεται επί δικαίων και αδίκων . Όμως πρέπει σαφώς να εξετάσουμε τι εναλλακτικές υπάρχουν. Πως θα βρεθούν αυτά τα 850 εκατομμύρια ευρώ που αναζητούν? Ποια θα ήταν η δικαιότερη κατανομή που θα προτείναμε ? Μια ακόμη εισφορά που θα ήταν πάλι αναλογική και άδικη?

Ας δούμε και τα δεδομένα όπως εξήγησα παραπάνω. Τι φορολογικά έσοδα αναμένονται από τακτικούς ελέγχους? πως θα πιάσεις την φορολογητέα ύλη που αποκρύπτεται όταν ο μηχανισμός σου συνδιαλλάσσεται με τους φορολογούμενους κι αποκρύπτουν από κοινού έσοδα και φόρους? 

Τάλος : Νομίζω ότι συμφωνούμε ότι αποτελεί ένα πολύ άδικο μέτρο. Θα ήθελα να αναφέρω ένα παράδειγμα για να το κάνω πιο κατανοητό :

Ας θεωρήσουμε έναν νομοταγή φορολογούμενο που την τελευταία πενταετία έβγαλε 150,000€ (30,000€ κάθε έτος). Αν θεωρήσουμε έναν μέσο συντελεστή 30%, οπότε πλήρωσε φόρο 45,000€.

Ένας άλλος φοροφυγάς, ανταγωνιστής του προηγουμένου, δεν κόβει αποδείξεις και παρόλο που έκανε τον ίδιο τζίρο, δήλωσε τελικά 75,000€ (15,000€ ανά έτος). Αν θεωρήσουμε ότι περισσότερο από το μισό εισόδημα εμπίπτει στο αφορολόγητο, και ότι ο συντελεστής είναι χαμηλός για τα μικρά εισοδήματα, τότε μπορούμε να θεωρήσουμε ότι πλήρωσε συνολικά φόρο 5,000€.

Ο ένας δηλαδή πλήρωσε φόρο 45,000€ και ο άλλος 5,000€ (με τα ίδια εισοδήματα !).

Και έρχεται η ώρα της περαίωσης. Ο συνεπής φορολογούμενος όχι μόνο καλείται να πληρώσει πάλι, αλλά του ζητείται να πληρώσει και παραπάνω φόρο από τον ασυνεπή (αφού δηλώνει περισσότερο εισόδημα) !

 Ποιο θα είναι το αποτέλεσμα ? Είτε ο συνεπής φορολογούμενος θα κλείσει την επιχείρηση του, είτε θα αναγκαστεί να ακολουθήσει την τακτική του φοροφυγά προκειμένου να μπορεί να τον ανταγωνιστεί.

Τι μήνυμα περνάει η πολιτική ηγεσία στην κοινωνία ?

 Από εκεί και πέρα υπάρχει πράγματι το πρόβλημα του διεφθαρμένου εισπρακτικού μηχανισμού. Δεν είναι ευθύνη της κυβέρνησης να σπάσει το απόστημα μέσα σε αυτόν τον μηχανισμό ? Έχει τιμωρήσει παραδειγματικά όσους πιάστηκαν να ‘λαδώνονται’ ? Έχει κάνει ότι μπορεί για να βρει αυτούς που λαδώνονται (μέσω επανελέγχων, αποκλίσεις στόχων κλπ) ? Όλα ξεκινάνε από το την ατιμωρησία, αφού ο κάθε διεφθαρμένος υπάλληλος ξέρει ότι δεν θα υποστεί σημαντικές συνέπειες αν πιαστεί. Άλλωστε μία διασταύρωση ανάμεσα στα εισοδήματα των εφοριακών και των περιουσιακών στοιχείων τους, αμέσως θα μαρτυρούσε τους διεφθαρμένους.

Και στο κάτω-κάτω αν δεν μπορούν να λύσουν το πρόβλημα, ας ζητήσουν τεχνογνωσία από τους εταίρους μας. Αλλά μάλλον δεν υπάρχει και η πολιτική βούληση …

Καρνεάδης: Όσον αφορά το παράδειγμα σου πράγματι έτσι είναι τα νούμερα. Η επιβάρυνση θα είναι μεγαλύτερη για τον ειλικρινή φορολογούμενο και το μήνυμα προβληματικό. Μόνο εφόσον  το εννοούσαν πραγματικά ότι θα ταν η τελευταία φορά που θα απολάμβαναν φορολογική ασυλία ίσως να άφηνε κάποιο θετικό μήνυμα, αλλά τώρα κανείς δεν τους πιστεύει.

Μάλιστα είναι χειρότερα τα πράγματα γιατί ο συνεπής ουσιαστικά εκβιάζεται να κάνει κι αυτός περαίωση φοβούμενος μην κατασπαραχθεί από κάποιον διεφθαρμένο ελεγκτή, που θα χει χάσει τα “επιπλέον έσοδα” του. Καταλαβαίνω ότι οι συνεπείς είναι είδος προς εξαφάνιση κι οφείλουμε να τους προστατέψουμε

Έλα όμως και στην απέναντι πλευρά τώρα και δες το με άλλη οπτική, δηλαδή πως θα μεγιστοποιήσεις το όφελος του κράτους. Αυτό είναι το ζητούμενο.

Κατ αρχήν με μια περαίωση “παρακάμπτεις” τους (όποιους) μεσάζοντες

Στην συνέχεια σκέψου από πόσους φοροκλέπτες οι ειλικρινείς ελεγκτές μπορούν να αποδείξουν απόκρυψη φορολογητέων εσόδων. Από ελάχιστους πιστεύω, και μάλσιτα στους ελεύθερους επαγγελματίες απειροελάχιστους! Το μόνο που μπορούν να κάνουν συνήθως είναι να τους απορρίψουν μερικές δαπάνες ως μη παραγωγικές και να αυξήσουν έτσι τα κέρδη τους ( εννοείται ότι απλοποιούμε τα πράγματα , στην πραγματικότητα βρίσκουν κι άλλες “αταξίες” όπως πλαστά, εικονικά, ακαταχώρητα, λάθη εσκεμμένα ή μη, προβλήματα σε φπα και παρακρατούμενους φόρους, πρόστιμα από τη μη ορθή εφαρμογή της νομοθεσίας κτλ)

Τέλος σημείωσε ότι οι έλεγχοι είναι δειγματοληπτικοί και στους περισσότερους οι ανέλεγκτες χρήσεις παραγράφονται ή αν είναι απατεώνες ίσως δεν είναι καν “εισπράξιμα” όσα πρόστιμα καταλογίζονται.

Ναι είναι ευθύνη του κράτους να βρει τους μηχανισμούς για να το ξεπεράσει όμως είναι πολύ δύσκολο χωρίς να θίξει κεκτημένα και να μην προκαλέσει μεγαλύτερη δυσφορία στον επιχειρηματικό κόσμο και στον πολίτη γενικότερα, οπότε αναβάλει συνεχώς πράγματα που θα ήταν προς αυτή την κατεύθυνση (αντικειμενικές ακινήτων, 1500 ευρώ μέσω τραπέζης, φοροκάρτα κτλ)

Μη ξεχνάς και με ποιους έχουμε να κάνουμε: σύμφωνα με τον ελεγκτή δημόσιας διοίκησης Ρακιντζή στην τελευταία του έκθεση αναφέρει ότι οι περισσότερες ΔΟΥ δεν έχουν διενεργήσει καθόλου φορολογικούς ελέγχους για το 2009!

 Τάλος : Δυστυχώς το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι. Πως είναι δυνατόν να υπάρχει τέτοια ανοχή σε φαινόμενα που περιγράφεις, όπως το ότι οι πολλές ΔΟΥ δεν έχουν διενεργήσει φορολογικούς ελέγχους ?

Το διεφθαρμένο σύστημα των ελεγκτών (και όχι μόνο), το έχουν φτιάξει και εκθρέψει οι κυβερνήσεις μας. Έχουν τεράστιες ευθύνες για την δημιουργία του και διαιώνιση του. Δεν ξέρω αν το γεγονός πως τίποτα δεν αλλάζει, οφείλεται σε ανικανότητα των πολιτικών τους προϊστάμενων ή σε έλλειψη πολιτικής βούλησης. Όμως αυτό είναι μια άλλη κουβέντα που, αν συμφωνείς, θα μπορούσαμε να την κάνουμε μια άλλη φορά.

Καρνεάδης: Όλα τα προηγμένα δυτικά κράτη θεωρούν τον φορολογούμενο κατ αρχήν ως ειλικρινή κι οφείλουν ν αποδείξουν την όποια ενοχή του ενώ στην Ελλάδα συμβαίνει παραδόξως το ανάποδο, ο φορολογούμενος θεωρείτε εξ αρχής ένοχος και καλείται ν αποδείξει την αθωότητα του! 

Κλείνοντας θα πω και πάλι ότι ο καθένας μας πρέπει να κάνει την αυτοκριτική του και ν αναλογιστεί τις ευθύνες του .Ο Καστοριάδης αναφερόμενος στη Δημοκρατία είπε ότι είναι περίεργο πολίτευμα, δεν μπορείς εύκολα να κατηγορείς τον άλλον όταν κι εσύ συμμετέχεις σ αυτή. Είσαι υπεύθυνος !

by Αντικλείδι , http://antikleidi.wordpress.com