Μπορεί να υπάρξει σήμερα ένας ανάλογος ηγέτης που να μας παραδειγματίσει με τη στάση και τη συμπεριφορά του?
“Ο Λεύκιος Κουίντιος Κιγκινάτος (Lucius Quinctius Cincinnatus ή απλώς Cincinnatus) ήταν πολιτικός και στρατιωτικός ηγέτης της αρχαίας Ρώμης, του οποίου η απέραντη αρετή εξαίρεται ως παροιμιώδης στη Ρωμαϊκή ιστορία. Ήταν πατρίκιος και ανήκε στην οικογένεια των Κοϊντίων. Το 460 π.Χ. έγινε ύπατος. Ήταν πολύ δίκαιος, τόσο ώστε να μην ανακαλέσει από την εξορία τον γιό του Καίσωνα, που τον είχε εξορίσει η προηγούμενη αρχή. Να σημειωθεί ότι στον γιό του (Καίσωνα) είχε επιβληθεί μεγάλο χρηματικό πρόστιμο, το οποίο για να πληρώσει ο πατέρας του έμεινε φτωχός σ’ όλη του τη ζωή. Τελειώνοντας τη θητεία του, δεν δέχτηκε να επανεκλεγεί στο αξίωμα αυτό, θεωρώντας ότι κάτι τέτοιο θα ήταν παράνομο. Είχε ένα μικρό χωράφι πέρα από τον Τίβερη και ασχολήθηκε με την καλλιέργειά του.
Το 458 π.Χ. ανακηρύχθηκε από την Σύγκλητο δικτάτορας, με την εντολή να πολεμήσει τους Αικούους, οι οποίοι πολιορκούσαν το στρατόπεδο του υπάτου Μινούκιου στο όρος Άλγιδο του Λατίου (το σημερινό Castello dell’ Aglio). Εν σώματι οι συγκλητικοί, φορώντας τις τηβέννους τους, πήγαν στον Κιγκινάτο να του αναγγείλουν ότι ανακηρύχθηκε δικτάτορας. Τον βρήκαν να καλλιεργεί το χωράφι του. Τους ζήτησε να περιμένουν, πήγε στο σπίτι του και φόρεσε την τήβεννό του κι έπειτα βγήκε να μιλήσουν. Την άλλη μέρα ξεκίνησε να πολεμήσει, νίκησε τους Αικούους και απεγκλώβισε τον Μινούκιο. Επέστρεψε στη Ρώμη, έκανε θρίαμβο και κατόπιν παραιτήθηκε από το αξίωμα του δικτάτορα. Ο χρόνος από την ανακήρυξή του σε δικτάτορα μέχρι την παραίτησή του ήταν 16 μέρες.”
by Αντικλείδι , https://antikleidi.com
Συναφές:
Νευροηθική: αναζητώντας τις ρίζες του καλού και του κακού
Ηθική = Νομιμότητα; Νομιμότητα= Ηθική;
Τέσσερα ερωτήματα για τη δημοκρατία
Σαν παραμύθι μοιάζει.
Δεν μπορώ να φανταστώ κάποιον την σημερινή εποχή, να παραιτείται αυτοβούλως από το αξίωμα του (αφού έχει επιτελέσει επιτυχώς την αποστολή του), αλλά και να μην παραβαίνει τον νόμο ακόμα και για το καλό του γιού του.
Οσο αφορά για το ότι έμεινε φτωχός σε όλη του την ζωή, είναι κάτι που δυστυχώς δεν μπορούμε να το φανταστούμε για τους σημερινούς πολιτικούς.
βλεποντας τις ειδησεις προχτες την ωρα που εδειχνε για τη Λιβυη περνουσε μπροστα απο την τηλεοραση ο μικρος γιος μου και με ρωτηαει: “καλα ρε πατερα αυτοι ακομη πολεμανε? Γιατι δεν παραιτειται αυτος ο κανταφις?”
Αντε να του πεις οτι η εξουσια ειναι γλυκια, ειναι αρρωστια… Κανταφι,Σανταμ,Καστρο κοκ…
Μονο αυτον ειχα στο μυαλο μου κι επρεπε να παω τοσο πισω στην ιστορια..
Ποσο διαφορετικα θα ηταν τα πραγματα, αν οι πολιτικοι μας εβαζαν σε δευτερη μοιρα το ατομικο τους συμφερον.
Δεν νομιζω παντως οτι η δημοκρατια μας σημερα χρειαζεται τετοια ρισκα.
Καθε εποχη εχει και τα δικα της χαρακτηριστικα και τις δικες της αναγκες. Σημερα αναζητουμε περισσοτερη συμμετοχη κι οχι συγκεντρωση
Μηπως χρειζομαστε τελικα καποιον να μπορει ν αγνοει το πληθος και να παρει τις αποφασεις που απαιτουνται χωρις να υπολογισει το πολιτικο κοστος?
Οπως καποτε ο Βενιζελος σε μεγάλη λαϊκή συγκέντρωση, όπου ενώ το πλήθος εκραύγαζε «θέλουμε Συντακτική Βουλή», αυτος ειπε επιμενοντας: «Επαναλαμβάνω: Διπλή Αναθεωρητική Βουλή. Και πάλι ο λαός κραυγάζει: «Συντακτική», για να πάρει κοφτή την απάντηση από τον Βενιζέλο: «Είπα! Αναθεωρητική». Και το πλήθος εσίγησεν.
Τοτε πηρε τον τιτλο του ηγετη. Τον ανακυρηξε οχι η φωνη αλλά η σιωπή του λαού
Χρειαζόμαστε κάποιον να κάνει τα αυτονόητα :
1. Έλεγχο του λογιστικού χρέους
2. Καταπολέμηση φοροδιαφυγής, με παραδειγματικές τιμωρίες των παραβατών
3. Έλεγχο πόθεν έσχες για όσους έχουν καταθέσεις στο εξωτερικό
4. Έλεγχο πόθεν έσχες για όσους είχαν δημόσιες θέσεις τα τελευταία 30 χρόνια.
5. Άμεση εφαρμογή ηλεκτρονικών προμηθειών στο δημόσιο
6. Άμεση εφαρμογή ηλεκτρονικής συνταγογράφησής.
7. Εξορθολογισμό των μισθών στο δημόσιο και στις ΔΕΚΟ.
8. Απόλυση ή εφεδρεία των δημοσίων υπαλλήλων που μπήκαν με εξώφθαλμα παράνομο τρόπο. Μπορούν να ξεκινήσουν από τους υπαλλήλους της βουλής.
Η ιστορία αυτή αποτελεί το απόλυτο παράδειγμα του τι σημαίνει να ζεις σύμφωνα με τις αρχές και τις αξίες που σου υπαγορεύει η συνείδησή σου..Ίσως ο μόνος τρόπος ζωής που δίνει νόημα στην ανθρώπινη ύπαρξη.
Υπάρχουν και σήμερα τέτοιοι άνθρωποι, μόνο που δεν τους επιτρέπεται να ασχοληθούν με την πολιτική.
Χρειαζόμαστε έναν Μαντέλα που να μπορεί ν αντιταχθεί στους ίδιους τους οπαδούς του , στο πολιτικό κόστος . Οποίος είδε την ταινία invictus (του ιστγουντ) θα είδε πως ο Μαντέλα δεν κατάργησε την ομάδα ράγκμπι που συμβόλιζε το απαρτχάιντ αντιτασσόμενος στις πιέσεις και τις αποδοκιμασίες των μαύρων οπαδών του