Μίμης Ανδρουλάκης: Ο νέος οικονομικός πατριωτισμός για τον επαναπατρισμό των καταθέσεων

– μια απλή, κοινή σκέψη που μπορεί να γίνει πανεθνική εκστρατεία.
«Ο λαός δε σώζεται, σώζει» διακήρυσσε ο Νίκος Καζαντζάκης. Όλες οι μεγάλες μάχες του Ελληνισμού κερδήθηκαν ή χάθηκαν στα μετόπισθεν, στο εσωτερικό μέτωπο. Στο παρελθόν όπως στη μεγάλη κρίση του 1932 οι λαϊκές επιτροπές σωτηρίας, οι ιδιώτες και πρώτος ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Χρυσόστομος κάλεσαν σε εθνικό συναγερμό για τη στήριξη της δραχμής και την αποτροπή της χρεωκοπίας. Είναι χαρακτηριστικό ότι εκφράστηκε τότε δημόσια η θέληση ένα εκατομμύριο ζευγάρια να προσφέρουν δύο εκατομμύρια βέρες για να στηριχθεί η δραχμή που ατυχώς ήταν ακόμη προσκολλημένη στον «χρυσό κανόνα»! Ήταν ο οικονομικός πατριωτισμός του «χρυσού»! Δεν πρόφτασε να πετύχει τους στόχους του γιατί η Ελλάδα, παντελώς αβοήθητη τότε από το εξωτερικό, παρασύρθηκε από τα κύματα του παγκόσμιου Μεγάλου Κραχ.
Στην εποχή μας, παρά το γεγονός ότι η Ελλάδα βρίσκεται σε δεινή οικονομική κατάσταση, κυριολεκτικά στο χείλος του γκρεμού, δε χρειάζονται αυτού του τύπου οι θυσίες. Η χώρα διαθέτει ισχυρό νόμισμα, το Ευρώ, και έχει εξασφαλίσει υπό προϋποθέσεις ευρωπαϊκό μηχανισμό για τη συνέχιση της δανειοδότησής της μέχρι να γίνει εφικτός ο πολιτικός διακανονισμός του χρέους της υπό την ομπρέλα του Ταμείου Διάσωσης ΙΙ (2013 – 2014). Σήμερα, ο νέος οικονομικός πατριωτισμός συμπυκνώνεται σε μια απλή αλλά καταλυτική ατομική και συλλογική πράξη: επαναπατρισμός των καταθέσεων ή έστω ενός σημαντικού τμήματός τους με πλήρη, εγγυημένη και μακρόχρονη φορολογική τους αμνηστία. Όλα τα άλλα μέτρα που έχουν εξαγγελθεί μέχρι σήμερα αποδείχθηκαν ατελέσφορα. Το εθνικό συμφέρον από την επιστροφή των καταθέσεων είναι υπέρτερο στο πολλαπλάσιο έναντι ορισμένων ηθικών κινδύνων που δημιουργεί η φορολογική αμνηστία.
Η επιστροφή των καταθέσεων εμπεδώνει την εμπιστοσύνη στην ελληνική οικονομία. Οχυρώνει το τραπεζικό σύστημα και αποτρέπει οριστικά κάθε αποσταθεροποιητικό “ατύχημα” έστω κι από παρεξήγηση. Προσφέρει άμεσα ικανή ρευστότητα στην αγορά, βάζει το ταχύτερο δυνατό σε επανεκκίνηση την ανάπτυξη και ανασυγκρότηση της ελληνικής οικονομίας, συγκρατεί και αυξάνει τις θέσεις απασχόλησης. Αρκεί ακόμα και κατά το ένα τρίτο η επιστροφή των καταθέσεων που έχουν διαρρεύσει στο εξωτερικό από την αφετηρία της διεθνούς κρίσης το 2008 για να ανατραπεί θετικά το οικονομικό κλίμα στη χώρα μας. Το ζήτημα των καταθέσεων είναι το θεμελιώδες στη σημερινή καμπή της ελληνικής κρίσης.
«Είσαι πατριώτης; Απόδειξέ το! Φέρε στην πατρίδα τις καταθέσεις σου! Είναι απόλυτα εγγυημένες και θα έχουν υψηλότερες αποδόσεις». Αυτό το σύνθημα πρέπει να είναι στο στόμα κάθε Ελληνίδας και Έλληνα. Αντίθετα οι κάτοχοι των καταθέσεων στο εξωτερικό, που δε θα ανταποκριθούν στο κάλεσμα της επιστροφής τους, θα υποβληθούν στη δοκιμασία μιας εξονυχιστικής εξέτασης του «πόθεν έσχες», σε υψηλή φορολόγηση και θα είναι εκτεθειμένοι σε μια σειρά άλλους κινδύνους.
Είναι αδιανόητο οι φορολογούμενοι και οι καταθέτες της Γερμανίας, της Γαλλίας, της Ολλανδίας και των άλλων χωρών της ευρωζώνης να μας εμπιστεύονται έστω βαρυγκομώντας και να μας δανείζουν τα δισεκατομμύριά τους, και εμείς οι ίδιοι να μην εμπιστευόμαστε τον εαυτό μας, την πατρίδα μας!
Στην πρώτη γραμμή της εκστρατείας του νέου οικονομικού πατριωτισμού για τον επαναπατρισμό των καταθέσεων θα πρέπει να βρεθούν:
Εκπρόσωποι της “κοινωνίας των πολιτών”, ευρύτερης αποδοχής, που έχουν διακριθεί στην επιστημονική, πνευματική και οικονομική ζωή οι οποίοι συγκροτούν με δική τους πρωτοβουλία Εθνική Επιτροπή της πανεθνικής εκστρατείας.
Η Τράπεζα της Ελλάδας, ο ΣΕΒ, η Ένωση Ελληνικών Τραπεζών, η Ένωση Ελλήνων Εφοπλιστών, ο Πανελλήνιος Σύνδεσμος Εξαγωγέων, ο Σύνδεσμος Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων, τα Εμπορικά και Βιομηχανικά Επιμελητήρια, η ΓΣEBEΕ, οι Δικηγορικοί και Ιατρικοί Σύλλογοι, οι Σύλλογοι Μηχανικών και Αρχιτεκτόνων, οι πρυτανικές αρχές πανεπιστημίων και πολυτεχνείων, ο έντυπος και ηλεκτρονικός τύπος, η τηλεόραση, όλες οι επιχειρηματικές, επιστημονικές και επαγγελματικές ενώσεις της χώρας καλούν τα μέλη τους σε έμπρακτη συμμετοχή στο εθνικό κίνημα για την επιστροφή των καταθέσεων.
Επιφανείς οικονομικοί παράγοντες ανακοινώνουν δημόσια και παραδειγματικά την έμπρακτη συνδρομή τους στην πανεθνική εκστρατεία.
Η νεολαία με την κοινωνική και ψηφιακή της δικτύωση, οι bloggers, οι πλατείες των αγανακτισμένων πολιτών μπορούν να διασκεδάσουν τους παράλογους φόβους της κοινωνίας για το αύριο και να πολλαπλασιάσουν με τη δύναμη της φαντασίας, του αυθορμητισμού και της πρωτοτυπίας τους το μήνυμα του νέου οικονομικού πατριωτισμού.
Ο Αρχιεπίσκοπος και η Ιερά Σύνοδος, που συμπληρωματικά διακηρύσσουν ότι η διακράτηση στο σπίτι των καταθέσεων των Ελλήνων, πέραν των κινδύνων που ενέχει για την ασφάλεια των πολιτών, παραβιάζει το πνεύμα του Ιησού που καταδίκαζε την παθητική “αποθησαύριση” και τη μη αποδοτική αξιοποίηση του “πλούτου” (παραβολή των “ταλάντων”).
Η Βουλή με ψήφισμα, κατά το δυνατόν ομόφωνο, στηρίζει σχετική απόφαση της Κυβέρνησης, που με τη συναίνεση όλων των πολιτικών δυνάμεων προσφέρει ισχυρές εγγυήσεις, αποτελεσματικά κίνητρα και συνέχεια, ανεξάρτητα από τις εναλλαγές της διακυβέρνησης.
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κορυφώνει στο υψηλότερο επίπεδο ευθύνης την πανεθνική εκστρατεία και με σχετικό διάγγελμά του εμπεδώνει το αίσθημα εμπιστοσύνης, ασφάλειας και εθνικής συναίνεσης.
Όλα αυτά είναι μία απλή συνηθισμένη σκέψη που βρίσκεται στα χείλη όλων. Η πρωτοβουλία της “κοινωνίας των πολιτών” μπορεί και πρέπει να την μετατρέψει σε μία ακατανίκητη εθνική δύναμη.
Για την καταγραφή της Μίμης Ανδρουλάκης


Σχετικά Άρθρα

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -


- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Προσθήκη σχολίουΣχολιάστε

  • Δεν καταλαβαίνω με πιο τρόπο θα λυθεί το πρόβλημα της Ελλάδος με τον επαναπατρισμό των καταθέσεων. Θα μειωθεί το έλλειμμα? Αφού τα λεφτά στις τράπεζες θα πάνε. Χρωστάνε οι τράπεζες λεφτά στο δημόσιο?

  • Οταν παίρνεις τα χρήματα από την Ελλάδα, στερείς ρευστότητα και κεφάλαια για την χρηματοδότηση της οικονομίας.
    Αν πάμε όλοι μαζί μία μέρα να πάρουμε τα χρήματα από τις τράπεζες θα καταρρεύσει αμέσως το σύστημα.
    Η μεταφορά χρημάτων στο εξωτερικό είναι μαχαιριά στην πλάτη της χώρας.

  • thleo Όχι, δεν θα μειωθεί το έλλειμα , αλλά θα πέσει χρήμα στην αγορά -που σημειωτέον έχει στεγνώσεις εντελώς- & έτσι θα κινηθεί λίγο
    Αυτή τη στιγμή τράπεζες δεν υπάρχουν ουσιαστικά. Δεν δανείζουν. Δεν μπορεί κάποιος επιχειρηματίας (ή και ιδιώτης) πλεον να πάρει νέο δάνειο αν δεν έχει ήδη πλαφόν ή ισχυρές εξασφαλίσεις (πχ δεσμευμένες καταθέσεις, ακίνητο ισόποσης τουλάχιστον αξίας και χωρίς προσημείωση εννοείται..). Και δεν το κάνουν για άλλο παράξενο λόγο αλλά απλά δεν έχουν χρήματα για να δανείσουν! αφού όλοι τα χουν “σηκώσει”
    To 2010 νομίζω μειώθηκαν οι καταθέσεις τους κατά 40δις και για το 2011 προβλέπεται στα 20 (τα πήγαν έξω, κάλυψαν ανάγκες ή τα μετέτρεψαν πχ σε ομόλογα ή στο στρώμα…)
    Οι τράπεζες δεν έχουν κανένα άπειρο κομπόδεμα . Παρακαρατούν κάποιο ποσοστό που είναι υποχρεωμένες και τα υπόλοιπα τα δανείζουν (κι έτσι κερδίζουν)

  • Το πρόβλημα ποιο είναι? Οτι δεν έχει τα λεφτά των καταθέσεων των υπολοίπων λογαριασμών που δεν έβγαλαν τα λεφτά τους έξω,δηλαδή δεν τις έχει μείνει καθόλου ρευστό ή δεν έχει λεφτά για να δώσει δάνεια?

  • Οι τράπεζες έχασαν 50 δις ευρώ καταθέσεων δηλαδή το 20%
    Τον Ιούνιο οι καταθέσεις μειώθηκαν στα 190 δις ευρώ.

    Υπάρχουν τράπεζες οι οποίες στη προσπάθεια τους να διασφαλίσουν την ρευστότητα τους ανεβάζουν τα επιτόκια καταθέσεων έως 6% και ταυτόχρονα αναζητούν σχεδόν επί καθημερινής βάσεως ρευστότητα στην διατραπεζική με επιτόκια σχεδόν 1%.. Πόσο μπορεί να συνεχιστεί αυτό, και πως να χρηματοδοτήσουν την πραγματική οικονομία ?

  • Ωραία αν είσαι ένας σωστός επιχειρηματίας γιατί πρέπει να δανειστείς για να ξεκινήσεις μια επιχείρηση ? Πρέπει κατευθείαν να κάνεις μια επιχείρηση και να δίνεις σε όλα σου τα στελέχη leasing αυτοκίνητο? Πρέπει κατευθείαν να αγοράσεις ένα οικόπεδο 20 στρέμματα? Για ποιο λόγο να κυκλοφορούν όλοι με Cayenne τι στιγμή που δεν έχουν τα λεφτά για να την αγοράσουν? Με παρόμοιο σκεπτικό λειτουργούν και επιταγές. Αγοράζεις ένα προϊόν, δεν του δίνεις τα λεφτά, του δίνεις επιταγή 6μήνη, δεν μεταπουλάς το προϊόν που έχεις αγοράσει,αλλά χρωστάς τα λεφτά.

  • Η πραγματική οικονομία είναι αυτή που χρειάζεται τα δανεικά για να λειτουργήσει?

    • τα δανεικά δεν είναι κατ ανάγκη κακό πράγμα, αρκεί να πάνε προς τη σωστή κατεύθυνση (παραγωγή, επενδύσεις & όχι κατανάλωση)
      Οπως είπες πριν άλλο να πάρει δάνειο ένας επιχειρηματίας για ν αγοράσει μια μηχανή για την παραγωγή που θα του αυξήσει πιθανώς την παραγωγικότητα του κι άλλο την Cayenne

  • μια επιχείρηση έχει συνήθως ανάγκη κεφάλαιο είτε για να ξεκινήσει είτε για να λειτουργήσει (κίνησης λέγεται) και συνήθως και τα 2…
    Ενα πολύ απλοικό παράδειγμα θα σου σχηματοποιήσω:
    Εστω ότι εσύ έχεις μια ωραία ιδέα και θες να την κάνεις δουλειά πχ θες να ανακυκλώνεις λάδια φαγητού (καλό?) που θα βρεις τα 200χιλ ας πουμε της επένδυσης (ας βάλουμε μόνο μηχανολογικό εξοπλισμό)? θα πας στην τράπεζα…

    αντε και τα πήρες και ξεκίνησες. Πως πληρώνεις τους προμηθευτές σου? τον υπάλληλο που θα μεταφέρει?
    τη βενζίνη για το φορτηγάκι που θα τα μαζεύει? το ικα , το φπα, το ενοίκιο? Οι πελάτες σου σε πληρώνουν με επιταγές 6μηνες… εσύ είσαι νέος στην αγορά και δεν σου δίνουν πίστωση…
    Θες άλλο δάνειο για να κινηθείς επομένως… θα πας στην τράπεζα…

  • Πολύ απλά δεν την ξεκινάς.

    Κάτι πιο απλό: Είσαι μαθηματικός και θέλεις να διδάξεις για να αρχίσεις να βγάζεις λεφτά. Τι είναι λογικό? Να πάρεις δάνειο 100.000 Ευρώ για να νοικιάσεις ένα χώρο και να τον μετατρέψεις σε φροντιστήριο στο οποίο θα έχεις 2-3 υπαλλήλους και να μην ξέρεις αν θα έχεις τον ικανοποιητικό αριθμό μαθητών ή να ξεκινήσεις από τα ιδιαίτερα σε σπίτια όπου το κόστος είναι μηδέν , να δημιουργήσεις μια πελατεία, να κάνεις όνομα, να μαζέψεις λεφτά και μετα να τα επενδύσεις? Μπορεί να σε πάρει και 5-8 χρόνια, αλλά θα έχει πολύ μικρότερο ρίσκο.

    • Χωρίς παρεξήγηση αν ήταν όλοι σαν εσένα (risk avoid) μάλλον δεν θα υπήρχε επιχειρηματικότητα ! χα
      Επιχειρηματίας σημαίνει ρίσκο, αβεβαιότητα κι ότι πιστεύεις στην ιδέα και την προσδοκία σου

      Πως θα μαζέψεις (αποταμιεύσεις – περισσέψεις) τα χρήματα για να κάνεις επιχείρηση αν δεν είσαι εισοδηματίας? Πιστεύεις ότι ένας υπάλληλος με τους μισθούς Ελλάδας μπορεί να το κάνει? Μήπως είσαι λίγο εκτός εργασιακής πραγματικότητας?

      Όσον αφορά για τους ελεύθερους επαγγελματίες του παραδείγματος σου δεν είναι εν δυνάμει εμπορικοί – βιομηχανικοί επιχειρηματίες, είναι παροχή υπηρεσίας , άλλο καθεστώς. Αλλά ακόμη κι αυτοί έχουν ένα κόστος . Πρέπει να χουν ασφάλιση (ΤΕΒΕ ή δεν ξέρω ποιο είναι το ταμείο τους), υποστηρικτικό υλικό, έξοδα μετακίνησης κτλ. Μπορεί λοιπόν κάποιος εύκολα να το κάνει αυτό χωρίς “εξωτερική” βοήθεια? Εγώ απ΄οτι ξέρω οι περισσότεροι είναι μισθοσυντήρητοι & αγωνίζονται για την καθημερινότητα

      • για υπάλληλο δεν ξέρω αλλά για καθηγητές σε ιδιαίτερα ξέρω πολύ καλά ότι οι καλοί τα 40Ευρώ/ώρα τα χτυπάνε άνετα. Και άμα είσαι καλός, η πελατεία αυξάνεται σαν γεωμετρική πρόοδος. Αν σκεφτείς ότι μπορεί να κάνει άνετα 3 δίωρα μαθήματα την ημέρα ( και στο μυαλό μου έχω τους δικούς μου καθηγητές που ήταν καθηγητές και σε σχολεία, δηλαδή ένας ελεύθερος επαγγελματίας μπορεί ακόμα πιο πολλά), εύκολα υπολογίζεις τον μηνιαίο μισθό του. Και αν τα υπολογίσεις και μαύρα, είναι τα διπλάσια.

      • Risk avoid να μην είναι αλλά τουλάχιστον να είναι High Risk Aware .

  • Επιχείρηση σημαίνει ρίσκο, και απαιτεί ταχύτητα.
    Δεν γίνεται να έχεις μία ιδέα και να περιμένεις 5-8 χρόνια για να μαζέψεις δεκάρα-δεκάρα το διαθέσιμο κεφάλαιο.
    Το πιο πιθανό είναι πως τότε θα είναι αργά και ίσως πια να έχει πάρει άλλος την ιδέα σου ή να άλλαξαν οι συνθήκες.
    Μάλιστα τις περισσότερες φορές είναι αδύνατον να μαζέψεις χωρίς δανεικά ή επιδότηση το κεφάλαιο έναρξης αλλά και το απαιτούμενο κεφάλαιο κίνησης.

  • Τι εννοείς μαύρα?
    Εννοείς να κλέβεις? παρανομία? την κατσίκα του γείτονα?
    Συγγνώμη δε θα πάρω…απ αυτό το business plan και την οικονομική
    μεγέθυνση αυτού του τρόπου…
    Ποια η διαφορά σου τότε με αυτούς που μας κατάντησαν εδώ που είμαστε? γιατί διαμαρτυρόμαστε
    για τους επιχειρηματίες & γράφουμε & σχόλια…?

    • Το να τα πάρει μαύρα το ανέφερα σαν option. Στο χέρι σου είναι αν θα το κάνεις ή όχι. Με ένα απλό υπολογισμό 80Ευρώ/2ώρο * Τρια2ωρα/ημερα = 240Ευρώ/ημερα Επί 4 φορές σου βάζω την εβδομάδα,όχι 5 ,έχουμε 960 Ευρώ/ εβδομάδα , Επι 4 είναι 3840/μηνα. τα μισά να πανε σε κρατησεις φορολογία κτλ μενουν 1920Ευρω. Πολλά ειναι πλακα πλακα. Έλα μου ντε ομως που δεν μαρέσει η παιδαγωγική.

      • οκ δεν σε κατηγορώ, σχήμα λόγου ήταν

        ας υποθέσουμε ότι ο κύριος του παραδειγματός σου δεν έχει οικογένεια (ή γκομενα…χα) & μένει με τους δικούς του & βγάζει απο την αρχή τόσα χρήματα. Πόσα από τα 19χιλ ευρώ (1920*10μηνες ) πιστεύεις ότι θα περισσέψει για ν ανοίξει το φροντιστήριο σε 8 χρόνια?

  • Δεν ξέρω πόσα θα του περισσέψουν αλλά στην τελική θα έχει ένα κομπόδεμα στην άκρη και κάποια έτοιμη πελατεία, οπότε δεν θα χρειαστεί να πάρει ένα υπέρογκο για αυτόν δάνειο και να κάνει μία επένδυση με μεγάλο ρίσκο.

    Καλά που τις αφαιρείς τις γκόμενες γιατί αυτές και τα δίλιτρα αυτοκίνητα είναι μεγάλο πλήγμα στην τσέπη. χαχα!

    • επομένως φτάνεις αισίως στα 45 δεν παντρεύτηκες , δεν έχεις παιδιά (αφου δεν είχες και γκόμενα όπως είπαμε) και πάλι έχεις ανάγκη ένα μικρό δάνειάκι (πήγαινε στο βήμα 1 ξανά). Θα μου πεις μετά τι το θες το φροντιστήριο σ αυτή την ηλικία, για τα γεράματα…χα

      • Ε καλά δεν είναι έτσι. Ακόμα και με γκόμενα μπορείς να κάνεις καλή αποταμίευση. 1920Ευρώ το μήνα παίρνεις! Και μετά κάνεις ένα μικρότερο φροντιστήριο και όχι με τα ακριβότερα έπιπλα.

        Πάντως πιστεύω το δάνειο δεν είναι πανάκεια. Ξεκίνα με κάτι μικρότερο και μετά μεγάλωνε το σιγά σιγά.

  • Είσαι οικογενειάρχης, μισθωτός, καλοπληρωμένος με 2500 τον μηνα.
    Εχεις αποταμιεύσει 150,000€.
    Εχεις μία πολύ καλή επιχειρηματική ιδέα που απαιτεί έξοδα έναρξης (γενικά έξοδα και αγορά παγίου εξοπλισμού) 300,000€.
    Θα χρειαστέι να αγοράσεις εμπορεύματα για στοκ από προμηθευτές αξίας 100,000€.
    Δηλαδή χρειάζεσαι 400,000 για να ξεκινήσεις.

    Τι ακριβώς του προτείνεις για να αποφύγει τον δανεισμό ?
    Δεν έχω καταλάβει.

    • Κάνεις μια μικρότερη επένδυση.

      Γενικά είμαι κατά του υπερδανεισμού, αν όχι του δανεισμού.

      Δεν είναι λίγο έως πολύ επικίνδυνο να παίζεις με 400.000 Ευρώ τη στιγμή που δεν είναι δικά σου και τη στιγμή που όταν τα χάσεις δεν έχεις λεφτά να τα αποπληρώσεις?

      • Δηλαδή στο παραπάνω παράδειγμα, θα έπρεπε να εγκαταλείψουν την επιχειρηματική ιδέα.
        Ακόμα και αν θεωρούσαν ότι ήταν λαμπρή, ότι μετά από 5 χρόνια θα μπορούσε να αποφέρει κέρδη 500,000 τον χρόνο, να δίνει εργασία σε 30 εργαζόμενους, κλπ.
        Και όλα αυτά γιατί υπάρχει (και πάντα θα υπάρχει) το επιχειρηματικό ρίσκο. Και επιπλέον γιατί δεν είχε μεγάλη περιουσία από την οικογένεια του για να στηρίξει τις επιχειρηματικές κινήσεις του.
        Μήπως πρέπει να το ξανασκεφτείς ?

      • αφού τόσο κάνει η ιδέα , τι μικρότερη?
        αν θες να φτιάχνεις εμφιαλωμένο νερό πρέπει να πάρεις πχ μια φουσκωτική μηχανή που να φουσκώνει τα μπουκάλια. Δεν μπορείς να πάρεις μισή και τ άλλα να τα τρομπάρεις ή να τα φυσάς!! χα

        η αβεβαιότητα είναι το δύσκολο και είναι ενάντια στην ανθρώπινη φύση. Γι αυτό χρειάζονται οι επιχειρηματίες που έχουν προφανώς κάποιο τυχοδιωκτικό στοιχείο μέσα τους και δεν τα πολυεξετάζουν όπως εσύ
        Μήπως τελικά είσαι τραπεζικός? Γιατί δεν βλέπω να προκρίνεις και πολλές επιχειρηματικές ιδέες και να δίνεις δάνεια! χα

  • Quote #24

    Χρειάζεται να κάνεις διανομή σε ολόκληρη την Ελλάδα? Πάρε ένα μικρότερο μηχάνημα που να φουσκώνει λιγότερα μπουκάλια/λεπτό. Ξεκίνα πρώτα από τον Δήμο σου.

    Για αυτό και πολύ είχαν Μεγάλα όνειρα, τα οποία απέτυχαν και τωρα τους κυνηγάνε οι τράπεζες να τους πάρουν τα σπίτια.

    • Ναι, χρειάζεται να κάνω διανομή σε όλη της Ελλάδα.
      Αν δεν πουλήσω συγκεκριμένο αριθμό από μπουκάλια, δεν θα έχω ανάλογα έσοδα, και δεν θα μπορώ να πληρώσω μισθούς.
      Ολα είναι αλυσίδα.
      Υπάρχει συγκεκριμένο business plan, δεν μπορείς να κόβεις από εδώ και εκεί, χωρίς να επηρεάζεται όλο το πλάνο.

      • Δηλαδή το νερό Άθως(τυχαία τα αναφέρω) ή το γάλα ΝΕΟΓΑΛ που διανέμονται μόνο στο νομό τους, άντε και σε κανένα νομό ακόμα, δεν είναι κερδοφόρες επιχειρήσεις?

      • Δεν έχω ιδέα για το νερό Αθως, ούτε γνωρίζω το επιχειρηματικό του πλάνο.

      • Και γιατί να κάνεις διανομή μόνο στην Ελλάδα αλλά να μην επεκταθείς σε γειτονικά κράτη, σε όλη την Ευρώπη ή κ παγκοσμίως για να βγάλεις χρήματα? (σύμφωνα με το σκεπτικό σου πάντα). Ή μήπως οποιαδήποτε μικρή τοπική επιχείρηση, βλέπε μανάβης της γειτονιάς, καφετέρια, εστιατόριο, μπαίνει μέσα κ έχει απώλειες επειδή έχει τοπική πελατεία όπως η μικρότερη επιχείρηση που σου αναφέρει ο thleo πιο πάνω?

        Για να κατακτήσεις μερίδιο αγοράς θέλει κόπο, σταθερά βήματα κ χρόνο. Δεν βάζεις με τη μία κεφάλαιο κ μάλιστα δανεικό κ λες “Γεια σας, ήρθα να παρω τα λεφτά σας”. Γιατί αν κάτι πάει στραβά, ειδικά αν είναι άσχετος ο επιχειρηματίας, τότε δύσκολα τα πράγματα.

      • Γιατί έχω κάνει συγκεκριμένο πλάνο, και η μελέτη μου έβγαλε, ότι για να είναι βιώσιμο το πλάνο (τουλάχιστον αρχικά) θα πρέπει να πουλήσω στην Ελλάδα μόνο.
        Για να πουλήσω Ευρώπη, θα πρέπει να πάρω και πωλητές για το εξωτερικό, θα έχω έξοδα ταξιδιών καθώς και εξαγωγών κλπ, και δεν βγαίνω.

  • Quote #23

    Σε 5 χρονια μπορεί να έβγαζε 500.000Ευρώ/χρόνο αλλά μπορεί και να έμπαινε μέσα, να του έπαιρνε το σπίτι που είχε βάλει υποθήκη η τράπεζα ή ό,τι άλλο, να άφηνε ακάλυπτες επιταγές στους προμηθευτές του, αυτοί στους δικούς τους και πάει λέγοντας. Και όλα αυτά γιατί η φαεινή ιδέα του στην οποία είχε ρισκάρει αρκετά, αν και καλή, δεν πέτυχε.

    • Φυσικά ! Ετσι είναι οι επιχειρήσεις ! Εχουν ρίσκο.
      Αλλιως να γίνουμε όλοι δημόσιοι υπάλληλοι.
      Αλλά πως θα πληρώνονται οι μισθοί των δημοσίων υπαλλήλων , αν κανείς δεν τολμάει να δοκιμάσει την επιχειρηματική του ιδέα ?
      Ποιος θα παράγει χρήμα ?

      • Είπε κανένας να μην την τολμήσεις ? Απλά τόλμα την με δικά σου λεφτά.

        btw αυτή είναι η άποψη μου για το όλο θέμα.

  • Το ρίσκο έχει κ διαβαθμίσεις, υπάρχουν κινήσεις υψηλού ρίσκου κ άλλες πιο ασφαλείς, μην τα βάζουμε όλα στον ίδιο κουβά.

    • Σωστό, δεν αντιλέγει κανείς φαντάζομαι.

      • Απλά ο καθένας νομίζω έχει διαφορετική διαβάθμιση.

      • Επιχειρηματικότητα και ρίσκο είναι δύο έννοιες συνυφασμένες

  • Δυστυχώς σήμερα αυτοί που παίρνον ρίσκο είναι μόνο οι μετανάστες που δεν έχουν και πολλά να χάσουν
    Σε μερικά χρόνια μην παραξενευτήτε αν τ αφεντικά μας θα είναι οι αλβανοί και οι βούλγαροι (οι μόνοι που κάνουν μαγαζιά & στήνουν μικροεπιχειρήσεις )
    Τα δικά μας παιδιά έχουν γαλουχηθεί σ ενα περιβάλλον που αποζητά την ασφάλεια και τη θαλπωρή του δημοσίου υπαλλήλου (το 90% και να μην είναι τώρα σίγουρα θα θελε να ναι δημόσιος υπάλληλος…)
    Τι περιμένεις μετά απο αυτή την νοοτροπία ν αλλάξει?
    Μην ξεχνάτε επίσης ότι με την τακτική αυτή το δημόσιο ψωνίζει απο το πάνω ράφι όσον αφορά τα προσόντα (άσχετα που τους απαξιώνει μετά) & στον ιδιωτικό τομέα απευθύνονται αυτοί που δεν μπήκαν…

      • Οι μετανάστες δανείζονται για να ρισκάρουν?
        Και τους μόνους μετανάστες με λεφτά που ξέρω είναι ή η μαύρη νύχτα, ή οι οικιακές βοηθοί,κοινώς καθαρίστριες.

  • Quote #37

    Ας έχεις ρίσκο να χάσεις τα δικά σου λεφτά. Όχι δανεικά.

    • Οπότε ποιοι πρέπει να τολμούν να δημιουργήσουν επιχειρήσεις ?
      Μόνο όσοι βρίσκουν μεγάλη περιουσία από τους γονείς τους ?
      Οι άλλοι τι θα κάνουν ?
      Ετσι, ο ιδιωτικός τομέας θα είναι πολύ μικρός για να τους απορροφήσει.
      Ολοι στον δημόσιο τομέα ?
      Και ποιος θα τους συντηρεί ? Από που θα έχει έσοδα το κράτος ?

      • Οι άλλοι σιγά σιγά. Δεν αποκλείω ότι μπορεί να πετύχει το πλάνο τους αλλά έχει μεγαλύτερη πιθανότητα να αποτύχει. Για αυτό ξεκινάς με λίγο ρίσκο και όχι δανεικά.

    • έτσι όπως το λες αποκλείεις και τις χαμηλότερες εισοδηματικές τάξεις απο το να πετύχουν κάτι παραπάνω
      ευτυχώς δεν σ ακούσαν πολλοί που ξεκίνησαν απο τα χαμηλά & έγιναν επιτυχημένοι

      Μην ξεχνάς ότι κι οι τράπεζες δεν το κάνουν τζάμπα όλο αυτό ούτε επιτελούν κοινωνικό έργο, πληρώνονται αδρά κι έχουν προυπολογίσει και τον κίνδυνο

      • Οπότε συνυπολογίζετε (αν οχι υπολογίζετε μόνο με βάσει αυτό) ότι αφού σας έδωσαν το δάνειο, το επιχειρηματικό σας σχέδιο θα πετύχει.

        Δεν αποκλείω τίποτα.Δηλαδή για σας ο μόνος τρόπος για να ζήσεις και να αυξήσεις το εισόδημα σου είναι να ρισκάρεις τα άπαντα αλλιώς γίνεσαι δημόσιος υπάλληλος και απλά ζεις ?

        Ξαναλέω ρίσκαρε, αλλά όχι με άπειρα δανεικά λεφτά (αν δεν μπορείς με καθόλου δανεικά).

  • σε πληροφορώ ότι ελάχιστα business plan υπάρχουν αποκλειστικά και μόνο με ιδία κεφάλαια (εγώ προσωπικά δεν έχω δει κανένα). Η χρηματοδότηση μιας επένδυσης γίνεται συνήθως με δανεικά ακόμη κι απο αυτούς που διαθέτουν το κεφάλαιο για να το κάνουν. Ο λόγος που γίνεται αυτό είναι για το αντίθετο απο αυτό που πιστεύεις : για να μειωθεί ο κίνδυνος αλλά και ν αυξηθεί η απόδοση των ιδίων κεφαλαίων. Μάλιστα στη δεκαετία του 60 υπήρχε μια οικονομική θεωρία (μοντιλιανι-μιλερ) που έλεγε ότι όσο μεγαλύτερη είναι η συμμετοχή των ξένων κεφαλαίων τόσο καλύτερα γιατί αυξάνει την απόδοση των ιδίων τα οποία σημειωτέον έχουν και μεγαλύτερο βαθμό κινδύνου . Βέβαια ο υπερδανεισμός σε περιόδους ύφεσης εύκολα οδηγεί σε πτωχεύσεις…