Γράμμα ενός Φινλανδού μαθητή προς ένα φίλο του Έλληνα…


… κακή παιδεία και διαφθορά πάνε χέρι- χέρι.

«Αγαπητέ Σωκράτη, μαθαίνω αρχαία ελληνικά και επειδή χθες διαβάζαμε μια επιστολή του Επίκουρου προς το φίλο μου Μένοικο… μου άρεσε η προσφώνηση της επιστολής του και προσπάθησα να τη μιμηθώ.

Λοιπόν, όπως μου γράφεις, άκουσες ότι εμείς εδώ στη Φιλανδία βγήκαμε πρώτοι στον κόσμο στην Παιδεία, ενώ εσείς δεν τα πήγατε και τόσο καλά και θέλεις να μάθεις το γιατί. Θα προσπαθήσω, όσο γίνεται απλά, να σου περιγράψω το εκπαιδευτικό μας σύστημα και πως περνάω μια ολόκληρη μέρα.

Το σύστημά μας

Κατ’ αρχάς, θα πρέπει να σου πω ότι εμείς εδώ στη Φινλανδία, από την 1η μέχρι και την 9η τάξη πηγαίνουμε στο ίδιο ενιαίο ολοήμερο σχολείο. Αφού προετοιμαστούμε κατάλληλα στην ηλικία των 6-7 ετών σε μια προκαταρκτική τάξη, μόλις συμπληρώσουμε τα 7 αρχίζει το σχολείο.

Από την 1η μέχρι την 6η τάξη το σχολείο λέγεται «Alaaste» και από την 7η μέχρι την 9η τάξη «Yia-ste».

Μετά, όσοι θέλουν μπορούν να πάνε στο «Lyseo» ή στο επαγγελματικό σχολείο. Όσοι τελειώνουν το Λύκειο μπορούν να συνεχίσουν, με εξετάσεις φυσικά στα 20 πανεπιστήμια που έχουμε, ακολουθώντας ακαδημαϊκές σπουδές.

Αυτοί που θα τελειώσουν το επαγγελματικό σχολείο θα συνεχίσουν στις 29 πολυτεχνικές σχολές μας, οι οποίες είναι περισσότερο προσανατολισμένες στην αγορά εργασίας. Εκεί μπορούν να γίνουν από φυσικοθεραπευτές, νοσοκόμοι μέχρι και μηχανικοί.


Επιλέγουμε μαθήματα

Εγώ προετοιμάζομαι του χρόνου να πάω στο Lyseo – Λύκειο.

Εκεί η σχολική περίοδος χωρίζεται σε 5 περιόδους και η κάθε μια διαρκεί 6 εβδομάδες και τελειώνει με μια εβδομάδα εξετάσεων, όπου χορηγούνται και πιστοποιητικά επιδόσεων.

Σε κάθε περίοδο οι μαθητές έχουν το δικαίωμα, μέσα από τα προσφερόμενα μαθήματα, να κάνουν τη δική τους επιλογή και να δημιουργήσουν το δικό τους πρόγραμμα μαθημάτων. Υπάρχουν κάποια μαθήματα που είναι υποχρεωτικά, όμως η χρονική κατανομή είναι δουλειά του μαθητή.

Για να το καταλάβεις, αυτό που θα πρέπει να σου πω είναι ότι παρότι είσαι π.χ. στη δεύτερη τάξη, μπορείς, αν θέλεις, να παρακολουθήσεις κάποια μαθήματα της πρώτης ή και της τρίτης τάξης. Η επιλογή είναι δική σου υπόθεση και εξαρτάται από τη διάθεση, την όρεξη και τις προθέσεις σου. Αν σε κάποιο μάθημα δεν περάσεις τις εξετάσεις μπορείς να το επαναλάβεις κάποια στιγμή της χρονιάς που θα νιώθεις έτοιμος. Για τις γλώσσες και τα μαθηματικά υπάρχουν τα λεγόμενα «βραχύχρονα» και τα «μακρόχρονα» εντατικά τμήματα.

Είμαστε όλοι ίσοι

Δεν έχουμε καθόλου ιδιωτικά σχολεία, ούτε ειδικά ή ελίτ σχολεία υπεροχής. Στο ίδιο σχολείο μ’ εμένα πηγαίνει και η κόρη του πρωθυπουργού μας, του προέδρου της ΝΟΚΙΑ, του θυρωρού μας, και πολλά άλλα παιδιά με αναπηρίες, καθώς και τα παιδιά μεταναστών.

Εμείς, όπως λέει και ο πρωθυπουργός μας, «είμαστε μια μικρή χώρα και δεν έχουμε την πολυτέλεια να χάσουμε ούτε ένα παιδί, διότι κοινωνικοί αποκλεισμοί, διακρίσεις και γκετοποιήσεις δεν έχουν θέση στη μάθηση. Θεωρούμε ότι ενσωμάτωση, κοινωνικοποίηση και μάθηση πάνε μαζί».

Σε όλα τα σχολεία μας τα πρότυπα είναι οι καλύτεροι, αλλά όπως είναι δομημένο το σύστημά μας, μη νομίσεις ότι όσοι δεν είναι πρώτοι υποφέρουν και νιώθουν μειονεκτικά. Το αντίθετο μάλιστα, οι καλύτεροι παρακινούν τους υπόλοιπους προς τα πάνω και ο καθένας, με τη βοήθεια φυσικά των δασκάλων μας, προσπαθεί να ξεπεράσει τον εαυτό του, αντί να απογοητευτεί και να πέσει στην αδράνεια.

Μετά το βασικό μάθημα, οι πιο αδύναμοι έχουν ενισχυτική διδασκαλία και ψυχολογική στήριξη, γι’ αυτό και οι πρώτοι μαθητές κάθε τόσο εναλλάσσονται.

Με αυτόν τον τρόπο δίνουμε ίσες ευκαιρίες σε όλους και παράλληλα διατηρούμε την κοινωνική συνοχή μας, σαν μαθητές αλλά και σαν κοινωνία, νομίζω.

Η παιδεία είναι εντελώς δωρεάν μέχρι και την αποφοίτηση από το Πανεπιστήμιο ή το Πολυτεχνείο. Πρόσφατα ήρθαν στο σχολείο μας δάσκαλοι από άλλες χώρες για να μελετήσουν το σύστημά μας και μας είπαν πως έμειναν έκπληκτοι, γιατί δεν είδαν κανένα γκράφιτι στο σχολείο μας.

Λένε μάλιστα πως στα σχολεία μας στη Φινλανδία η σχολική βία είναι ανύπαρκτη, σε βαθμό. ανησυχητικό.
Δεν γνωρίζω αν αυτό είναι τόσο κακό, ίσως όμως αυτό να εξηγεί γιατί είμαστε σε διακοπές στη Ρόδο, «ξεσαλώνουμε» λίγο, όπως είδα το καλοκαίρι, και «τα τσούζουμε» ακόμη περισσότερο.

Το ότι είμαστε στο ίδιο σχολείο παιδιά από τόσο διαφορετικά κοινωνικά στρώματα, νομίζω πως μας βοηθάει στο να μαθαίνουμε να σεβόμαστε και να εκτιμάμε ο ένας τον άλλον ανεξάρτητα από το πόσα λεφτά έχει ο μπαμπάς, ανεξάρτητα από τις πνευματικές και σωματικές αναπηρίες ή από το τι χρώμα έχει η επιδερμίδα μας.

Αγαπάμε ό,τι κάνουμε

Αυτό μας βοηθάει πολύ και στην επιλογή του επαγγέλματος.Σύμφωνα με μια έρευνα που δημοσιεύτηκε πρόσφατα, «οι περισσότεροι δεκάχρονοι συμμαθητές μου πιστεύουν ότι το καλύτερο επάγγελμα, είναι αυτό που τους αρέσει, που το κάνουν με το κέφι και όρεξη, όπου μπορούν να γνωρίσουν ενδιαφέροντες ανθρώπους και να έχουν τη δυνατότητα να πάνε διακοπές όπου τους αρέσει. Το πόσα λεφτά θα βγάζουν είναι σημαντικό αλλά όχι το σημαντικότερο κίνητρο».

Αυτό μπορεί να εξηγεί και το ότι, αν ακούσεις, η Φινλανδία είναι η χώρα με το χαμηλότερο δείκτη διαφθοράς στον κόσμο. Οι δάσκαλοί μας παίρνουν πολύ λιγότερα λεφτά από τους Γερμανούς και τους Γάλλους, δεν έχουν το καλύτερο αυτοκίνητο, αλλά όμως αυτό δεν τους εμποδίζει να αγαπούν αυτό που κάνουν. Νομίζω πως η κακή παιδεία και διαφθορά πάνε χέρι- χέρι.

Εδώ θα πρέπει να σου πω ότι το αγαπημένο σύνθημα του διευθυντή μας Βαατάινεν είναι: «Προτιμάω έναν ευτυχισμένο οδοκαθαριστή από έναν νευρωτικό ακαδημαϊκό».Τον αγαπάμε πολύ γιατί δεν κάνει καμία διάκριση και είναι προστατευτικός και φιλικός σε όλους.

Συνεχώς μας μιλάει για τον Πλάτωνα και τον Αριστοτέλη σας που έλεγαν πως: «η μάθηση καλλιεργείται καλύτερα εκεί όπου βρίσκει σταθερό συναισθηματικό έδαφος, διότι δεν είναι κάτι, που εισάγεται στον ανθρώπινο νου μόνο με την εξωτερική διαδικασία της διδασκαλίας (επανάληψη και μίμηση). Αλλά είναι μία εσωτερική διεργασία ίδιας και εμπειρικής ανακάλυψης, που χωρίς την αμοιβαία βούληση δε μεταδίδεται».

Μια ημέρα μου

Τώρα θα σου περιγράψω πως περνάω την ημέρα μου. Στις 8 αρχίζει το σχολείο μέσα στην τάξη και χωρίς συγκεντρώσεις στο προαύλιο, όπου μέσω ηχείων ακούμε μια εισαγωγική ομιλία αν πρόκειται για κάποια επέτειο, αλλά συνήθως ακούμε μόνο λίγη μουσική για περισυλλογή και ψυχολογική προετοιμασία για το μάθημα. Κάθε μαθητής κάθεται σε ένα θρανίο – τραπεζάκι, που δεν είναι πάντα το ίδιο, επειδή σε εμάς δεν αλλάζουν αίθουσα οι δάσκαλοι αλλά οι μαθητές.

Κάθε δάσκαλος έχει τη δική του αίθουσα και νομίζω πως είναι σωστό, διότι εκεί μέσα έχει τα προσωπικά του αντικείμενα, βιβλία και ό,τι άλλο χρειάζεται για το μάθημά του. Κάθε τάξη έχει επιδιασκόπιο, ραδιόφωνο, τηλεόραση, βίντεο και έναν Η/Υ συνδεδεμένο με το Διαδίκτυο.

Ο δάσκαλος υποδέχεται τα παιδιά στην τάξη του σαν οικοδεσπότης. Όποιος θέλει μπορεί να ζητήσει ακουστικά και μάλιστα ο καθηγητής μου των λατινικών έχει στην τάξη του και έναν οικιακό κινηματογράφο.

Για τις γλώσσες έχουμε ένα εργαστήριο γλωσσών, για τη βιολογία ένα ειδικό εργαστήριο κ.λπ.
Στον δάσκαλο μιλάμε πάντοτε στον ενικό και αν έχουμε κάποιο πρόβλημα φωνάζουμε «hei ope» που σημαίνει «ε δάσκαλε» και έρχεται ο δάσκαλος να μας βοηθήσει.

Αν κάποιος δεν ξέρει κάτι ή δεν έχει λύσει κάποιο πρόβλημα, δε σημαίνει απολύτως τίποτα. Η φιλοσοφία μας είναι πως κάθε μαθητής είναι υπεύθυνος για τη μάθηση του. Ο δάσκαλος είναι υποχρεωμένος να του κάνει ενισχυτικά μαθήματα τις απογευματινές ώρες. Αν κάποιος μαθητής ήταν άρρωστος ή πήγε μερικές ημέρες με τους γονείς του διακοπές, ο δάσκαλος υποχρεούται να του αναπληρώσει τις ώρες με ενισχυτική διδασκαλία.

Παρότι θεωρούμε ότι ο μαθητής μαθαίνει μόνο γιατί το επιθυμεί ο ίδιος, υπάρχουν κάπου – κάπου μικρά τεστ αλλά περισσότερο για κίνητρο υποκίνησης. Κάθε μάθημα κρατάει 45 λεπτά και ακολουθεί ένα διάλειμμα ενός τετάρτου.
Στις 11.45 και για μισή ώρα υπάρχει φαγητό, στο εστιατόριο φυσικά και όχι μέσα στις τάξεις. Δευτέρα και Παρασκευή το σχολείο τελειώνει στις 14.00, εκτός κι αν κάποιος θέλει να κάνει κάτι δημιουργικό μέσα στο σχολείο, όπως π.χ. σπορ ή κάτι άλλο. Τις άλλες ημέρες το σχολείο τελειώνει στις 16.00.

Στο Λύκειο, όπως σου έγραψα, μετά από 5 εβδομάδες σχολείο, υπάρχει μια εβδομάδα εξετάσεων σε έξι μαθήματα. Αν κάποιος δεν επέλεξε κάποιο μάθημα, την ημέρα εκείνη είναι ελεύθερος. Για τα τεστ δεν υπάρχει συγκεκριμένος χρόνος. Όποιος τελειώσει πάει στο σπίτι του. Οι καθηγητές, συνήθως δεν επιτηρούν καθόλου αλλά κανείς μας δεν διανοείται να μιλήσει ή να αντιγράψει γιατί θεωρείται μεγάλη ντροπή. Αν κάποιος δεν είναι ευχαριστημένος με τη βαθμολογία μπορεί να ζητήσει να μη ληφθεί υπόψη και να την επαναλάβει μετά από μερικές εβδομάδες. Μετά την εβδομάδα των τεστ παίρνουμε τα πιστοποιητικά επιδόσεων.

Το τι κάναμε σε όλη τη διάρκεια των 5 εβδομάδων δεν είναι και τόσο σημαντικό. Μετά το σχολείο πηγαίνω στο σπίτι, συνήθως χωρίς την τσάντα μου, αφού εκεί θα κάνω εντελώς διαφορετικά πράγματα από αυτά που έκανα στο σχολείο. Θα ασχοληθώ με άλλα πράγματα που μου αρέσουν επίσης, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν θα διαβάσω κάτι άλλο. Διαβάζουμε πάρα πολύ εξωσχολικά βιβλία, γι’ αυτό και στην ανάγνωση βγήκαμε πρώτοι με απόσταση από το δεύτερο, ενώ εσείς όπως άκουσα πιάσατε «πάτο».

ποσοστό μαθητών που δανείζονται βιβλία από τη βιβλιοθήκη, τουλάχιστον μία φορά το μήνα

ποσοστό μαθητών που δανείζονται βιβλία από τη βιβλιοθήκη, τουλάχιστον μία φορά το μήνα

Υστερόγραφο

Όπως θα κατάλαβες, η επιτυχία μας είναι ένας συνδυασμός πολλών παραγόντων. Όπως μας λέει και ο δάσκαλος μας, ο Καουρισμάκι, «η εκπαίδευση δε γίνεται ποτέ μέσα σε ένα πολιτικό και- πολιτισμικό κενό. Είναι συστατικό κομμάτι του συνόλου της κοινωνίας, όπου δάσκαλοι, γονείς, μαθητές και πολιτεία συμβάλουν κατά τον ίδιο βαθμό». Η δασκάλα μας μάλιστα, η Κεκόνεν, μας λέει ότι «συμμετοχή στην παιδεία μας έχουν η οικογένεια και η γειτονιά, το κοινωνικό περιβάλλον, δηλαδή η κοινωνία με τις αξίες και τα πρότυπα της, ο δεδομένος χώρος και χρόνος, οι ανθρώπινες σχέσεις, οι νόμοι και τα ΜΜΕ με τις απόψεις και εικόνες που μεταδίδουν».

Γι’ αυτό πιστεύω ότι είναι κάτι που δεν αντιγράφεται από κάποιους ειδικούς. Μάλλον θα πρέπει να ανοίξετε έναν πανεθνικό διάλογο, όπου θα συμμετέχουν όλοι και φυσικά κι εσείς τα παιδιά και όχι μόνο κάποιοι «ειδικοί». Το σημειώνω, γιατί άκουσα ότι θα έρθουν στο σχολείο μας κάποιοι «ειδικοί» από την Ελλάδα για να μελετήσουν το σύστημα μας. Φοβάμαι ότι θα δουν ό,τι τους βολεύει.

Χωρίς την κινητοποίηση και τη βούληση ολόκληρης της κοινωνίας σας, δεν νομίζω πως θα πετύχετε κάτι. Νομίζω πως το σύστημα μας είναι πολύ απλό, τόσο απλό, που μόνο άνθρωποι δημιουργικοί ή παιδιά μπορούν ποτέ να το φανταστούν και να το εφαρμόσουν και όχι γραφειοκράτες που θα στείλετε να το μελετήσουν.

Πρόσφατα, μαζί με τους γονείς μου παρακολουθήσαμε μια μαγνητοφωνημένη Ομιλία στη βιβλιοθήκη του σχολείου μας από ένα καθηγητή από το ΜΙΤ της Μασαχουσέτης, τον Symour Papert, ο οποίος μας είπε:
«Όλα τα συστήματα είναι κουτά. Εμείς νομίζουμε ότι τα συστήματα είναι έξυπνα. Πολύ σπάνια όμως τα συστήματα μπορούν να δουν αυτό που συμβαίνει κάτω από τη μύτη τους. Ένα σύστημα, από τη στιγμή που μπαίνει στη λογική της συντήρησης, από τη στιγμή που εναντιώνεται στο άνοιγμα του μυαλού και στην ιδέα της αλλαγής, αρέσκεται να πιστεύει στην ίδια του την προπαγάνδα, στις ιστορίες που ουσιαστικά μόνο του δημιουργεί… Μια κραταιά γραφειοκρατία μπορεί να έχει όλες τις πληροφορίες αλλά λόγω έλλειψης ευελιξίας και καθαρής σκέψης να μην μπορεί να αντιδράσει και να καθορίσει τα γεγονότα».

Νομίζω πως θα συμφωνήσεις, γι’ αυτό και στο σχολείο μας οι γονείς μας συμμετέχουν ενεργά στην αξιολόγηση πρόσληψης του διευθυντή αλλά και των καθηγητών. Αν δε συμμετέχουν οι άμεσα ενδιαφερόμενοι για να συναποφασίσουν για το ποιοι θα αναλάβουν το έργο εκπαίδευσης των παιδιών τους, ποιος θα το κάνει καλύτερα και χωρίς σκοπιμότητες;

Είμαι πολύ περίεργος να μάθω πως είναι το δικό σας σύστημα και πως περνάτε την ημέρα σας.

Με ρώτησες πόσο έχει σ’ εμάς το τελευταίο μοντέλο της NOKIA, και το Touareg της VW, ειλικρινά δεν ξέρω γιατί δεν έχω κινητό και ο μπαμπάς μου έχει ένα παλιό τζιπ, διότι εμείς στη Φινλανδία έχουμε χιλιάδες χιλιόμετρα χωματόδρομων. Πάντως, το καλοκαίρι που ήμουν στη Ρόδο, είδα πολλά πανάκριβα τζιπ και σκέφτηκα πως μάλλον θα τα χρειάζονται για να πηγαίνουν για σαφάρι στη Σαχάρα, διότι το νησί δεν έχει και τόσους πολλούς δρόμους.

Λοιπόν φίλε μου, «Kiitos» (ευχαριστώ) για το σήμα του «Ολυμπιακού» που μου έστειλες, της αγαπημένης σου ομάδας όπως μου λες, δυστυχώς δεν την γνωρίζω. Ελπίζω με αυτό να μη σε στενοχώρησα, αλλά οφείλω να σου πω, πως με το ποδόσφαιρο δεν τα πάω και τόσο καλά.

Στον ελεύθερο χρόνο μου προτιμάω να πάω στη βιβλιοθήκη της γειτονιάς μου, να σερφάρω λίγο στο Ιντερνέτ, να πάω για σκι ή πατινάζ στον πάγο με τους φίλους μου και τις λίγες ώρες την εβδομάδα που βλέπω τηλεόραση, προτιμάω να δω κανένα ντοκιμαντέρ για την ιστορία σας και άλλες μακρινές χώρες, που δεν έχω πάει. Όπως άκουσα, σύμφωνα με το Ευρωβαρόμετρο, είμαστε η χώρα με τη χαμηλότερη τηλεθέαση στην Ευρώπη. Ξέχασα, δε, να σου πω ότι εκτός της σχολικής, σε κάθε γειτονιά μας υπάρχει μια δημόσια βιβλιοθήκη και δεν υπάρχει μαθητής που να μην έχει μια δανειστική ταυτότητα βιβλίων ή σύνδεση με το ιντερνέτ.

Φίλε μου, σου εύχομαι καλή επιτυχία και κουράγιο. Δυστυχώς ή ευτυχώς δεν υπάρχει άνθρωπος στον κόσμο που να μπορούσε να επιλέξει το τόπο γέννησης του.

Φιλικά, Markus Bootsarb

Πηγή: Μας το έστειλε με email φίλη του ιστολογίου. Σε σχετική έρευνα που κάναμε δεν μπορέσαμε να εντοπίσουμε την “πατρότητά του” αφού έχει αναδημοσιευθεί από εκατοντάδες άλλα ιστολόγια (σύμφωνα με την παλαιότητα στην αναζήτηση από το google πιθανώς να είναι αυτό το πρώτο http://24712.blogspot.gr/). 

Επίσης δεν εξακριβώνεται η αυθεντικότητα του κειμένου. Καλό θα είναι επομένως να μην κρίνεται ως τεκμήριο αλλά ως φανταστική ιστορία για προβληματισμό

Αντικλείδι , https://antikleidi.com

Συναφές: 

Μωρά Στο Κουτί

Γιατί το ‘ανορθόδοξο’ εκπαιδευτικό σύστημα της Φινλανδίας είναι το καλύτερο στον κόσμο  

Δημοτικό κοινωνικό κράτος: το παράδειγμα της Φιλανδίας

Σχολείο χωρίς τοίχους! – Στοκχόλμη, Σουηδία

Σχετικά Άρθρα

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -


- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

18 CommentsΣχολιάστε

  • Ε ναι…Αυτο σημαινει “οργανωμένο εκπαιδευτικό σύστημα”. Οχι σαν το δικο μας που ειναι οτι ναναι !!!!

    • Μη απαξιώνουμε το ελληνικο εκπαιδευτικο συστημα. Πόσες φορές ακουσατε για έλληνες που δουλεύουν, ερευνούν και μεγαλουργούν στο εξωτερικό; Ακούσατε τίποτα για κανένα φινλαδό με το τέλειο εκπαιδευτικό σύστημα που έχουν; Σε πόσες μαθητικές ολυμπιάδες μαθηματικών – αστρονομίας διακρίθηκαν φινλαδοί μαθητές; Ή μήπως όλοι αυτοί οι Έλληνες του εξωτερικού που μεγαλουργούν και εργόζονται εκεί δεν πέρασαν από το ελληνικό εκαπιδευτικό σύστημα; Κάθε λαός έχει τις ιδιαιτερότητες του και την ιστορία του. π.χ. οι φινλαδοί δεν ξοδεύουν προϋπολογισμούς σε εξοπλιστηκά προγράμματα αλλά στην εκαπίδευση – παιδεία τους. Αλλά σκεφτήτε με ποιους συνορεύουν…Ο καιρός και το ψυχρό κλίμα είναι ακόμη ένας λόγος (πολλοί θα το χλευάσουν αυτό), δεν μας κάνει εντύπωση που δεν του αρέσει το ποδόσφαιρο και δεν ασχολείται μ’ αυτό; Έπειτα ο φινλαδός μαθητής που θα βγει στην αγορά εργασίας έχει τις ευκαιρίες του, ενώ σε μας η Ε.Ε. δίνει λεφτά για να γίνονται πεζοδρόμια και προγράμματα της πλάκας και να κλείνουν εταιρίες και επιχειρήσεις. Άντε μετά να βρει ο μαθητής δουλειά όταν βγει στην αγορά εργασίας. Τέλος, δε σας κάνει εντύπωση αυτό που είπε: ….ξεφαντώνουμε στη ρόδο το καλοκαίρι….Αν είσαι καταπιεσμένος και ζεις σ’ ένα γυάλινο κόσμο με βιτρίνα το τέλειο εκπαιδευτικό συστημα…τα παιδιά τα χρειάζονται όλα. Και το ντοκιμαντέρ, και τη μελέτη – βιβλία, και το παιχνίδι, και την τηλεόραση, και τον αθλητισμό – ποδόσφαιρο και πολλά άλλα.

      ΥΓ. Το φροντιστήριο Μ.Ε. είναι παγκόσμιο φαινόμενο (tuition)…κάντε την ερευνά σας πριν μιλήσετε. Δεν αποτελεί παραπαιδεία, αν ξερετε τι νόημα έχει αυτή η λέξη. Απλά όταν 2 – 3 άτομα κατηγορήσουν το εκπαιδευτικό σύστημα, παρουσιάζονται χιλιάδες ενστερνιστές της ίδιας άποψης επειδή απλά βαριούνται ή δεν έχουν κρίση – γνώσεις να φιλτράρουν όσα ακούνε και τα δέχονται τυφλά και πολεμούν αυτούς που έχουν διαφορετική άποψη…

      • ναι, όντως μπορεί να μην έχει πολλούς φινλανδούς που διαπρέπουν στο εξωτερικό (να είσαι σίγουρος πως αυτήν την καραμέλα για τους έλληνες που μεγαλουργούν έξω την ξέρουν μόνο οι έλληνες και κανένας άλλος γιατί είναι ένας αστικός μύθος που τους βοηθάει να νιώσουν καλύτερα, κάτι σαν εκείνη την ψηφοφορία που η ελληνική δεν έγινε διεθνής γλώσσα για μία ψήφο) γιατί κανείς δε χρειάζεται να πάει σε άλλη χώρα για να διαπρέψει… τους αξιοποιεί η δικιά τους!
        όσο για το ξεφάντωμα στη ρόδο, να είσαι σίγουρος πως οι φινλανδοί δεν υπάρχει περίπτωση να πιάσουν τιμόνι ούτε μετά από μια σταγόνα μπύρα, όπως κάνουμε εσύ κι εγώ και λέμε “δε βαριέσαι”. αυτοί τουλάχιστον ξεδίνουν πίνοντας το καλοκαίρι στις διακοπές τους και όχι καταστρέφοντας σχολεία και πανεπιστήμια με βανδαλισμούς και καταλήψεις. αυτά υπάρχουν για αυτούς στις ταινίες του κιούμπρικ.
        κατά τ’ άλλα είναι δικαίωμά σου να απαξιώνεις όσο θες τα τέλεια εκπαιδευτικά συστήματά τους και να θεωρείς το δικό μας ισάξιο τους. άλλωστε εμάς μας ψεκάζουν κιόλας…

  • Δυστυχώς το Ελληνικό σύστημα είναι φτιαγμένο για να βοηθάει τα ιδιωτικά σχολεία και την παραπαιδεία.

  • το 2050 μήπως προβλέπεται κάτι ν αλλαξει στην ελλάδα? (παραπομπή σ ενα άλλο άρθρο του blog..)

    • Αγαπητέ Marcus θερμά σ’ ευχαριστώ για όσα μου έχεις γράψει. Προβληματίστηκα αν θα έπρεπε να σου απαντήσω ή όχι. Αλλά η αναφορά που κάνεις στην αρχή της επιστολής σου στον μακρυνό παππού μου τον Επίκουρο , μου θύμησε τη βασική του φιλοσοφική θεώρηση , που είναι ΄΄ Ο καθημερινός σκοπός της ζωής ας είναι η αποφυγή του πόνου και η αναζήτηση της ευχαρίστησης ΄΄.
      Μη παρεξηγήσεις αυτό που γράφω διότι ο σοφός παππούς εννοούσε το πόνο και την ευχαρίστηση σαν συναισθήματα , σαν κάτι που το βιώνεις μέσα σου , που μπορεί να επηρεάζεται από τις συνθήκες του περιβάλλοντος που ζεις , αλλά είναι κάτω από τον αποκλειστικό δικό σου έλεγχο . Πιο απλά μπορεί να συμβαίνει στη ζωή σου οτιδήποτε , αλλά η θεώρηση του τι συμβαίνει στη ζωή σου και ο τρόπος που εσύ αποφασίζεις να το αντιμετωπίσεις είναι κάτω από τη δική σου αποκλειστική επιλογή.
      Θα τολμούσα να συμπληρώσω τον παππού με ακόμα έναν καθημερινό στόχο: Να συνεχίσεις να αναπνέεις. Γιατί δυστυχώς φίλε μου αν από μικρό παιδί δεν σου έχουν μάθει ότι η ζωή είναι δώρο Θεού , ότι άλλο σου έχουν μάθει δεν σε βοηθάει να χαρείς αυτό το δώρο και ενάντια ίσως κάποια στιγμή να αποφασίσεις , όπως πολλοί συμπατριώτες σου το κάνουν , να το στερήσεις από τον εαυτό σου.
      Φιλικά με την ευχή ο Θεός να φωτίζει τις ψυχές όλων μας.

  • Και σκέψου τώρα πώς θα απαντούσε το ελληνόπουλο… Πάλι καλά που φέτος πήραν τα βιβλία τους τα παιδιά!

  • Θα έπρεπε να υπήρχε και βιβλιογραφική/αρθρογραφική παραπομπή για ότι αναρτάτε.

  • Agapitoi mou… Sthn ellada tria pragmata mathainoume … 1) na griniazozme thewrwntas tou gitona einai kalitero…2) na mi sebomaste kaina min aksiologoume ti exoume… Kai twra pou to xanoume na klaime3) na mi sunergazomaste….. Dustuxws to teleutaio einai ksi to xeirotero tou sustimatos elpsideusisvnas… Ola ta alla omws pistepste me einai teleia!!! Arkei na bgeite eksw… Twte tha katalsbaitr oti akoma ta fwta tou politismou estw kai se isxni katastasi paramenoun sto topo pou ta genise… Me lupi to lew auto kai oxi me xara kai uperifaneia… Lupi dioti otan to suniditopoihsoume tha niwsoume to bari fortio tou xreous pou feroume… Diabasa ena sxolio pio panw sxetika mw ta biblia px… Sti filandi file mou aplws den exounbiblia… Tha se anei omws auto pio uperifano twra pou oute kai stin ellada exoun… Mi trekseis na peus exoun omwsinternet… Dioti an to analuseis tha deis oti den arkei…

    • Αγαπητέ σχολιαστή που χρησιμοποιείς greeklish και τα αποσιωπητικά ως το μόνο σημείο στίξης. Είναι καλό να βγάζουμε τα συμπεράσματα από τα αποτελέσματα. Στην Ελλάδα το εκπαιδευτικό σύστημα πάντα αντάμοιβε την αποστήθιση και αποθάρρυνε την ανάπτυξη του κριτικού πνεύματος. Σήμερα τα μισά παιδιά δεν γνωρίζουν στοιχειώδη ορθογραφία και σύνταξη. ΔΕΝ φταίνε τα παιδιά. Είχαν όμως πολλά κακογραμμένα βιβλία στη σχολική τους ύλη.

      Στη Φινλανδία αντικαθιστούν κάθε ξένη λέξη με μία φινλανδική. Η γλώσσα τους παραμένει ζωντανή και αυθεντική.

      Εσύ προτιμάς να έχεις τα κακογραμμένα βιβλία με ένα εκπαιδευτικό σύστημα που καταρρέει και δείχνει πόσο απέτυχε κάθε μέρα;

      Φιλική συμβουλή: Αν επιμείνεις στην πεποίθηση ότι τα φώτα του πολιτισμού δεν υπάρχουν σε άλλους τόπους θα βρεις ότι ο πλανήτης Γη είναι ένα πολύ στενάχωρο μέρος για να ζεις!

  • Βασικά ο Φιλανδός μαθητής μιλάει πολυ υπεροπτικά , προσπαθεί μάλλον να κάνει σύγκριση με τα δικά μας σχολεία διότι κάποιος του μετέφερε σαχλαμάρες. Υπηρέτησα σε Γερμανικά σχολεία. Αυτά μας έλεγαν και οι Γερμανοί. Παρ΄όλα αυτά τα περισσότερα ήταν ψέματα. Και ρατσισμός υπάρχει στα σχολεία των Φιλανδών ( είδαμε τις επιθέσεις τους) και πολλή σάλτσα μας πετούν. Ίσως υπερτερούν σε τεχνολογία. Όχι όμως σε ποιότητα. Επειδή υπηρέτησα για 37 χρόνια σε όλα τα επίπεδα εκπαίδευσης σε 3 χώρες (Α, Β, Γ/βάθμια), δηλώνω ότι την Ελληνική Νεολαία μας δεν μπορεί κανείς να τη συναγωνιστεί σε ευγένεια, καλοσύνη, εξυπνάδα και εργατικότητα. Στην Ελλάδα ένα πράγμα νοσεί : Η ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ της χώρας. Αφήστε τον Έλληνα μαθητή και Δάσκαλο να εργαστεί και κάνει θαύματα. Ο Σωκράτης ήταν δάσκαλος Ελλήνων, όχι Φιλανδών ανθελλήνων (τους γνωρίσαμε τώρα και αυτούς τι δήλωναν ειρωνικά σχετικά με την κρίση μας). Διάβασα αυτήν την επιστολή και κατάλαβα τι μπορεί να κάνει η προπαγάνδα στους κατοίκους μιας χώρας. Η υπεροψία είναι ένα από τα “καλά” της! Και αυτό εμένα μου φτάνει για να δηλώσω: Μάλλον αποτύχατε κύριοι Φιλανδοί με το…μοντέλο σας, διότι απλά παίζετε καλό …θέατρο!

  • Μικρό που είναι το διαδίκτυο…
    Βλέποντας τό: “Η πρώτη μέρα στο σχολείο ανά τον κόσμο”, έπεσα πάνω σε αυτό.
    Το Blog λοιπόν που πρωτοανέβηκε είναι δικό μου, μου το είχε στείλει ένας πολύ καλός φίλος.
    Συγχαρητήρια για την δεοντολογία σας.
    Στα κοινωνικά δίκτυα “υπάρχω” με το όνομα “Νίκος Ανήσυχος Πολίτης”, όπου διατηρώ & διάφορες θεματικές σελίδες, στις οποίες κατά περίπτωση κοινοποιώ πολλές από τις αναρτήσεις σας.
    Καλή συνέχεια στην πολύ αξιόλογη “δουλειά” που κάνετε.

  • Παρατηρώ με ιδιαίτερη έκπληξη, και στο παρόν και σε άλλα σχετικά άρθρα στο “αντικλείδι”, μια τάση προς φετιχιστική εξιδανίκευση της “ξένης χώρας-προτυπο” ανάλογα με το άρθρο. Είναι λυπηρό όμως να γίνεται αυτό με προβοκατόρικους τρόπους, έστω και αν ο στόχος του συντάκτη είναι ούτως ειπείν “διδακτικός”. Να μου χαιρετίσετε λοιπόν κύριε συντάκτα το φίλο σας “Markus Bootsarb” (sic) για αυτό τον ύμνο αριστούργημα της Φιλανδικής εκακπαιδευτικής αναγέννησης αλλά να μεταβιβάσετε και τα συγχαρητηρια μου στο άγνωστο ελληνόπουλο που ως απάντηση του έστειλε το σήμα του Ολυμπιακού!
    Προσεχώς θα σας αποστείλω μια δικής μου εμπνεύσεως επιστολή του μαθητή Makuku Lelekua σχετικά με την κατάσταση του εκπαιδευτικού συστήματος της Ουγκάντα.

    • Μήπως δεν το διαβάσατε μέχρι το τέλος ? Κοιτάξτε ξανά τι αναφέρουμε για την πηγή. Πιθανώς θα έχετε δει σε πολλούς να κάνουν έρευνα για να τεκμηριώσουν την πηγή τους…

      Αν έχετε να μας προτείνετε κάποιο δικό σας, ή άλλου, άρθρο σύμφωνα όμως με τα δικά σας πρότυπα περί αντικειμενικότητας, ευχαρίστως να το δούμε και πιθανώς να το δημοσιεύσουμε.

      • Αυτός που έχει γράψει το κείμενο αυτό ΔΕΝ είναι Φινλανδός, γιατί ολές οι φινλανδικές λέξεις που αναφέρει είναι λάθος.