Έχουμε επισημάνει και σε προηγούμενα σημειώματα, ότι από την Διοίκηση περιμένει κανείς, οι «ερμηνευτικές» εγκύκλιοι που εκδίδονται, να είναι πράγματι ερμηνευτικές και να μην επαναλαμβάνουν απλά τις διατάξεις του νόμου, τον οποίο επίδοξα επιθυμούν να διευκρινίσουν. Ο λόγος, για την ερμηνευτική εγκύκλιο του Υπουργείου Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας. Εντάξει, αρκετά επίμαχα σημεία, που έτσι ή αλλιώς, είχαν λάβει μεγάλη δημοσιότητα και λόγω της πολιτικής αντιπαράθεσης (κυρίως σε ενδοκυβερνητικό επίπεδο), αναλύθηκαν από τους πολιτικούς, επεξηγήθηκαν σε δημοσιογραφικό επίπεδο και τελικά απέμεινε η «αγωνία» για την τελική έγκρισή τους από το Ελληνικό Κοινοβούλιο. Οι πολίτες, εργαζόμενοι και εργοδότες, μέσα από την όποια διαφωνία (;) των πολιτικών, αντιλήφθηκαν τις αλλαγές στα εργασιακά, συμπέραναν την «δύσκολη» συνέχεια και περίμεναν μια επεξηγηματική προσέγγιση σε τεχνικό, αλλά και σε πρακτικό επίπεδο, του τύπου: «Τι κάνουμε τώρα;». Εργαζόμενοι και εργοδότες ,αναρωτιούνται: «Να αποχωρήσω οικειοθελώς;». «Να περιμένω να με απολύσουν;». «Σε ποιους εργαζόμενους και πότε να καταγγείλω την σύμβαση εργασίας τους;». «Θέλω να αποτρέψω το κλείσιμο της επιχείρησής μου. Σε ποιο βαθμό μπορώ να εφαρμόσω τα νέα μέτρα και να μειώσω το κόστος εργασίας;».
Φυσικά δεν έχει κάποιος την απαίτηση, το Υπουργείο να απαντά σε τέτοιου είδους ερωτήματα. Είναι προσωπική υπόθεση του εργαζόμενου και επιχειρηματική απόφαση του εργοδότη. Ωστόσο, η πληροφόρηση θα βοηθήσει στο να γίνουν κατανοητά (επαναλαμβάνουμε: σε πρακτικό επίπεδο) τα αποτελέσματα της νέας νομοθεσίας. Η παράθεση παραδειγμάτων στην εγκύκλιο του Υπουργείου θα βοηθούσε προς αυτή την κατεύθυνση. Η έλλειψη παραδειγμάτων μεγαλώνει τα κενά και επιτείνει τις απορίες.
Στο πλαίσιο αυτό, αλλά και για να γίνει αντιληπτό το μέγεθος των αλλαγών που συντελέστηκε με τον Ν. 4093/2012, θα επιχειρήσουμε συγκριτικό παράδειγμα εργαζόμενου με είκοσι συνεχή έτη εργασίας (πρόσληψη πχ την 1/4/1993), συμπληρωμένα στον ίδιο εργοδότη, που όμως λόγω της κακής πορείας της επιχείρησής του και της συρρίκνωσης του κύκλου εργασιών από την κατάσταση ύφεσης στην οικονομία, αποφασίζει να προχωρήσει σε καταγγελία της σύμβασης εργασίας, χωρίς προειδοποίηση (4/5/2013). Μισθός κατά την απόλυση: 2.220 ευρώ (μικτά).
Αποζημίωση πριν την 12/11/2012 (ημέρα δημοσίευσης του Ν.4093). Ισχύς των διατάξεων, όπως διαμορφώθηκαν με τους νόμους 3863 και 3899/2010
Μισθός αποζημίωσης: 2.220 Χ 14 / 12 = 2.590 ευρώ
Συμπληρωμένα έτη: 20, άρα αποζημίωση 16 μισθοί
Ποσό αποζημίωσης: 2.590 Χ 16 = 41.440 ευρώ
[Σημειώνεται ότι ισχύει ο περιορισμός της παρ.1 του άρθρου 5 του Ν. 3198/1955, ως προς το ανώτατο όριο του μισθού αποζημίωσης (συμπεριλαμβανομένης της προσαύξησης λόγω των επιδομάτων εορτών και άδειας: 2/12 ή 1/6). Βασικό ημερομίσθιο ανειδίκευτου εργάτη από 14/2/2012 (Εγκύκλιος ΥΕΚΑ 4601/13-3-2012): 26,18 €. Όριο μισθού αποζημίωσης: 26,18 Χ 8 Χ 30 = 6.283,20€].
Αποζημίωση μετά την 12/11/2012 (ημέρα δημοσίευσης του Ν.4093).
Σύμφωνα με τις νέες εργασιακές διατάξεις, ο ως άνω εργαζόμενος που η σύμβασή του καταγγέλλεται στις 4/5/2013, (έχει τον ίδιο μισθό αποζημίωσης: 2.590 €), δικαιούται μέχρι τα 16 έτη συμπληρωμένα στις 12/11/2012, δώδεκα (12) μισθούς, ήτοι: 2.590 Χ 12 = 31.080 ευρώ. Περαιτέρω, ενώ στις 4/5/2013 έχει συμπληρώσει είκοσι έτη υπηρεσίας στον ίδιο εργοδότη, δεν θα ληφθούν τα υπόλοιπα τέσσερα έτη (16 + 4) για να υπολογισθεί η εναπομένουσα αποζημίωση σύμφωνα με τον Ν. 4093/12, αλλά θα θεωρηθεί χρόνος υπηρεσίας εκείνος που συμπληρώθηκε (στον ίδιο εργοδότη) την 12η Νοεμβρίου 2012. Την ημερομηνία όμως αυτή ο εργαζόμενος συμπλήρωσε 19 έτη. Συνεπώς, δικαιούται συμπληρωματικά τρεις (3) μισθούς ακόμη και όχι τέσσερις (4), όπως προκύπτει από τον πρόσθετο πίνακα των αποζημιώσεων. Ο μισθός αποζημίωσης αυτός, ωστόσο και συγκεκριμένα οι τακτικές αποδοχές, δεν μπορεί να είναι μεγαλύτερος από 2.000 €, βάσει του νόμου. Άρα, η συνολική αποζημίωση θα είναι: 31.080 + (3 Χ 2.000) = 37 .080 ευρώ, μειωμένη κατά 10% περίπου.
Ασφαλώς, απομένει να διευκρινισθεί αν το ποσό των 2.000 ευρώ, είναι αυτό που προκύπτει μετά την προσαύξηση του 1/6, ή αφορά τις τακτικές αποδοχές της μισθοδοσίας του, οπότε θα πρέπει να προσαυξηθεί και να γίνει 2.333,33€.
Το σημείο πάντως που πρέπει ιδιαίτερα να υπογραμμίσουμε είναι ότι ανεξαρτήτως πότε θα απολυθεί ο παραπάνω εργαζόμενος (2013, 2014 κ.λπ.), η επί πλέον αποζημίωση (μετά τα 17 έτη), θα παγιωθεί την 12/11/2012.
Δηλαδή ο μεταγενέστερος χρόνος υπηρεσίας για αυτή την κατηγορία των εργαζομένων δεν θα λαμβάνεται υπόψη, κατά την απόλυσή τους.