Το πρώτο πράγμα που εντυπωσιάζει κάποιον όταν διαβάζει το «Η Βουή και η Μανία» είναι η τεχνική του ιδιορρυθμία. Για ποιο λόγο ο Φώκνερ έχει κατακερματίσει το χρόνο της ιστορίας του ανακατεύοντας τα κομμάτια; Για ποιο λόγο το πρώτο παράθυρο με θέα σε αυτόν τον μυθιστορηματικό κόσμο είναι της συνείδησης ενός χαζού; Ο αναγνώστης μπαίνει σε πειρασμό να αναζητήσει σημεία-οδηγούς και να επανακαθορίσει ο ίδιος τη χρονολογική σειρά: