«Εδώ που τα λέμε», έκανε ο γεροντάκος, «βλέπετε εκείνο το σχεδόν αόρατο συννεφάκι εκεί που δείχνει το δάχτυλό μου;»
Ο ανατολίτης γύρισε αργά προς την κατεύθυνση που του έδειχναν, και προσπαθούσε να διακρίνει το συννεφάκι που θα έφερνε τη θύελλα, όταν ένιωσε να του ρίχνουν μια κλοτσιά στα οπίσθια. Περισσότερα
Ένα ατέλειωτο πολύχρωμο πλήθος έμπαινε σιγά σιγά μες στις εγκαταστάσεις, με τσάντες, φουσκωτές μπάλες και κάθε είδους λουτρικά. Θα ’λεγε- κανείς ότι ήταν οι πιστοί μιας μυστηριώδους θεότητας που έμπαιναν στο ναό. Οι ξυπόλητοι φύλακες έτρεχαν να ανοίξουν τις καμπίνες και να σπρώξουν στο νερό τις βάρκες και τα κανό που προσφέρονταν για ενοικίαση. Περισσότερα
Μολονότι ξέρουμε πολύ καλά ότι όλοι πρέπει να πεθάνουμε… ωστόσο το φαινόμενο δεν παύει να μας εκπλήττει. Όποιος πάει στην κηδεία ενός φίλου ή ενός συγγενούς έχει κατά βάθος την ιδέα ότι κάνει κάτι που δεν τον αφορά προσωπικά. Έχει τύχει ποτέ να επισκεφτεί- τε μια οικογένεια στο πένθος της, την ώρα που ο εκλιπών βρίσκεται ακόμα στο σπίτι; Περισσότερα
Στο βιβλίο “Αν το φεγγάρι μου φέρει γούρι”, ο Φίλιππο ανακαλύπτει ότι ο Γκεράντο είναι ο εραστής της γυναίκας του. Διαβάστε τον απολαυστικό διάλογο: Περισσότερα
