Από τον πρόλογο του βιβλίου του Βάρναλη: “Το Φως που καίει” που έκδοσε στην Αλεξάνδρεια το 1922 με το ψευδώνυμο Δήμος Τανάλιας.
Περισσότερα
Tag - ετικέτα ποίημα
Η «Αἰσιοδοξία» ανήκει στο δεύτερο μέρος της συλλογής «Ελεγεία και Σάτιρες». Εκφράζει εν μέρει την απαισιοδοξία και το δισταγμό του ποιητή για ένα νέο ατομικό και συλλογικό ξεκίνημα, προκαλώντας έτσι μιαν έντονη αντίθεση ανάμεσα στον τίτλο και το περιεχόμενο.
Σκέφτομαι με πόσο ηρωισμό, με πόση λεβεντιά, με πόση περηφάνια έχει επενδυθεί η λέξη “όχι“. Κυρίως όταν γράφεται με κεφαλαία: ΟΧΙ. Και, πράγματι, πόσο ηρωικό, λεβέντικο και περήφανο είναι ενίοτε ένα βροντερό ΟΧΙ! Το ξέρουμε από την Ιστορία μας, έτσι δεν είναι;
“Στάλα στάλα συνάζει μέσα της η καρυδιά τη σκοτεινή δροσιά. Το κυπαρίσσι ερημώνει γύρω του τα πάντα κι απομένει δασύ, κυρίαρχο.
Ίδια και ο πλάτανος. Προστάτες φασματικοί των κάμπων της Αργολίδας και της Αρκαδίας.
Περισσότερα
Νιώθω σαν κόνσερβα με σαρδέλες, είπε.
Νιώθω σαν έμπλαστρο, είπα.
Νιώθω σαν σάντουιτς με τόνο, είπε.
Νιώθω σαν τομάτα κομμένη σε φέτες, είπα.
Περισσότερα
Το ποίημα «Η Μαρίνα των βράχων» του Οδυσσέα Ελύτη ανήκει στην Ενότητα «Η θητεία του καλοκαιριού» της Συλλογής «Προσανατολισμοί». Πρόκειται για ένα από τα πιο γνωστά ποιήματα του «μεγίστου» των ποιητών μας, για μια εξαιρετική σύνθεση που όλοι έχουμε διαβάσει και αγαπήσει.
Περισσότερα
Α΄ – ΤΕΧΝΗ – ΤΥΧΗ – ΤΟΛΜΗ, δεν είναι άλλες, είναι οι τρεις αυτές περίφημες λέξεις που μου ‘ρχονται κάθε φορά στο νου, όταν ετοιμάζομαι ν’ ανοίξω ένα γράμμα, κι αργοπορώ, κοιτάζοντας τη μεγάλη και τυπική σφραγίδα των Τ.Τ.Τ. Τη δικιά μου σφραγίδα είναι καιρός τώρα που την κουβαλώ με αδικαιολόγητην υπερηφάνεια χαραγμένη επάνω στο δέρμα μου και συνήθισα πάντα να τη διαβάζω σύμφωνα και μόνο με τα αισθήματα που μου την εμπνεύσανε.
Η ιστορία έχει καταγράψει στις σελίδες της, κυρίως τους ηγέτες, τύραννοι, τρελοί, παλαβοί, ληστές, ήρωες, δειλοί, ευγενικοί, δολοπλόκοι ή οτιδήποτε άλλο. Όμως οι εκατομμύρια ψυχές που χρειάστηκαν για ν αποκτήσουν τ όνομά τους και χάθηκαν ακολουθώντας τους – με ή χωρίς τη θέλησή τους – έμειναν για πάντα ανώνυμοι. Ο Μπέρτολντ Μπρεχτ έχει γράψει κάτι πολύ ωραίο σχετικά μ αυτό:
Το «Ενδύματα» είναι ένα από τα τρία πεζά ποιήματα που έχει συνθέσει ο Κωνσταντίνος Καβάφης. Το θέμα του είναι ένα από τα ιδιαιτέρως προσφιλή στον ποιητή και αφορά το πέρασμα του χρόνου και την αναπόληση της νεότητας.
Περισσότερα
Έζησαν έξω από τα κοινωνικά πλαίσια και εναντιώθηκαν σε αυτά. Δεν συμβιβάστηκαν με όσα «πρόσταζε» λογοτεχνικά η εποχή τους, δεν συμβιβάστηκαν σε ποιητικές συντεχνίες, δεν συμβιβάστηκαν, όμως, ούτε με τα κοινωνικά πρότυπα ή μάλλον στερεότυπα της περιόδου κατά την οποία έζησαν.
Κι’ ἐγὼ τραγούδια νέα θὰ τονίσω
σ’ αὐτὸ τὸν μασκαρένιο μας καιρό,
καὶ μασκαρᾶς ἐμπρός σας θὰ πηδήσω
νὰ σύρω ἀποκρηάτικο χορό.
Ὄπ! Ὄπ! στὸ γῦρο ὅλοι… τιριρί…,
καρσιλαμᾶ ἡ λύρα μου βαρεῖ.
Στ’ αστεία παίζαμε! Περισσότερα
Η αμυγδαλιά είναι σύμβολο τύχης κι ελπίδας. Στην Ελλάδα η αμυγδαλιά είναι προάγγελος της άνοιξης και επακόλουθα του έρωτα. Πολλοί είναι οι διάσημοι ξένοι κι Έλληνες ζωγράφοι που την έχουν τιμήσει στον καμβά τους. Ας απολαύσουμε 20 απ αυτούς. Περισσότερα
Μετά από λίγο μαθαίνεις
την ανεπαίσθητη διαφορά
ανάμεσα στο να κρατάς το χέρι
και να αλυσοδένεις μια ψυχή.