Σε ένα κόσμο όπως το δικό μας, σε ένα κόσμο όπου ο εγωισμός, η απανθρωπιά και η εκμετάλλευση κυριαρχεί, σε ένα κόσμο που σβήστηκε η πραγματική λέξη «άνθρωπος», είναι καλύτερα το φεγγάρι να κρύβεται και να μη βγαίνει στον ουρανό.
Έτσι δε θα φωτίζει τον ουρανό και οι άνθρωποι – απάνθρωποι να μην μπορούν να καταστρέψουν είτε καρδιές είτε οτιδήποτε άλλο…
Το ψέμα κυριαρχεί και κυνηγά τους ανθρώπους.
Η αλητεία κυνηγά και ψάχνει θύματα.
Η απανθρωπιά τυφλώνει και κυνηγά αθώους ανθρώπους.
Σκέφτηκες ποτέ πως ίσως το μόνο που έμεινε ακίνητο και έχει σταθερή αξία είναι το φεγγάρι; Οι άνθρωποι άλλαξαν, σε πολλούς τομείς στη ζωή, το φεγγάρι όμως παραμένει εκεί.
Δεν το ρώτησες όμως ποτέ τι βλέπει από ψηλά.. και ίσως βγαίνει στον ουρανό απλά για να σου ανοίξει τα μάτια.
Γι’ αυτό κάθε φορά που κάνεις κάτι που είναι ανήθικο, σκέψου το φεγγάρι δε βρίσκεται εκεί για να σε φωτίζει. Σκέψου πως βρίσκεται εκεί για να κάνεις κάτι καλό. Μην του δίνεις το δικαίωμα να σβήσει.
Χριστίνα Γεωργίου
Φοιτήτρια Δημοσιογραφίας Πανεπιστημίου Κύπρου