Μέ δεδομένο ὅτι τό ἑλληνικό πρόβλημα εἶναι πρωτίστως πνευματικό, ἡ μετατόπιση τοῦ ἄξονα ζωῆς ἀπό τό ἐμεῖς στό ἐγώ θά μποροῦσε νά εἶναι ἕνα ἀπό τά ζητούμενα στή χώρα μας. Δέν πρόκειται γιά κάποια θεωρία ἀτομισμοῦ, ἀλλά γιά τήν συνειδητοποίηση τῆς λογικῆς ἀνακολουθίας πού μᾶς ταλανίζει. Περισσότερα
Κατηγορία -Κοινωνία
Κοινωνία
Φανταστείτε όλα όσα θα ζήσετε σε μια βόλτα σ ένα εμπορικό κέντρο – τις μυρωδιές, τ αξιοθέατα, τα πράγματα που μπορεί ν αγγίζετε … Τώρα φανταστείτε όλα αυτά τα συναισθήματα και τις αισθήσεις πολλαπλασιασμένα επί εκατό. Περισσότερα
Το προηγούμενο Σάββατο ο Στέλιος Ράμφος έδωσε μια ομιλία στη Θεσσαλονίκη με τίτλο “Απορίες για την Ελλάδα και τους Έλληνες”. Το Αντικλείδι παραβρέθηκε στην εκδήλωση που έγινε σε μια κατάμεστη αίθουσα στον κινηματογράφο Ολύμπιον. Απομαγνητοφωνήσαμε ένα μέρος της ομιλίας και το υπόλοιπο το αντιγράψαμε από το προσωπικό του (?) ιστολόγιο .
Στα νησιά Τσάταμ, 800 χιλιόμετρα ανατολικά της Νέας Ζηλανδίας, αιώνες ανεξαρτησίας για τον λαό των Μοριόρι τερματίστηκαν με βάναυσο τρόπο τον Δεκέμβριο του 1835. Στις 19 Νοεμβρίου εκείνου του έτους έφτασε ένα πλοίο με 500 Μαορί οπλισμένους με πυροβόλα όπλα, λοστούς και τσεκούρια, ακολουθούμενο στις 5 Δεκεμβρίου από μια καραβιά με 400 ακόμα Μαορί.
Σύμφωνα με νέα έρευνα, οι ευτυχέστεροι Ευρωπαίοι ζουν στην Ελβετία. Η εξήγηση όμως δεν βρίσκεται ούτε στην οικονομική τους ευμάρεια, ούτε στα πεντακάθαρα πεζοδρόμια στις πόλεις τους, ούτε στην όμορφη φύση γύρω από αυτές.
Περισσότερα
“Σοκ! Ξέρατε τι συμβαίνει κατά τη διάρκεια του ύπνου μας;” Αυτός ήταν ο τίτλος της είδησης πάνω στην οποία σκόνταψα πριν από μερικά χρόνια. Μια είδηση που έμελλε να στιγματίσει πολλές από τις παιδικές νύχτες μου!
Οι χαρακτηρισμοί για όλους μας που κρατάμε τιμόνι είναι ακραίοι, όμως, ποιος μπορεί να κατηγορήσει τον άνθρωπο που έχει ταυτίσει την ζωή του με την ασφαλή οδήγηση;
Τα παιδιά χρειάζονται τέχνη και ιστορίες και ποιήματα και μουσική όσο χρειάζονται αγάπη και φαγητό και καθαρό αέρα και παιχνίδι. Αν δεν δώσεις σε ένα παιδί τροφή, η ζημιά γίνεται γρήγορα ορατή. Αν δεν αφήσεις ένα παιδί να έχει καθαρό αέρα και παιχνίδι, η ζημιά είναι επίσης ορατή, αλλά όχι τόσο γρήγορα. Αν δεν δώσεις σε ένα παιδί αγάπη, η ζημιά μπορεί να μην είναι φανερή για μερικά χρόνια, αλλά είναι μόνιμη.
Αν μπορούσα να ζήσω τη ζωή μου
από την αρχή, θα χαλάρωνα περισσότερο.
Θα ήμουν πιο απερίσκεπτη απ’ ό,τι σ’ αυτήν
τη ζωή. Θα ανέβαινα σε περισσότερα βουνά, Περισσότερα
Αφιερώστε 6 λεπτά να παρακολουθήσετε αυτό το σύντομο βίντεο. Λύνει αρκετές από τις απορίες μας και κατευνάζει τους φόβους αρκετών. Περισσότερα
Αν η κατάσταση του κόσμου δεν ήταν σήμερα τόσο οριακή, όχι μόνον για τον πολιτισμό αλλά και για τη φυσική επιβίωση του ανθρώπου και του πλανήτη ολόκληρου, το ζήτημα της ουτοπίας και ο τρόπος που τη χρησιμοποιεί η ανθρωπότητα θα έπρεπε να προκαλεί θυμηδία με την ανοησία και τις παιδαριώδεις υπεκφυγές μπροστά στο αληθινό νόημά της. Ακόμη και ο τελευταίος άνθρωπος θεωρεί οποιαδήποτε προσπάθεια για αλλαγή της νοσηρής κατάστασης της κοινωνίας ουτοπική. Περισσότερα
Ο απόηχος των στρατοπέδων συνείδησης, τα σκληρά προσωπεία της απαγόρευσης και του ελέγχου, της καταπίεσης και τους ξυλοδαρμού, ορμάνε στις οθόνες του κόσμου υπενθυμίζοντας την βία από μακρινές διαδρομές ανομολόγητων επιδρομών που κανείς δεν είχε αναφέρει στο πέρασμα της ιστορίας. Επιδρομές κατά την διάρκεια της παιδικής ηλικίας, που ορίσανε το πλαίσιο της ανάπτυξης των προσώπων, επεκτείνοντας το μαστίγωμα των “πρέπει”, οδηγώντας την παιδικότητα στην ενοχή και την εφηβεία τους στο ικρίωμα.
Υπάρχει ένας άνθρωπος που παρότι δεν είναι φίλος μου, τον συναντώ σχεδόν καθημερινά, στην πρωινή διαδρομή που συνήθως ακολουθώ. Λέγεται Λευτέρης. Τον Λευτέρη τον συναντώ κάθε μέρα να κάθεται στο ίδιο παγκάκι. Ο Λευτέρης έχει έναν καταπληκτικό σκύλο. Ο Λευτέρης είναι επίσης και ένας μυθομανής πατριδόπληκτος. Περισσότερα
Αυτή τη φορά, ας βάλουμε τις αιτιολογίες μπροστά από τα συμπτώματα.
Είμαστε ένας μικρός τόπος γεμάτος ανθρώπους που το πρώτο και βασικότερο χαρακτηριστικό τους είναι η έλλειψη σιγουριάς. Κληρονομιά αιώνων σκλαβιάς, επιδρομών και καταπίεσης. Περισσότερα
Η οργή είναι ένα πολύ παράξενο κακό. Δε θα μπορούσε να μην περιληφθεί ανάμεσα στα εφτά θανάσιμα αμαρτήματα, επειδή είναι κακό να εξοργιζόμαστε. Το πρόσωπο παραμορφώνεται, χάνουμε τον λογικό έλεγχο των πράξεών μας, αφροί γεμίζουν το στόμα μας και είμαστε έτοιμοι να διαπράξουμε αδίκημα.
«Όταν πήγαινα τρίτη γυμνασίου, πρώτη λυκείου, δε θυμάμαι ακριβώς, μου συνέβη μια μοναδική και κρίσιμη εμπειρία που άλλαξε για πάντα τη ζωή μου. Είναι ένα από τα ελάχιστα πράγματα που θυμάμαι από το σχολείο. Αυτό, και οι καταλήψεις του ’90. Και μία Μαρία. Τέλος πάντων, ήμασταν στο μάθημα της ιστορίας, και είχαμε φτάσει στο 19ο αιώνα, προς το τέλος, εκεί που έλεγε για τον Χαρίλαο Τρικούπη. Το κεφάλαιο κατέληγε σε μία παράγραφο που έλεγε πάνω κάτω τα εξής: “Και στη συνέχεια ακολούθησε ο πόλεμος του 1897, ένα δυσάρεστο επεισόδιο της ελληνικής ιστορίας, το οποίο καλύτερα να μη θυμόμαστε”. Κάπως έτσι το έγραφε.
Η σύγκρουση δύο διαφορετικών Πολιτισμών
Η Πολιτισμική κατάρρευση
Ο Δυτικός Πολιτισμός διέρχεται μια περίοδο δραματικά αυξανόμενης κοινωνικής κρίσης, η οποία συν τω χρόνω αποσαρθρώνει τις παγκόσμιες κοινωνικές δομές.
Διφορούμενες οι απόψεις σχετικά με την εξέλιξη της εγκληματικότητας στην δύσκολη εποχή που διανύουμε.Άραγε ισχύει τελικά η γνωστή σε όλους μας θεωρία «Η φτώχεια φέρνει έγκλημα»;
Περισσότερα