Ιστορία
Ονομαζόταν Διγενής, λέει το τραγούδι, γιατί ήταν ειδωλολάτρης από τον πατέρα του, που καταγόταν από τη φυλή των Αγαρηνών και Έλληνας από τη μητέρα του, που ανήκε στην οικογένεια των Λουκάδων. Όταν τον βάφτισαν στα νερά της ιερής κολυμπήθρας, σε ηλικία έξι ετών, του έδωσαν το όνομα Βασίλειος. Ονομάστηκε Ακριτης, γιατί ήταν φρουρός των συνόρων. Περισσότερα
Κάποτε υπήρχε ένα χωριό ψηλά σ’ ένα βουνό, με λιγοστούς κατοίκους, γύρω στις εκατό οικογένειες. Αυτοί οι άνθρωποι ζούσαν πολύ αρμονικά και ευτυχισμένα μεταξύ τους. Ποτέ δεν αντιμετώπιζαν προβλήματα, ήταν πάντα γελαστοί και αισιόδοξοι.
Περισσότερα
Ο Τζορτζ Μπέρναρντ Σω φημιζόταν για τη φιλαργυρία του. Το παρακάτω γράμμα πού απεύθυνε σ’ ένα φίλο του με την ευκαιρία των γάμων του, δίνει μια επιπλέον απόδειξη, ότι ή φήμη αυτή στηριζόταν σε αντικειμενικά στοιχεία.
Στην μακρινή μας Ινδία διηγούνται ένα παραμύθι, απ’ αυτά που σου αφήνουν κάποιο χαμόγελο, γιατί έχουν ένα αναπάντεχα διδακτικό τέλος.
Περισσότερα
ΓΕΝΝΗΘΗΚΑ στις 28 Απριλίου 1882 σ’ ένα μικρό ωραίο χωριό του Καλβαντός, στο Τορτιζαμπέρ. Όταν φεύγοντας απ’ το Λιβαρό πηγαίνουμε προς το Τροάρν, βλέπουμε το κωδωνοστάσιο της εκκλησίας του προς τα αριστερά μας.
Αν ψέματα του ‘λεγε; Αν καμωνόταν; Αν κάποιο άλλο αστέρι πρόσμενε; Αν πεταλούδες πλουμιστές ονειρευόταν; Πως θα σιγουρευόταν; Αλήθεια, πως;
Περισσότερα
Ποιος ήταν και πως πέθανε ο αρχαίος έλληνας φιλόσοφος που λένε ότι πήρε έναν “υπνάκο” για 57 χρόνια και διέδιδε ότι οι όλοι οι κρητικοί είναι ψεύτες;
ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΚΙ ΕΝΑΝ ΚΑΙΡΟ ζούσε ένας πατέρας με δυο γιους. Ο μεγαλύτερος ήταν έξυπνος κι επιτήδειος και ήξερε να τα βγάζει πάντοτε πέρα. Ο μικρός όμως ήταν κουτός, τίποτα δεν καταλάβαινε, τίποτα δεν μπορούσε να μάθει. Κι όσοι τον έβλεπαν, έλεγαν : Αυτό το παιδί θα είναι το βάσανο του πατέρα του !»
“Η ελληνική μυθολογία” γραμμένη το 150πχ , από τον Απολλόδωρο τον Αθηναίο γραμματικό προς χρήση των μαθητών της εποχής.
Φαίνεται ότι και οι μεγάλοι φιλόσοφοι δεν τα κατάφερναν καλύτερα στα ερωτικά τους απ τους υπόλοιπους άνδρες. Διαβάστε για τις γυναίκες του Αριστοτέλη και το πάθημά του
Ένα βράδυ ήρθε στην ψυχή του η επιθυμία να φτιάξει ένα καλλιτέχνημα: «Τη χαρά της στιγμής». Περισσότερα
Κάποτε ένα μικρό αγόρι, γονατιστό μάζευε την άμμο με ένα πλαστικό φτυαράκι και την έβαζε μέσα σε ένα μπλε φανταχτερό κουβά. Μετά γύριζε ανάποδα τον κουβά και τον σήκωνε σιγά σιγά. Προς μεγάλη χαρά του μικρού αρχιτέκτονα το αποτέλεσμα ήταν ένας μικρός πύργος.
Περισσότερα
Ένα κείμενο που ναι μεν είναι κατασκεύασμα της φαντασίας του Κων/νου Τσάτσου, αλλά αξίζει να διαβαστεί!
-Για να αγαπήσω το βιβλίο, πρέπει να ενδιαφερθείς εσύ για μένα. Για να συνδεθώ μαζί του, χρειάζομαι ένα πρόσωπο• ένα πρόσωπο που θα με βάλει στο δρόμο της μάθησης, μέσα από την οικειότητα που θα νιώθει για μένα. – Μια μαθήτρια σε ένα δάσκαλο.
ΣΑΝ πέθανε ο Νάρκισσος, μεταμορφώθηκε η λίμνη της χαράς του κι από κύπελλο γλυκού νερού άλλαξε και γιόμισε αρμυρά δάκρυα.
Όταν η νύχτα άπλωσε τα φτερά της πάνω στη γη, ο Ιωσήφ απ’ την Αριμαθαία φούντωσε μια λαμπάδα από ρετσινωμένο κλαρί πεύκου και κατέβηκε απ’ το βουναλάκι στην κοιλάδα, γιατί είχε σπίτι του δουλειά.
