Σαράντος Καργάκος – Η άγνωστη λέξη «καθήκον» και η παραγωγή… τεμπέληδων


Ένα παλαιό, αιχμηρό άρθρο του Σαράντου Καργάκου, που αξίζει να μας βάλει σε σκέψεις και αυτοκριτική -ιδίως όσους υπηρετούν την εκπαίδευση.

Κατά την άποψή μας, ο λόγος είναι υπερβολικά αυστηρός, ενίοτε και ισοπεδωτικός, σήμερα που η ανεργία ειδικά των νέων με ουσιαστικά και όχι τυπικά προσόντα βρίσκεται στα ύψη και πολλοί για να ζήσουν αναγκάζονται να αναζητήσουν εργασία στο εξωτερικό.

Εν τούτοις, το αίτημα για (καλύτερη) αξιοποίηση των ανθρωπιστικών σπουδών και της πνευματικής κληρονομιάς μας για καλλιέργεια κριτικής σκέψης, αγωνιστικού φρονήματος, ήθους, εργατικότητας, τόλμης, πρωτοβουλίας και δημιουργικότητας είναι επίκαιρο και διαχρονικό.

***

«Ακούω ότι το μεγαλύτερο σήμερα πρόβλημα των νέων μας είναι η ανεργία.

Διαφωνώ. Εδώ και τριάντα χρόνια είναι η… εργασία. Ο νέος δε φοβάται την αναδουλειά, φοβάται τη δουλειά. Μια οικογενειακή αντίληψη, ότι δουλειά είναι ό,τι δεν λερώνει, επεκτάθηκε και στο νέο-σουσουδιστικό σχολείο με ευθύνη των κομμάτων, που για λόγους ψηφοθηρίας απεδύθησαν σε μια χυδαία πολιτική παιδοκολακείας, η οποία μετά τη δικτατορία εξέθρεψε και διαμόρφωσε δύο γενιές “κουλοχέρηδων”… παιδιών δηλαδή που δεν μπορούν να χρησιμοποιήσουν τα χέρια τους -πέρα από τη μούντζα- για καμιά εργασία από αυτές που ονομάζονται χειρωνακτικές, επειδή -τάχα- είναι ταπεινωτικές.

Κι ας βρίσκεται μέσα στη λέξη “χειρώναξ”, σαν δεύτερο συνθετικό το “άναξ”, που κάνει τον δουλευτή, τον άνακτα χειρών, βασιλιά στον χώρο του, βασιλιά στο σπιτικό του, νοικοκύρη δηλαδή, λέξη άλλοτε ιερή που ποδοπατήθηκε κι αυτή μες στην ασυναρτησία μιας πολιτικής που έδειχνε αριστερά και πήγαινε δεξιά και τούμπαλιν. Γι’ αυτό τουμπάραμε…

Κάποτε, έγραφα πως η ανεργία στον τόπον μας είναι επιλεκτική, ότι δουλειές υπάρχουν αλλά ότι δεν υπάρχουν χέρια να τις δουλέψουν. Κι έπρεπε να κατακλυσθεί ο τόπος από 1,5 εκατομμύριο λαθρομετανάστες, για να αποδειχθεί ότι στην Ελλάδα υπήρχε δουλειά πολλή αλλ’ όχι διάθεση για δουλειά. Τα παιδιά -τα μεγάλα θύματα αυτής της ιστορίας- είχαν γαλουχηθεί με τη νοοτροπία του «White collar workers».


Έτσι σήμερα, το πιο φτηνό εργατικό και υπαλληλικό δυναμικό είναι οι… πτυχιούχοι, που ζητούν εργασία ακόμη και στον OΤΕ ως έκτακτοι, τηλεφωνητές, προσκομίζοντας στα πιστοποιητικά προσόντων ακόμη και διδακτορικά! Γέμισε ο τόπος πανεπιστήμια, σχολές επί σχολών, επιστημονικούς κλάδους αόριστους, ομιχλώδεις και ασαφείς, απροσδιορίστου αποστολής και χρησιμότητας. Πτυχία-φτερά στον άνεμο σαν τις ελπίδες των γονιών, που πιστεύουν ότι τα παιδιά μόνον με τα «ντοκτορά» θα βρουν δουλειά. Έτσι παράγονται επιστήμονες που είναι δεκαθλητές του τίποτα, ικανοί μόνο για το δημόσιο ή για υπάλληλοι κάποιας πολυεθνικής.

Παρ’ όλο που γέμισε η χώρα μας τεχνικές σχολές (τι ΤΕΛ, τι ΤΕΙ, τι ΙΕΚ!), οι πιο άτεχνοι νέοι είναι οι νέοι της Ελλάδος. Παίρνουν πτυχίο τεχνικής σχολής και δεν έχουν πιάσει κατσαβίδι οι πιο πολλοί. Δεν ξέρουν να διορθώσουν μια βλάβη στο αυτοκίνητό τους, στο ραδιόφωνο ή στο τηλέφωνό τους. Είναι άχεροι, ουσιαστικά χωρίς χέρια. Τώρα με τα ηλεκτρονικά ξέχασαν να γράφουν, ξέχασαν να διαβάζουν, εκτός φυσικά από “μηνύματα” του αφόρητου “κινητού” τους.

Τούτη η παιδεία, που όχι μόνο παιδεία δεν είναι αλλ’ ούτε καν εκπαίδευση, αφού δεν καλλιεργεί καμιά δεξιότητα, εκτός από τη ραθυμία, την αναβλητικότητα και τον φόβο της δουλειάς, όχι μόνο δεν καλλιεργεί τον νέο εσωτερικά αλλά τον πετρώνει δημιουργικά σαν τα παιδιά της Νιόβης. Τα κάνει άχρηστα τα παιδιά για παραγωγική εργασία, γιατί ο θεσμός της παπαγαλίας και η νοοτροπία της ήσσονος προσπάθειας, με το πρόσχημα να μην τα κουράσομε, τους αφαιρεί την αυτενέργεια, την πρωτοβουλία, τη φαντασία και την πρωτοτυπία. Το σχολείο, αντί να μαθαίνει τα παιδιά πώς να μαθαίνουν, τα νεκρώνει πνευματικά.

Δεν τα μαθαίνει πώς να σκέπτονται αλλά με τι να σκέπτονται. Έτσι τα κάνει πτυχιούχους βλάκες. Βάζει όρια στον ορίζοντα της σκέψης και των ενδιαφερόντων. Τα χαμηλοποιεί. Τα κάνει να βλέπουν σαν τα σκαθάρια κοντά, κι όχι να θρώσκουν άνω, να έχουν έφεση για κάτι πιο πέρα, πιο τρανό και πιο μεγάλο. Το έμβλημα πια του ελληνικού σχολείου δεν είναι η γλαυξ, είναι ο παπαγάλος, ο μαθητής-βλαξ που καταπίνει σελίδες σαν χάπια και που θεωρεί ως σωστό ό,τι γράφει το σχολικό.

Και το λεγόμενο “σχολικό” είναι συνήθως αισχρό και ως λόγος και ως περιεχόμενο. Και τολμώ να λέγω αισχρό, διότι πρωτίστως το “Αναγνωστικό”, που πρέπει να είναι ευαγγέλιο πνευματικό ειδικά στο Δημοτικό, αντί να καλλιεργεί την αγάπη για τη δουλειά, καλλιεργεί την απέχθεια. Πού πια, όπως παλιά, ο έρωτας για την αγροτική, τη βουκολική και τη θαλασσινή ζωή;

Ο ναύτης δεν είναι πρότυπο ζωής. Πρότυπο ζωής είναι ο “χαρτογιακάς”. Όσο κι αν ήσαν κάπως ρομαντικά τα παλιά “Αναγνωστικά”, καλλιεργούσαν τον έρωτα για τη δουλειά. Ακούω πως δεν πάει καλά η οικονομία. Μα πώς να πάει, όταν με τη ναυτιλία που προσφέρει το 5,6% του ΑΕΠ ασχολείται μόνο το 1% των Ελλήνων; (Με τον αγροτικό τομέα που προσφέρει το 6,6% του ΑΕΠ ασχολείται το 14,5% του πληθυσμού). Διερωτώμαι, τι είδους ναυτικός λαός είμαστε, όταν αποστρεφόμαστε τη θάλασσα και στα ελληνικά καράβια κυριαρχούν Φιλιππινέζοι, Αλβανοί και μελαψοί κάθε αποχρώσεως;

Το σχολείο καλλιεργεί τον έρωτα για την τεμπελιά, όχι για δουλειά. Τα πανεπιστήμια και οι ποικιλώνυμες σχολές επαυξάνουν τον έρωτα αυτό. Πράγματα που μπορούν να διδαχθούν εντός εξαμήνου -και μάλιστα σε σεμιναριακού τύπου μαθήματα- απαιτούν τετραετία! Βγαίνουν τα παιδιά από τις σχολές και δικαίως ζητούν εργασία με βάση τα “προσόντα” τους, αλλά τέτοιες εργασίες που ζητούν, τέτοια προσόντα δεν υπάρχουν. Αν δεν απατώμαι, υπάρχουν δύο σχολές θεατρολογίας -πέρα από τις ιδιωτικές θεατρικές σχολές- που προσφέρουν άνω των 300 πτυχίων το έτος. Πού θα βρουν δουλειά τα παιδιά αυτά;

Αν όμως το σχολείο από το Δημοτικό καλλιεργούσε την τόλμη, την αυτενέργεια, βράβευε την πρωτοβουλία, την ανάληψη ευθυνών, την αγάπη για την οποιαδήποτε δουλειά, ακόμη και του πλανόδιου γαλατά, θα είχαμε κάνει την Ελλάδα Ελδοράδο, όπως έγινε Ελδοράδο για τους εργατικούς Αλβανούς, Βουλγάρους, Πολωνούς, Γεωργιανούς, Αιγυπτίους αλιείς, Πακιστανούς και Ουκρανούς.

Σήμερα αυτοί είναι η εργατική κι αύριο η επιχειρηματική τάξη της Ελλάδος. Κι οι Έλληνες, αφήνοντας την πατρώα γη στα χέρια των Αλβανών που τη δουλεύουν, την πατρώα θάλασσα στα χέρια των Αιγυπτίων που την ψαρεύουν, θα μεταβληθούν σε νομάδες της Ευρώπης ή των ΗΠΑ ή θα τρέχουν για δουλειά στην Αλβανία, που ξεπερνά σε νόμιμη και παράνομη επιχειρηματική δραστηριότητα όλες τις χώρες της Βαλκανικής.

Γέμισαν τα Τίρανα ουρανοξύστες, κτίρια γιγάντια, κακόγουστα μεν, σύγχρονα δε. Περίπου 100 ιδιωτικά σχολεία λειτουργούν στην πρωτεύουσα της χώρας των αετών. Εμείς αφήσαμε αδιαπαιδαγώγητη την εργατική και την αγροτική τάξη. Στην πρώτη περάσαμε σαν ιδεολογία-θεολογία το σύνθημα “Νόμος είναι το δίκιο του εργάτη” και υποχρεώσαμε πλήθος επιχειρήσεις να κλείσουν ή να μεταφερθούν αλλού.

Μετά διαφθείραμε τους αγρότες με παροχές χωρίς υποχρεώσεις και τους δημιουργήσαμε νοοτροπία μαχαραγιά. Γέμισε η επαρχία με… “Κέντρα Πολιτισμού”, όπου “μπαγιαντέρες” κάθε λογής και φυλής άναβαν πούρο με φωτιά πεντοχίλιαρου ! Το μπουκάλι με το ουίσκι βαπτίστηκε … αγροτικό! Τώρα, όμως, που έρχονται τα “εξ εσπερίας νέφη”, χτυπάμε το κεφάλι μας. Και πού να φθάσουν τα “εξ Ανατολής”, σαν εισέλθει η Τουρκία στην Ευρωπαϊκή Ένωση! Θα γίνει η Ελλάς vallis flentium (=κοιλάς κλαυθμώνων) και θα κινείται quasi osculaturium inter flentium et dolorum (=σαν εκκρεμές μεταξύ θλίψεως και οδύνης).

Δεν είμαι υπέρ μιας παιδείας που θα υποτάσσεται στην οικονομία. Θεωρώ ολέθριο να χαράσσεται μια εκπαιδευτική πολιτική με κριτήρια οικονομικής αναγκαιότητας. Θεωρώ ολέθρια όμως και την παιδεία που εθίζει τα παιδιά στην οκνηρία, που τα κουράζει με την παπαγαλία και το βάρος άχρηστων μαθημάτων. Το μεγαλύτερο κεφάλαιο της χώρας είναι τα κεφάλια των παιδιών της.

Τούτη η παιδεία αποκεφαλίζει τα παιδιά. Τα κάνει ικανά να μην κάνουν τίποτε. Ούτε να βλαστημήσουν. Ακόμη και η αισχρολογία τους περιορίζεται στη λέξη που τα κάνει συνονόματα. Αν τους πεις βρισιά της περασμένης 20ετίας θα νομίσουν ότι μιλάς αρχαία Ελληνικά!

Είναι θλιβερή η εικόνα που παρουσιάζει σήμερα, παρουσίαζε χθες και θα παρουσιάζει κι αύριο η ελληνική κοινωνία: να υπάρχουν άνθρωποι άνω των 65 ετών, άνω των 70 ετών, που, ενώ έχουν συνταξιοδοτηθεί, εργάζονται νυχθημερόν, για να συντηρούν τα παιδιά τους μέχρι να τελειώσουν τις ατελείωτες σπουδές τους, τα παιδιά που λιώνουν τα νιάτα τους στα “κηφηνεία”, που πάνε σπίτι τους να κοιμηθούν την ώρα που οι Αλβανοί πάνε για δουλειά. Θα μου πείτε, τι δουλειά; Οποιαδήποτε δουλειά, αρκεί να είναι τίμια.

Όταν μικροί -ακόμη στο Δημοτικό- μαθαίναμε απέξω τον Τυρταίο (ποιος τολμά σήμερα να διδάξει Τυρταίο;), δεν τον μαθαίναμε για να γίνουμε πολεμοχαρείς αλλά για να νιώθουμε ντροπή, όταν στη μάχη της ζωής, στην πρώτη γραμμή είναι οι παλαιότεροι, οι “γεραιοί” και οι νέοι κρύβο­νται πίσω από τη σκιά τους. “Αισχρόν γαρ δη τούτο… κείσθαι πρόσθε νέων, άνδρα παλαιότερον”. Σήμερα, βέβαια, οι χειρωνακτικές εργασίες ελέγχονται σχεδόν κατ’ αποκλειστικότητα από ξένους. Στις οικοδομές μιλούν αλβανικά, στα χωράφια πακιστανικά. Σε λίγο, οι χειρωνακτικές επιχειρήσεις θα περάσουν στα χέρια των Κινέζων που κατασκευάζουν ήδη το μεγαλύτερο μέρος των τουριστικών ειδών που θυμίζουν… Ελλάδα. Ακόμη και τις σημαίες μας στην Κίνα τις φτιάχνουν!

Κι εμείς; Εμείς, όπως πάντα, φτιάχνουμε τα τρία κακά της μοίρας μας. “Φτιάχνουμε” τη ζωή μας στην τηλοψία, που δίνει τα μοντέρνα πρότυπα οκνηρίας στη νεολαία, ποθούμε μια χρυσίζουσα ζωή σαν αυτήν που προσφέρει το “γυαλί”, αγοράζουμε πολυτελή αυτοκίνητα με δόσεις, κάνουμε διακοπές με “διακοποδάνεια”, εορτάζουμε με “εορτοδάνεια” και πεθαίνουμε με “πεθανοδάνεια”. Έλεγε ο Φωκίων, που πλήρωσε τέσσερις δραχμές τη δεύτερη δόση του κωνείου που χρειαζόταν για να “απέλθει”, πως στην Αθήνα δεν μπορεί ούτε δωρεάν να πεθάνει κανείς.

Έπρεπε να ζούσε τώρα… Λυπάμαι που θα το πω, αλλά πρέπει να το πω: το σχολείο, οι σχολές και τα ΜΜΕ σακάτεψαν και σακατεύουν τη νεολαία, γιατί μιλούν συνεχώς για τα δικαιώματά της -δικαιώματα στην τεμπελιά- και ποτέ για υποχρεώσεις, ποτέ για χρέος, ποτέ για καθήκον. Το καθήκον έγινε άγνωστη λέξη».

του Σαράντου Καργάκου –  Εκπαιδευτικός, ιστορικός, συγγραφέας

***

Α.Χ. Παπανδρόπουλος – euro2day

Αντικλείδι , https://antikleidi.com

Σχετικά Άρθρα

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -


- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

11 CommentsΣχολιάστε

  • Η φράση ΄΄1,5 εκατομμύριο λαθρομετανάστες΄΄ δε σας ενόχλησε;;;;;;;

    • Όταν η αλήθεια ενοχλεί φανερώνει δειλία ή υποκρισία. Αν δεν ήταν λάθρο-μετανάστες θα έρχονταν μέρα- μεσημέρι με ασφάλεια, με το πλοίο της γραμμής, έχοντας ξοδέψει ασύγκριτα λιγότερα χρήματα απ’ όσα έδωσαν στον δουλέμπορο οι φραγκάτοι φυγάδες των μαστιζόμενων χωρών τους και των απομενόντων φουκαράδων συμπατριωτών τους.

      • Ο όρος λαθρομετανάστης δεν ενοχλεί ως αλήθεια , αλλά ως φασιστικό παραλήρημα των υποκριτών που κυριαρχούν ,αλλά και των δειλών που δέχονται να κυριαρχούνται. Προφανώς όταν μία χώρα βρίσκεται σε καθεστώς πολέμου (και μάλιστα εμφύλιου) οι κάτοικοί της δεν έχουν την πολυτέλεια να ταξιδέψουν και να οργανώσουν ένα ταξίδι όπως θα συνέβαινε σε φυσιολογικές συνθήκες. Λαθρομετανάστης για παράδειγμα ήταν και ο Νερούδα που έφυγε με πλαστά έγγραφα από τη Χιλή και έζησε 4 χρόνια στην Ευρώπη;;;;;
        Αν όμως δούμε τα πράγματα με άλλη οπτική τότε λαθρομετανάστες είναι :
        οι Άγγλοι , Γάλλοι ,Βέλγοι , Ολλανδοί .. ..που παράνομα κατέκτησαν τις χώρες της Αφρικής
        οι Άγγλοι στην Κύπρο και στην Ινδία
        οι Άγγλοι , Γάλλοι , Πορτογάλοι, Ισπανοί ,…..που παρανόμως και βιαίως εισήλθαν στην Αμερικανική Ήπειρο
        οι Ισραηλινοί στην Παλαιστίνη
        οι Αμερικάνοι στο Ιράκ, στη Συρία , στο Αφγανιστάν , στην Υεμένη
        και προφανώς η ενδεικτική λίστα λαθρομεταναστών δεν τελειώνει.
        Κανένας άνθρωπος πάνω στη γη δεν είναι λαθραίος όπου κι αν βρίσκεται.
        Λαθραίες είναι οι γραμμές των συνόρων πάνω στη μάνα γη.
        Λαθραίος είναι ο φασισμός στη νόηση του ανθρώπου.

        • Με τη σειρά:
          1/ Ο Νερούντα ως προς τη φυγή του από τη χώρα του (σε σχέση με τους συμπατριώτες του που έμειναν και έδωσαν με κίνδυνο της ζωής τους τη μάχη για δημοκρατία) και ως προς το χαρακτήρα του ταξιδιού του (σε σχέση με τους κανόνες της ελεύθερης, νόμιμης και ασφαλούς διεθνούς μετακίνησης των πολιτών) ναι, ήταν λαθρομετανάστης. Εφόσον η χώρα υποδοχής τον δέχτηκε η υπόσταση της παράνομης εισόδου αίρεται.
          2/ Άγγλοι, Γάλλοι, Πορτογάλοι, Αμερικανοί (και λοιποί), στις περιπτώσεις που αναφέρετε, είναι εισβολείς και κατά συνέπεια ο όρος “λαυρομετανάστης” είναι αδικαιολόγητα επιεικής.
          3/ Οι Ισραηλίτες είναι ο αρχαιότερος λαός της περιοχής τους και έχουν ιστορικά κάθε δικαίωμα να κατοικούν αυτήν, όπως αντίστοιχα είναι ανιστόρητη και αδικαιολόγητη η άρνηση από οποιονδήποτε η άρνηση του δικαιώματός τους αυτού.
          4/ Ως Χριστιανός συμφωνώ απολύτως ως προς το δικαίωμα κάθε ανθρώπου να ζει ελεύθερα, ειρηνικά και με ισονομία επί της γης. Επίσης, όμως αποδέχομαι τη υποχρέωσή μου να μην επιβουλεύομαι όσα ανήκουν στον αδελφό μου και έχω αντίστοιχο ηθικό δικαίωμα να προασπίζω όσα μου ανήκουν από τη βουλιμία του.
          5/ Η γλώσσα σχηματίζει λέξεις και τις εκφέρει όταν τις ελέγχει ο νους ή τις εξακοντίζει όταν κυριαρχείται από το θυμικό. Πριν χαρακτηρίσουμε οποιονδήποτε ας ελέγχουμε τον εαυτό μας στον καθρέφτη.

          • 1/Οι συμπατριώτες στους οποίους αναφέρεστε ήταν οι κομμουνιστές συμπατριώτες του , οπότε χαίρομαι που αναγνωρίζετε τον αγώνα που έδωσαν για τη δημοκρατία.
            2/Είμαι όντως αδικαιολογήτως επιεικής.
            3/Η Παλαιστίνη είναι τόπος διάφορων λαών (το ίδιο αρχαίων με τους Ισραηλίτες)με ετερογενή προέλευση συνεπώς λαών που έχουν το δικαίωμα κατοίκησης στη συγκεκριμένη περιοχή.
            4/Αυτοί που επιβουλεύονται όσα μας ανήκουν και μας τα αρπάζουν με βουλιμία είναι οι ομοεθνείς, και ομόθρησκοι αδερφοί μας και όχι αλλόθρησκοι ΄΄λαθρομετανάστες΄΄ εκτός κι αν τα μνημόνια τα έχουν υπογράψει και επιβάλει για παράδειγμα Πακιστανοί!!!
            5/ Συμφωνώ απόλυτα. Ο όρος λαθρομετανάστης είναι δημιούργημα νου που κυριαρχείται από το θυμικό (και όχι από τη λογική) ,πάντα εξακοντίζεται και εκφέρεται με αντίστοιχη φασιστική τσιρίδα
            (προφανώς χαρακτηρίζει εκείνον που τον εκφέρει)και όποιος τον χρησιμοποιεί σαφώς και πρέπει να ελέγξει τον εαυτό του κοιτώντας στα μάτια ένα ΄΄λαθρομετανάστη΄΄.
            ( Τα μάτια των άλλων είναι ο καθρέφτης της ψυχής μας)

  • Ακριβέστατος! (από την άλλη, βέβαια, οι νέοι μας πρέπει, πρωτίστως, να έχουν χρόνο για “κανά καφέ” και “να ερωτεύονται”….).

  • Καλημέρα σας! Εγώ θα καταθέσω ένσταση στην άποψη του κ.Καργάκου. Συγνώμη αλλά δεν φταίει μόνο το σχολείο και το σύστημα.Τεράστια ευθύνη έχει κι αυτή η γενιά που αναφέρει οι άνω των 60 σήμερα!!! Ήταν η γενιά της χρυσής εποχής μετά τη μεταπολίτευση.Ήταν η γενιά που απόλαυσε την εποχή των παχιών αγελάδων που άρχισε από το 1981 με την έλευση του λαοπλάνου Ανδρέα.Η γενιά που χωρίς τα πολλά προσόντα της σημερινής γενιάς απέκτησε προνομιούχες θέσεις στο δημόσιο, της τράπεζες και αλλού.Η γενιά που αφού χόρτασε την πείνα της , από την προηγούμενη δεκαετία, καβάλησε το καλάμι και θεώρησε ότι τα παιδιά της δεν μπορεί να κάνουν χειρωνακτικές δουλειές.Επένδυσε σ αυτά με ένα σωρό πτυχία.Τα απέτρεψε να ασχοληθούν με τη γή , την οικοδομή και άλλα ταπεινά επαγγέλματα γιατί δεν ήταν του επιπέδου τους .Τα κρατούσε σπίτι μετά το πτυχίο μέχρι να βρεθεί δουλειά αναλόγων προσόντων.Ξεχνάμε την γενιά των 700ευρώ ; Οι νέοι τότε δήλωναν ότι δεν πάνε να δουλέψουν για 700 ευρώ αφού τους τα δείνουν ήδη οι γονείς τους , οπότε αναμένουν μια θέση στο δημόσιο.Η γενιά αυτή δεν είδε ποτέ τα κακώς κείμενα του εκπαιδευτικού συστήματος επί 30 χρόνια.Με τα εκατοντάδες ΑΕΙ και ΤΕΙ που έμπαιναν με μέσω όρο 2ή 3(ακόμα και σήμερα); Δεν πειράζει , πτυχίο να φέρει το παιδί από το ΤΕΙ Κωλοπετεινίτσας να το βάλω στον τοίχο και τίποτα άλλο !!! Μπορώ να γράψω πολλά αλλά δεν χρειάζεται.Αυτό που θέλω να πώ ελπίζω να γίνει κατανοτό: Μην απαλλάσσεται την παλιά καλοπερασμένη γενιά από την ευθύνη της ρίχνοντας την στους νέους.Την ευθύνη πρωτίστως την έχει ο γονιός.Οι νέοι είναι θύματα αυτής της καλοπερασμένης γενιάς και πραγματικά είναι άδικο να τους τα φορτώνουμε όλα και να τους χαρακτηρίζουμε όλους τεμπέληδες.Είναι κρίμα εμείς που τους αφήσαμε καμμένη γή να τους απαξιώνουμε κιόλας.Εγώ είμαι κάπου στο ενδιάμεσο 40+.Πρόλαβα λίγο από την εποχή των παχιών αγελάδων , είδα πόσο ευνοημένη ήταν αυτή η γενιά των γονιών μας , οι 60+ και βλέπω πόσο αδικημένη είναι η γενιά των δικών μας παιδιών που πραγματικά δεν ξέρω τι μέλλον τα περιμένει!!!(η μάλλον φοβάμαι να το παραδεχτώ )

  • Απαντώντας στον Thanassis Thanassis:
    1/ Συμφωνώ.
    2/ Συμφωνώ.
    3/ Συμφωνώ.
    4-5/ Πείσμων και μονομερής η θέσις σας. Ο όρος “λαθρομετανάστης” είναι ποινικός και προβλέφθηκε και προσδιορίστηκε, πολύ πριν γίνει επίκαιρος και αρχίσει υποκριτικά και υστερόβουλα να “ενοχλεί”, για να διακρίνει τη μετανάστευση και έτσι να μπορεί να τιμωρείται και ο δουλέμπορος, γιατί αλλιώς δεν θα υπήρχε αδίκημα ούτε εκ μέρους του. Κατά τα λοιπά, “λαθρομετανάστευση” και “μνημόνια” έχουν μεταξύ τους όση σχέση και ο φάντης με το ρετσινόλαδο. Αλλά, τέλος πάντων, για να σας κάνω το χατήρι και να βρώ μια σχέση μεταξύ τους, θα έλεγα πως τα μνημόνια τα έφερε κανονικά, νομίμως, με το πλοίο της γραμμής σε προγραμματισμένο δρομολόγιο η Ασωτία μας.

    • Χαίρομαι που το πλήθος των σημείων διαφωνίας έχει περιοριστεί στο ελάχιστο, αν και στα ελάχιστα πλέον σημεία η διαφωνία έχει μεγιστοποιηθεί.

      4-5/ Ο όρος λαθρομετανάστης δεν αποτελεί πρόβλεψη , αλλά επινόηση όσων νομοθετούν με βάση συγκεκριμένη ιδεολογία και πολιτική σκέψη. Αν για παράδειγμα το σώμα που νομοθετεί ασπάζεται το διεθνισμό τότε προφανώς δε θα συμπεριληφθεί σε καμία νομοθεσία ο όρος λαθρομετανάστης. Οπότε η επινόηση αυτού του όρου δημιουργεί το λαθρομετανάστη, αλλά και το δουλέμπορο. Ο δουλέμπορος βέβαια σε σύγκριση με το εμπόρευμά του χαίρει άκρας ασυλίας. Είναι όπως όταν ο έμπορος ναρκωτικών (με το μαύρο του χρήμα) αγοράζει κανάλια και εφημερίδες , ενώ ο χρήστης ναρκωτικών φυλακίζεται. Είναι δηλαδή αυτό που περίπου λέει ότι
      ΄΄αυτοί που νομοθετούν (εξ)υπηρετούν όσους επιθυμούν να παρανομούνε νόμιμα΄΄.

      Οι υστερόβουλοι και υποκριτές στους οποίους αναφέρεστε είναι εκείνοι που κατά καιρούς έχουν καταλήξει σοβαρά τραυματισμένοι στο νοσοκομείο υπερασπιζόμενοι τους ΄΄λαθρομετανάστες΄΄ από τα πογκρόμ της Χρυσής Αυγής.

      Η Ασωτία σας (και όχι μας) που έφερε τα μνημόνια θυμίζει τη γνωστή ρήση του Θεόδωρου Πάγκαλου ΄΄όλοι μαζί τα φάγαμε΄΄. Αποτελεί ομολογία εγκληματικής ενέργειας και απορώ τόσα χρόνια πως δεν έχει κληθεί ο Θεόδωρος από τον εισαγγελέα να καταθέσει ποιοι είναι αυτοί που τα έφαγαν και πόσα έφαγαν.

      Μην αυτομαστιγώνεστε και μη θεωρείτε τον εαυτό σας Άσωτο (εκτός και αν είστε). Η κρίση είναι παγκόσμια (και όχι ελληνική), οικονομική και σαφώς η προέλευσή της δεν μπορεί να εντοπιστεί με όρους μεταφυσικούς ( όπως η ασωτία), παρά μόνο με κατανόηση και ανάλυση του συστήματος που την προκαλεί, δηλαδή του καπιταλισμού.

      Εν τέλει ο φάντης παύει να είναι λακές αντιδρά στην ισχύ που στηρίζεται στο ΄΄ρόπαλο και το ρετσινόλαδο΄΄ και αντιλαμβάνεται ότι:
      λαθρομετανάστης , ρατσισμός , μνημόνια, οικονομική κρίση , φασισμός , κράτος, νομοθεσία κ.α. αποτελούν κομμάτια του ίδιου παζλ.

  • Άραγε ποιός ασπάζεται το “διεθνισμό”, δηλαδή την ελεύθερη μετακίνηση των ανθρώπων; Οι σύγχρονες αστικές δημοκρατίες ή τα κομμουνιστικά καθεστώτα που την απαγόρευαν ακόμα και στο εσωτερικό τους εκτός αν την επέβαλαν τα ίδια με όρους φυλετικούς; Το “τείχος” του Βερολίνου σας θυμίζει τίποτα;
    Στις κοινωνίες, ιδιαίτερα στις δημοκρατικές, οι πολίτες οφείλουν να αποδέχονται ότι “μοιράζονται” τις κερδοζημίες χωρίς να απαιτείται να έχουν συμμετάσχει προσωπικά σ’ αυτές. Η αντίθετη άποψη εκφράζει περισσότερο τον (αμερικάνικο) αναρχοκαπιταλισμό.
    Το ότι ο Πάγκαλος μίλησε “μετά λόγου γνώσεως”, το απέδειξε λ.χ. η περίπτωση της ΕΡΤ. Αυτοί που για δεκαετίες κατηγορούσαν τα κόμματα εξουσίας για ρουσφετολογικές προσλήψεις και αρνούνταν το περίφημο “τέλος”, αυτοί οι ίδιοι έσπευσαν να αποκαταστήσουν αμέσως και πανηγυρικά ΟΛΟΥΣ τους απολυμένους (καμία άλλη προεκλογική υπόσχεση δεν τήρησαν!). Γιατί τετοια πρεμούρα για τα ρουσφέτια των “άλλων”; Γιατί τα “ρουσφέτια των άλλων” είναι συνιστώσα της “πρώτη φορά αριστερά” από τις πιο δογματικές; Απάντηση: τα “ρουσφέτια” στο Δημόσιο αφορούσαν πρωτίστως κόσμο της αριστεράς προκειμένου να ηρεμεί το “πεζοδρόμιο”. Ήταν (και είναι) ο βασικός λόγος που η …”επάρατος” εγκαταλείπει την εξουσία κάθε φορά τόσο εύκολα καθώς ο κόσμος της διαπιστώνει πως μόνο ο αριστερός “βλέπει Θεού πρόσωπο” (δηλαδή “καρέκλα” στο Δημόσιο).
    Είμασταν σαφείς και οι δύο. Όσοι μας διάβασαν μπορούν να μας κρίνουν και να βγάλουν τα συμπεράσματά τους.

    • Σε μία σύγχρονη αστική δημοκρατία που ασπάζεται τον καπιταλισμό όπως οι Η.Π.Α, η κατάσταση έχει ως εξής: υπάρχουν περίπου 2,5 εκατομμύρια φυλακισμένοι και 55 εκατομμύρια Αμερικανοί που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας. Αν τα στοιχεία αυτά είναι αληθινά και όχι κομμουνιστική προπαγάνδα, τότε μιλάμε για ένα σύνολο 57,5 εκατομμυρίων ανθρώπων που σαφώς και δε μπορούν να απολαύσουν την ελεύθερη μετακίνηση που τόσο απλόχερα τους προσφέρει η αστική τους δημοκρατία. (Μπορούν βέβαια να περιστρέφονται ελεύθερα γύρω από το εαυτό τους.) Από ποια πλευρά του τείχους βρίσκεται η Αμέρικα;;;

      Η άποψή σας περί κερδοζημιών (αν κατάλαβα καλά) εξισώνει (πέρα από τις λέξεις κέρδος και ζημία) τους πολίτες και λέει σε έναν πολίτη που θα ξεκινήσει σήμερα να εργάζεται π.χ. στο δημόσιο το εξής:
      ΄΄οφείλεις να αποδεχτείς ότι θα αμείβεσαι με 600 ευρώ , γιατί πριν λίγα χρόνια ο Πάγκαλός(πολίτης) και οι φίλοι του(πολίτες και αυτοί) έφαγαν μερικά εκατομμύρια χωρίς να απαιτήσουν τη δική σου συμμετοχή στο φαγοπότι. Αν απαίτησαν τη συμμετοχή σου και δεν παρευρέθηκες τότε είσαι ηλίθιος , αν δεν την απαίτησαν τότε όπως λέει και ο Μπογιόπουλος φταίει ο καπιταλισμός ηλίθιε.΄΄ Σε κάθε περίπτωση ο πολίτης χαρακτηρίζεται ηλίθιος.
      Αν τώρα δεν εξισώσουμε τους πολίτες και δεχθούμε ότι οι κοινωνίες είναι ταξικές, τότε η λέξη κερδοζημία χωρίζεται στις διακριτές λέξεις κέρδος και ζημία και ο συλλογισμός έχει ως εξής:
      Πολλοί πολίτες συμμετέχουν θέλοντας και μη στην παραγωγή του κέρδους , ενώ κάποιοι λίγοι πολίτες το εισπράττουν και το μοιράζονται. Ομοίως και στη ζημία, οι πολλοί πολίτες θέλοντας και μη απολαμβάνουν τη χάρη της (χάνουν ότι έχουν και δεν έχουν) , ενώ λίγοι εξακολουθούν να εισπράττουν και να μοιράζονται.

      Σε ότι αφορά την ΕΡΤ ομολογώ πως με μπερδέψατε!

      Αν κατάλαβα καλά εξισώνετε και πάλι (όπως παραπάνω) ΟΛΟΥΣ τους εργαζόμενους-απολυμένους της ΕΡΤ ως ρουσφετολογικές προσλήψεις που έγιναν από ΠΑΣΟΚ και ΝΔ και επαναπροσλήφθηκαν από ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ. Εξισώνετε για παράδειγμα τον κύριο Ι.Πευκιανάκη (συνεργάτη του Κων/νου Μητσοτάκη) ειδικό σύμβουλο της ΕΡΤ με ετήσια αμοιβή 102.786 ευρώ, με τον κύριο Ανώνυμο Αγνωστίδη που προσλήφθηκε (π.χ. με μοριοδότηση) στο αρχείο της ΕΡΤ με ετήσια αμοιβή 12.000 ευρώ.
      Συμπέρασμα: ο κύριος Ι.Πευκιανάκης ήταν ΑΡΙΣΤΕΡΟΣ συνεργάτης του Κων/νου Μητσοτάκη που για να ηρεμήσει και να μαζευτεί από το πεζοδρόμιο έπρεπε να λαμβάνει 102.786 ευρώ ετησίως. Πολλά λεφτά για ψυχοθεραπεία, δε νομίζετε; Μήπως και ο κύριος Μ.Χριστοφοράκος είναι και αυτός αριστερός του οποίου οι μίζες λαμβάνονταν για κατευνασμό του πεζοδρομίου ; Προφανώς και ο κύριος Α.Μαρτίνης είναι αριστερός και για αυτό στην υπόθεση του Ερρίκος Ντυνάν συκοφαντεί ως βασικούς συνεργάτες του (στα ρουσφέτια) βουλευτές της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ. Αν όλοι οι παραπάνω καθώς και άλλοι ανήκουν στην αριστερά, τότε όλα είναι σχετικά ,όπως και το σε ποια πλευρά του τείχους ήταν καλύτερα να ζει κάποιος.
      Το συμπέρασμα από τα παραπάνω είναι πως η επάρατος δεν εγκατέλειψε ποτέ την εξουσία, παραμένει πανταχού παρούσα και στο δημόσιο (και όχι μόνο) ΄΄ κυριαρχούσα ΄΄.
      (Απλώς πλέον μοιράζεται και λίγο την εξουσία της με τους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ)
      Μία λεπτομέρεια πριν ολοκληρώσω: δηλώνοντας με κάθε ειλικρίνεια ,ότι ουδέποτε στήριξα (με την ψήφο μου ή αλλιώς) τη σημερινή δεξιά κυβέρνηση, οφείλω ωστόσο να αποκαταστήσω την αναληθή από πλευράς σας δήλωση ότι άλλη προεκλογική υπόσχεση δεν τήρησαν. Να σας θυμίσω ότι επαναπροσλήφθηκαν και οι περίπου 2.000 καθηγητές ΕΠΑΛ, που βρίσκονταν σε καθεστώς διαθεσιμότητας από την επάρατο, πριν εγκαταλείψει την εξουσία.

      Για το τέλος: μετά το κλείσιμο της ΕΡΤ τον Ιούνη του 2013, οι εργαζόμενοι κατέλαβαν το ραδιομέγαρο και μέσω της ertopen συνέχισαν να εργάζονται και να παράγουν τηλεοπτικό προϊόν απαράμιλλης ομορφιάς. Έδωσαν τηλεοπτικό χώρο και χρόνο σε απόψεις και ιδέες που πάντα έμεναν (ως λογοκριμένες) στο παρασκήνιο της μέχρι τότε τηλεοπτικής δημοκρατίας. Η προσπάθεια αυτών των ανθρώπων απέδειξε, ότι μέσα από τον εργατικό έλεγχο η εργασία μετατρέπεται σε δημιουργία και η δημιουργία συντελείται μόνο μακριά από επάρατους παρασιτικούς οργανισμούς.