Μια ωραία ιστορία που αφορά ένα από τα πιο γνωστά τραγούδια του Γιώργου Ζαμπέτα είναι αυτή:
Ο στιχουργός Χαράλαμπος Βασιλειάδης ήταν γνωστός και με το ψευδώνυμο «Τσάντας» λόγω μιας τσάντας γεμάτης με στίχους που κουβαλούσε συνέχεια μαζί του. Στενός φίλος και συνεργάτης του Ζαμπέτα, του είχε γράψει πολλά τραγούδια, μεταξύ των οποίων και αρκετές πολύ γνωστές επιτυχίες (Ο Αράπης, Ο πιο καλός ο μαθητής κ.α.).
Το 1971 ήταν άρρωστος ενώ ο Ζαμπέτας ήταν στην Αμερική. Ένα βράδυ η κατάσταση της υγείας του επιδεινώθηκε. Πήρε χαρτί και έγραψε τους στίχους του τραγουδιού «Που ‘σαι Θανάση». Το έδωσε στη γυναίκα του και της ζήτησε να το δώσει με τη σειρά της στον Ζαμπέτα όταν εκείνος επέστρεφε από την Αμερική. Την επόμενη μέρα ο Βασιλειάδης πέθανε. Ο Ζαμπέτας γύρισε μετά από μερικούς μήνες, πήρε τους στίχους και έφτιαξε ένα από τα καλύτερα τραγούδια του. Το τραγούδι κυκλοφόρησε το 1972.
θα πάρω σβάρνα μια βραδιά
όλες τις συνοικίες
δε θέλω πολυτέλειες και πολυκατοικίες
Είχα έναν παλιόφιλο, τα ίχνη του έχω χάσει
σ’ ένα στέκι απόμερο, το στέκι του Θανάση
Πού ‘σαι Θανάση, πού ‘σαι Θανάση
ήθελα να σ’ αντάμωνα
Που ‘σαι Θανάση, πού ‘σαι Θανάση
Ήθελα να σ’ αντάμωνα, η γρουσουζιά να σπάσει
Εκεί θα βρω της νιότης μου
τα φίνα τα ωραία
Τον Μάνθο τον Θεμιστοκλή
και τη παλιά παρέα
Δίπλα θα καθίσουμε σαν πρώτα στο τραπέζι
και μαζί θ’ ακούσουμε γλυκιά πενιά να παίζει
Πού ‘σαι Θανάση…
Πηγή: flytoistros
Αντικλείδι , https://antikleidi.com
Συναφές:
