Εγώ, εγώ, εγώ!

narkisos


Μήπως είστε νάρκισσοι; Ο λέκτορας Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ δρ Κρεγκ Μάλκιν δημιούργησε ένα τεστ που καταδεικνύει πόσο ερωτευμένος μπορεί να είναι κανείς με τον εαυτό του.

Νάρκισσοι. Ματαιόδοξοι. Εγωμανείς. Ερωτευμένοι με τον εαυτό τους. Αυτοαναφορικοί, κουραστικοί τύποι. Είναι παντού. Δίπλα σας, μπροστά σας, πίσω σας. Στην παραλία, στο μετρό, στα μπαρ, στο Facebook, στην τηλεόραση, στην πολιτική, στη δουλειά. Μήπως όμως, τελικά, είναι και μέσα σας;

Είμαστε βαθιά χωμένοι στην εποχή του ναρκισσισμού. Δεν μπορεί να ονομαστεί διαφορετικά όλη αυτή η παράνοια των ανθρώπων να αυτοφωτογραφίζονται με ζαρωμένα τα χείλη, να καταγράφουν τις κατά κανόνα αδιάφορες ζωές τους στα social media, να κραυγάζουν τις απόψεις τους· όσο κοινότοπες, όσο κουραστικές και αν είναι, δημιουργώντας έναν διαρκή λευκό θόρυβο. Δεν μπορεί να μην εξηγηθεί επιστημονικά η εποχή που όλοι οι άνθρωποι έχουν επιτέλους τη δυνατότητα να μετατρέπουν τον εαυτό τους σε πρωταγωνιστή της δικής τους μέτριας ταινίας. Να εκδικούνται, για την ακρίβεια, τη χρόνια έκθεσή τους στις λεπτομέρειες της ζωής των σταρ. Τα 15 λεπτά δημοσιότητας του Γουόρχολ δεν ισχύουν πια· έχουν ήδη πάρει παράταση.

Ας μιλήσουν οι αριθμοί: Μέσα στο 2015, οκτώ άνθρωποι έχουν πεθάνει από επίθεση καρχαρία. Είναι λιγότεροι από τους 12 που έχουν πεθάνει στην προσπάθειά τους να βγάλουν την ιδανική selfie. Την προηγούμενη εβδομάδα, ένας 66χρονος Ιάπωνας έπεσε από το Ταζ Μαχάλ στην Ινδία προσπαθώντας να βγάλει την ιδανική selfie. Είχε προηγηθεί ένας Iσπανός που τσαλαπατήθηκε από ταύρους στην Παμπλόνα ενώ προσπαθούσε να αυτοφωτογραφηθεί μαζί τους.

Δύο Ρώσοι ανατινάχθηκαν τον Μάρτιο γιατί επιχείρησαν να βγάλουν μια selfie με μια χειροβομβίδα. Η θλιβερή φωτογραφία ήταν το μόνο που απέμεινε απ’ αυτούς. Μια γυναίκα στη Μόσχα αυτοπυροβολήθηκε προσπαθώντας να βγάλει μια ζόρικη selfie με ένα όπλο. Ενας Αμερικανός πατήθηκε από τρένο στο Τέξας. Ενα πάρκο άγριων ζώων στο Ντένβερ έκλεισε γιατί οι άνθρωποι δεν τηρούσαν τους κανόνες ασφαλείας και αποστάσεων από τα  – γοητευτικά στο Facebook, αλλά επιθετικά στη ζωή – άγρια ζώα.

250px-Michelangelo_Caravaggio_065

Η ιστορία του Νάρκισσου είναι μία από τις δημοφιλέστερες της μυθολογίας. Ο νέος από τη Βοιωτία, θαμπωμένος από το είδωλό του που έβλεπε να καθρεφτίζεται στο νερό πηγής, πεθαίνει από μαρασμό εξαιτίας του ανικανοποίητου έρωτα προς τον ίδιο του τον εαυτό. Νάρκισσοι υπήρχαν πάντα. Ανόητοι, επίσης. Το ζήτημα είναι πως πλέον φαίνεται ότι οδηγούμαστε σε μια ζωή όπου, αν δεν είσαι νάρκισσος, δεν υπάρχεις κοινωνικά, ερωτικά, πολιτικά, υπαρξιακά. Δεν υπάρχεις γενικώς.


Ή μήπως όχι; Σύμφωνα με τον δρ Κρεγκ Μάλκιν, λέκτορα Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ και συγγραφέα του βιβλίου «The Narcissist Test», ο ναρκισσισμός μπορεί τελικά να μας κάνει καλό. «Ο ναρκισσισμός είναι κάτι παραπάνω από ένα ξεροκέφαλο λάθος του χαρακτήρα μας, παραπάνω από μια ψυχική αναπηρία ή μια μεταδοτική ασθένεια της κοινωνίας που μολύνεται όλο και πιο πολύ από τα social media. Πάνω απ’ όλα, είναι μια φυσιολογική, διάχυτη ανθρώπινη τάση: η ανάγκη να νιώσουμε ξεχωριστοί» είπε πρόσφατα.

«Τα αισθήματα ανωτερότητας είναι αναγκαία και απαραίτητα για τη ζωή. Οι έρευνες δείχνουν πως αν βλέπουμε τον εαυτό μας ελαφρώς ανώτερο από τους άλλους – ακόμη και αν δεν το ομολογούμε δημοσίως – τότε είναι πιο πιθανό να έχουμε πιο ζωντανές, ολοκληρωμένες, ευτυχισμένες σχέσεις. Να είμαστε πιο αισιόδοξοι, πιο επίμονοι στην αποτυχία και στα εμπόδια της ζωής, να έχουμε αυτοπεποίθηση – όλα τα καλά πράγματα της ζωής» κατέληγε.

Ο Μάλκιν πιστεύει πως ο ναρκισσισμός εντάσσεται σε ένα φάσμα στο οποίο μπορείς να εντοπίσεις πολλούς «υγιείς νάρκισσους». Αυτοί που πρέπει να ανησυχούν είναι οι «ακραίοι νάρκισσοι», γιατί «τείνουν να είναι απαιτητικοί, να ψάχνουν διαρκώς την αποδοχή και την αποθέωση και καταλήγουν να χειρίζονται τους γύρω τους προσπαθώντας να επιτύχουν την επιβεβαίωση». Από την άλλη, υπάρχουν οι echoists, που σύμφωνα με τον Μάλκιν είναι αυτοί που «προσπαθούν να νιώσουν ξεχωριστοί και φοβούνται παράλληλα μη φανούν νάρκισσοι. Προσπαθούν τόσο πολύ που πάσχουν από άγχος και κατάθλιψη και χάνουν την αυτοπεποίθησή τους…».

Ο Μάλκιν δεν έμεινε στη θεωρία. Δημιούργησε ένα τεστ, το οποίο δημοσιεύτηκε αρχικά στο βιβλίο του «The Narcissist Test: How to Spot the Outsized Egos». Η συνοπτική εκδοχή του τεστ είναι στη διάθεσή σας για να ανακαλύψετε σε ποιο σημείο του φάσματος βρίσκεστε. Και θυμηθείτε: Βασικό συστατικό των ακραίων νάρκισσων είναι η έλλειψη ειλικρίνειας…

 *****

ΤΟ ΤΕΣΤ

Σε μια κλίμακα από 1-5, σημειώστε πόσο συμφωνείτε ή διαφωνείτε με τις παρακάτω ερωτήσεις:

1 = διαφωνώ πλήρως,

2 = διαφωνώ,

3 = είμαι ουδέτερος/η,

4 = συμφωνώ,

5 = συμφωνώ πλήρως

 

1.Ακραίος ναρκισσισμός

  Υπολογίστε το σκορ σας προσθέτοντας τους αριθμούς των τριών απαντήσεών σας:

1. Ξέρω ότι είμαι ξεχωριστός/ή.

2. Είμαι καλός/ή σε περισσότερα πράγματα σε σύγκριση με τους άλλους.

3. Πιστεύω βαθιά μέσα μου ότι είμαι καλύτερος/η από τους περισσότερους ανθρώπους.

 

2, Υγιής ναρκισσισμός

  Υπολογίστε το σκορ σας προσθέτοντας τους αριθμούς των τριών απαντήσεών σας:

1. Δείχνω επιμονή ακόμη και όταν έρχομαι αντιμέτωπος/η με προκλήσεις.

2. Τα εμπόδια σπανίως με αποθαρρύνουν.

3. Εχω αυτοπεποίθηση και είμαι παράλληλα συμπονετικός/ή.

 

3. Αυτοεκτίμηση

  Υπολογίστε το σκορ σας προσθέτοντας τους αριθμούς των τριών απαντήσεών σας:

1. Νιώθω αμηχανία όταν βρίσκομαι στο επίκεντρο της προσοχής.

2. Μου είναι δύσκολο να απολαύσω
τα κομπλιμέντα που μου κάνουν.

3. Δεν μου αρέσει να μιλάω για τον εαυτό μου.

 

***

Αποτελέσματα

***

1.Ακραίος ναρκισσισμός

Μέσος όρος: 9

10: Υψηλό σκορ. Οσοι το πετυχαίνουν τείνουν να είναι εγωιστές, χειριστικοί, απαιτητικοί και αλαζόνες.

Σκορ από 11 και πάνω: Είστε ακραία ναρκισσιστής/ρια. Αν ηλικιακά βρίσκεστε κάτω από το 25, αυτό θα μπορούσε να αλλάξει εν καιρώ.

2.Υγιής ναρκισσισμός

Μέσος όρος: 11

Αν έχετε σκορ από 12 και πάνω, σημαίνει ότι είστε φιλόδοξος/η, περιποιητικός/ή και διαθέτετε αυτοπεποίθηση και ενσυναίσθηση.

3.Αυτοεκτίμηση

Μέσος όρος: 10

Αν έχετε σκορ από 12 και πάνω, σημαίνει ότι ανησυχείτε συχνά μήπως είστε βάρος στους άλλους και δεν ιεραρχείτε τις δικές σας ανάγκες.

Το παρόν τεστ είναι η συνοπτική εκδοχή που δημοσιεύτηκε στο βιβλίο «The Narcissist Test: How to Spot Outsized Egos… and the Surprising Things We Can Learn from Them», του λέκτορα Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ δρος Κρεγκ Μάλκιν.

_____________

  Πηγή: tovima.gr

by Αντικλείδι , https://antikleidi.com

Συναφές: 

Ο μύθος του Νάρκισσου

Ανακαλύψτε τις βαθύτερες παρορμήσεις σας – τέστ Szondi

Ψυχολογικά τεστ

Σχετικά Άρθρα

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -


- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

4 CommentsΣχολιάστε

  • “Ας μιλήσουν οι αριθμοί: Μέσα στο 2015, οκτώ άνθρωποι έχουν πεθάνει από επίθεση καρχαρία. Είναι λιγότεροι από τους 12 που έχουν πεθάνει στην προσπάθειά τους να βγάλουν την ιδανική selfie. ”

    Η πρώτη μου αντίδραση είναι να γελάσω. Υποθέτω εδώ είναι που λέμε, “για κλάματα”. Δε νομίζω οτι το καταλαβαίνουμε. Την ανοηία μας εννοώ. Τρέχουμε προς κάτι αόριστο που λέγεται “ανάπτυξη” και θέλουμε να είμαστε μοδάτοι και μοντέρνοι κτλ. και αφήνουμε την σκέψη σε ηγέτες και γκουρού και ακολουθούμε, ουσιαστικά, το ρεύμα. Σαν κοινωνία δεν νομίζω οτι υπάρχει κάποια διαφορά ιστορικά απο το σημείο που βρισκόταν ο ανθρώπινος πολιτισμός στα τέλη του 19ου και αρχές 20ου αιώνα. Που η βαρεμάρα ήταν τόσο βαθιά που πραγματικά όλοι υποδέχτηκαν ζητωκραυγάζωντας τον 1ο Παγκόσμιο. “Ευτηχώς βρήκαμε κάτι να κάνουμε που θα το νιώσουμε και δούμε”. Τι να πείς.

    Νομίζω πάντως οτι ταιριάζει με τον ιδιωτισμό. Δεν θα υπήρχε τέτοια ανάπτυξη αυτής της ιδέας της ιδιώτευσης αν δεν υπήρχε ένα overlap μεταξύ αυτών. Το ένα αγκαλιάζει το άλλο θα έλεγα.

    • το απλουστεύεις πολύ – οι selfies είναι στατιστικά λιγότερο θανατηφόρες – αφου πολλοι περισσοτεροι βγάζουν selfies παρά κολυμπουν δίπλα σε καρχαρία. Επίσης οι selfies είναι άμεση ασχολία, ενώ αντίθετα κανείς δεν πάει άμεσα πάνω στον καρχαρία να πεθάνει – άρα ο στατιστικός κίνδυνος των selfies ειναι άμεσος [πχ απροσεξία]- άμεσος με την έννοια την στατιστική – δηλαδή άμεσα συσχετιζόμενος, ενώ αντίθετα η θάλλασα δεν σχετίζεται μόνο με θάνατο από καρχαρία, μα και με άλλους θανάτους, πχ πνιγμός κτλ. Συγκρίνεις ανόμοια πράγματα – και προσπαθείς να το παίξεις κουλτουριάρης χωρίς να έχεις μελετήσει στατιστική επιστήμη. Μιλάς χυδαία ενώ κι εσύ γίνεσαι χυδαίος με κάτι τόσο σοβαρό, θανάτους απ την σκοπιά της στατιστικής. Μελέτα τους όρους “στατιστική σημαντικότητα” “στατιστικό δείγμα” και “επιλογή δεδομένων προς σύγκριση”. Εσυ είσαι λαικιστής, και πολυ πιο επικίνδυνος από το άτομο που βγάζει selfies. Εσυ με τρόπο αρεστό στις μάζες διαβάλλεις και στρεβλώνεις επιστημονικούς όρους. Σαν αυστηρή γιαγιά δημωδώς επιπλήττεις τον κόσμο, κι εγώ επιπλήττω εσένα, όχι γιατί υπάρχει πιθανότητα να αλλάξεις ποτέ, αλλά γιατί είσαι γραφικός και αρεστός στις μάζες με όσα λες.

  • Υποθέτω οτι είναι επίσημα στατιστικά. Πρώτον, “παρά κολυμπουν δίπλα σε καρχαρία”, δεν νομίζω οτι κανένας απο εμάς έχει επίγνωση αν κολυμπάει δίπλα σε καρχαρία ή/και πόσο κοντά μπορεί να έφτασε. Υπάρχουξν όμως περιοχές με περισσότερες πιθανότητες, όπως Αυστραλία.

    Δεύτερον. Δεν νομίζω οτι ψυχολογικά μπορεί να αναλυθεί ως ” οι selfies είναι άμεση ασχολία”. Ασχολία είναι να μαζεύεις γραμματόσημα ή να φτιάχνεις ένα σπίτι απο μπουκάλια. Εδώ ο άνθρωπος αποκτά μια εμμονή ουσιαστικά η οποία έχει θέμα μόνο και αποκλειστικά τον εαυτό του στον “καθρέφτη”.

    “Σαν αυστηρή γιαγιά δημωδώς επιπλήττεις τον κόσμο, κι εγώ επιπλήττω εσένα”, η ομορφιά της διαφωνίας. Η ελευθερία να λέμε την άποψή μας και η ικανότητά μας να κατανοούμε πως όλοι είμαστε τόσο διαφορετικοί που θα διαφωνούμε. Με άλλα λόγια, ο ορισμός της άμεσης Δημοκρατίας. Γιατί σαφώς στην κοινομβουλευτική ο βουλευτής που θα διαφωνήσει με το κόμμα διαγράφεται, σωστά?

    “αρεστός στις μάζες” Ακόμα αναρωτιέμαι αν αυτή η ιστοσελίδα είναι το Σκάι και το Mega…ψέματα, δεν αναρωτιέμαι, απλά δεν ξέρω απο που προέκυψε αυτό το τελευταίο σχόλιο, ίψσως έχει κάποια βάση που δεν γνωρίζω.

    Υπάρχουν διάφορες μελέτες που έχουν γίνει και θα συνεχίσουν να γίνονται πιστεύω, γιατι η περιέργεια είναι ανθρώπινο χαρακτηριστικό ενός υγιούς μυαλού (κοιτάει τα παιδιά), σε μια προσπάθεια να κατανοήσουμε γιατί η κοινωνία, οι μάζες, οι άνθρωποι αναλώνονται στην ανουσιότητα και προσπαθούν τόσο πολύ να της δώσουν νόημα και σημασία. Κάτι επιφανειακό θα μείνει επιφανειακό και κενό όσο και αν προσπαθούμε να το γεμίσουμε με, αέρα.

    Παράδειγμα. Ποιός είμαι εγώ που θα πώς τι είναι ουσιώδες και τι όχι? Ο κανένας. Ακριβώς αυτό προσπαθοεί μια ολόκληρη κοινωνία να κάνει. Να γίνει κάτι, να δηλώσει παρών. Η ιδιώτευση κλειδώνει τον καθένα στους ατομικούς του τοίχους, δεν υπάρχει συλλογικότητα, κανείς δεν έχει σημασία για κανέναν, οπότε ας πάρω μια φώτο την φάτσα μου, τα μπούτια μου κτλ. κτλ.

    “Εσυ είσαι λαικιστής, και πολυ πιο επικίνδυνος από το άτομο που βγάζει selfies.” Το άτομο που βγάζει selfies δε νομίζω οτι έχει επίγνωση του τι συμβαίνει γύρω του. Εγώ αντίθετα κοιτάω συνέχει γύρω μου και βλέπω τον καρχαρία καθώς σε πλησιάζει ενώ εσύ βγάζεις selfie. 😉

  • Επίσης, να προτείνω ένα μικρό Ντοκυμαντέρ του Ντάγκλας Ρούσκοφ (Douglas Rushkoff), “Generation Like” και όχι μόνο. Δεν γνωρίζω αν επιτρέπονται οι σύνδεσμοι αλλά και τα υπόλοιπα Ντοκυμαντέρ/Έρευνές του είναι αρκετά διαφωτιστικές στο φαινόμενο. ( http://www.rushkoff.com/documentaries/ )