Στη Μαχαμπαράτα, στο μεγαλύτερο έπος του κόσμου, υπάρχει μια πολύ όμορφη ιστορία.
Οι πέντε Παντάβας, τα πέντε αδέλφια, γύρω από τα οποία κινείται ολόκληρο το έπος, έχουν εκδιωχθεί από το βασίλειο και ζουν σαν φυγάδες μέσα στο δάσος. Μια μέρα, διψούσαν πολύ και ο νεότερος αδελφός πηγαίνει να βρει νερό. Φτάνει σε μια όμορφη λίμνη, τη στιγμή όμως που πάει να γεμίσει το δοχείο του με νερό, ακούει μια φωνή, μια αόρατη φωνή, να λέει:
“Περίμενε! Αν δεν απαντήσεις στις ερωτήσεις μου, δεν μπορείς να πάρεις νερό απ’ αυτή τη λίμνη. Πρέπει να απαντήσεις σε τρεις ερωτήσεις μου. Αν μπορέσεις να απαντήσεις, θα πάρεις νερό. Αν όχι, θα πέσεις νεκρός αυτή τη στιγμή.
Η πρώτη ερώτηση είναι:
Ποιο είναι το σημαντικότερο πράγμα σχετικά με τον άνθρωπο; Ποιο είναι το πιο σημαντικό;”
Ο νεαρός Παντάβα δεν μπόρεσε να απαντήσει και έπεσε νεκρός.
Ύστερα ακολούθησαν τα άλλα τρια αδέλφια και συνέβη το ίδιο. Έπειτα πήγε στη λίμνη ο μεγάλος αδελφός, για να δει τι συνέβη στ’ αδέλφια του και να βρει νερό.
Τα τέσσερα αδέλφια του κείτονταν στην άκρη της λίμνης και τη στιγμή που έφτασε στο νερό, άκουσε την ίδια φωνή: “Απάντησε σ’ αυτές τις ερωτήσεις, αλλιώς θα πεθάνεις κι εσύ. Κι αν μπορέσεις να απαντήσεις, όχι απλώς θα ζήσεις, αλλά θα μπορέσεις να πιεις νερό από τη λίμνη και το ίδιο νερό θα ζωντανέψει τ’ αδέλφια σου. Πρώτο όμως απάντησε στις ερωτήσεις μου. Και η πρώτη ερώτηση είναι:
Ποιο είναι το σημαντικότερο πράγμα σχετικά με τον άνθρωπο;”
Και ο μεγαλύτερος Παντάβα είπε: “Το σημαντικότερο θέμα σχετικά με τον άνθρωπο είναι ότι ο άνθρωπος δεν μαθαίνει ποτέ“.
Του επέτρεψε να πιει νερό και του επέτρεψε να ξαναζωντανέψει τα αδέλφια του.
*********
Πηγή: ideografhmata
Αντικλείδι , https://antikleidi.com
Συναφές:
Μου δείχνει λοιπόν κάποιος το παραπάνω κείμενο, λέγοντάς μου ότι πρόκειται γαι μια μεγάλη αλήθεια, και…
– Όχι!, θα απαντήσω, αυτό είναι μέρος μόνο τής Αλήθειας.
-Και θα μου απαντήσει ότι μέχρις εκεί μπορούν να φθασουν τα παιδιάστικα παραμύθια…
-Η δική μου ένσταση, ρητή και κατηγορηματική, είναι ότι υπάρχουν και παραμύθια για μεγάλους, που ψάχνουν για το υπόλοιπο. Τα παραμύθια αυτά συνεχίζουν με το καταστατικό ερώτημα τί είναι αυτό που θέλω να μάθω που με διαφοροποιεί από τον μή Άνθρωπο, για να συνεχίσει με το πελώριο οντολογικό ερώτημα γιατί να πρέπει να μάθω και να μη παραμείνω στην παραδείσια αμάθειά μου. Και μετά από αυτό, προκύπτει η απορία, πώς θα κινηθώ προς την Αλήθεια. Αυτά τα ερωτήματα έχουν τεθεί από την ελληνική σκέψη που ονομάσθηκε φιλοσοφική. Και δεν είναι σκέψη παιδιάστικη, αλλά σκέψη αεί παίδων, που είναι κάτι ολωσδιόλου διαφορετικό.
-Και δεν μείναμε εκεί. Τώρα πια με τα ερωτήματα αυτά ασχολείται κάθε επιστήμη, με πολύ σοβαρές προτάσεις από την υποατομική φυσική, αλλά και την θεωρητική ψυχανάλυση.