Πρέπει να θέσει υπό έλεγχο κανείς τον εαυτό του για να διαπιστώσει αν είναι προορισμένος για ανεξαρτησία και διοίκηση- και πρέπει να το κάνει αυτό την κατάλληλη στιγμή. Δεν πρέπει να αποφύγει κανείς τους ελέγχους του, αν και ίσως να είναι το πιο επικίνδυνο παιχνίδι που μπορεί να παίξει κανείς, και τελικά είναι έλεγχοι που γίνονται μπροστά σε μας ως μάρτυρες και σε κανέναν άλλο δικαστή.
Να μην προσκολλόμαστε σε ένα πρόσωπο: κι ας είναι το πιο αγαπημένο — κάθε πρόσωπο είναι μια φυλακή και μαζί μια γωνιά.
Να μην προσκολλόμαστε σε μια πατρίδα: κι ας είναι η πιο βασανισμένη κι ας χρειάζεται επειγόντως βοήθεια — είναι ήδη λιγότερο δύσκολο να αποκόψει κανείς την καρδιά του από μια θριαμβεύουσα πατρίδα.
Να μην προσκολλόμαστε σε ένα αίσθημα οίκτου: έστω κι αν πρόκειται για ανώτερους ανθρώπους των οποίων το σπάνιο μαρτύριο και την αίσθηση του αβοήθητου μπορέσαμε να δούμε κατά τύχη.
Να μην προσκολλόμαστε σε μια επιστήμη: έστω κι αν μας γοητεύει με τις πιο πολύτιμες ανακαλύψεις που φαινομενικά κρατήθηκαν για μας.
Να μην προσκολλόμαστε στην ίδια μας την απόσπαση, σ’ εκείνο το φιλήδονο ξεμάκρεμα και ξένωση του πουλιού, που πετά ολοένα και περισσότερο στα ύψη, ώστε να βλέπει ολοένα και περισσότερα πράγματα κάτω του — ο κίνδυνος εκείνου που πετάει.
Να μην προσκολλόμαστε στις ίδιες μας τις αρετές και να γινόμαστε ως σύνολο θύματα κάποιου μέρους του εαυτού μας, για παράδειγμα της «φιλοξενίας» μας, που είναι ο κίνδυνος των κινδύνων για ανώτερες και πλούσιες ψυχές, οι οποίες ξοδεύονται σπάταλα, σχεδόν αδιάφορα, και φέρνουν την αρετή της γενναιοδωρίας στο σημείο να γίνει ελάττωμα.
Πρέπει να ξέρουμε πώς να συντηρούμε τους εαυτούς μας: αυτή είναι η καλύτερη δοκιμή της ανεξαρτησίας.
————-
~ Φρίντριχ Νίτσε- “Πέρα από το καλό και το κακό”
by Αντικλείδι , https://antikleidi.com
Συναφές:
Νίτσε – Ποιές είναι οι 6 μέθοδοι για να καταπολεμήσεις τη σφοδρότητα μιας ορμής
Όλα τα άρθρα μας για τον Νίτσε ΕΔΩ
Πόσο απαισιόδοξος, μονόχνοτος, αποτραβηγμένος, μοναχικός και απόμακρος είναι αυτός ο Νίτσε. Γι’ αυτό και συμβαδίζει απόλυτα με την, εδώ και μερικές δεκαετίες, τελευταία μετάλλαξη του καπιταλισμού.
Απαισιοδοξος ο νιτσε;δεν εχεις ιδεα για τι πραγμα μιλας.
Κι ομως μας χρειαζεται η ανεξαρτησια στη ζωη…………..
ο Νίτσε δεν μιλάει για την ανεξαρτησία (με την έννοια που την ξέρουμε οι περισσότεροι τουλάχιστον) αλλά για την αποδέσμευση του ατόμου από κάθε συλλογικότητα. Τέτοιας μορφής “ανεξαρτησία” καθιστά το άτομο απλό άθυρμα, εύκολα κατευθυνόμενο.
Μήπως ευκολότερα κατευθυνομενο είναι το άτομο εντός της κάθε μορφής συλλογικοτητας?