Πόσο πιθανό είναι να πέσουν τρία αεροπλάνα σε οκτώ ημέρες;

κατεστραμμένο αεροπλάνο


Πολλοί άνθρωποι ίσως αρχίσουν να αναρωτιούνται πόσο ασφαλές είναι να πετάει κανείς αυτές τις ημέρες, έπειτα από τη συντριβή τριών επιβατικών αεροπλάνων σε διάστημα οκτώ ημερών. Στην πραγματικότητα όμως αυτή η σύμπτωση δεν είναι τόσο απίθανη, και τίποτα δεν έχει αλλάξει στην ασφάλεια των πτήσεων.

Συνολικά 462 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους σε διάστημα οκτώ ημερών, πρώτα στη μαλαισιανή πτήση MH17 που κατερρίφθη στην Ουκρανία στις 17 Ιουλίου, έπειτα στην πτώση αεροπλάνου στην Ταϊβάν επτά μέρες αργότερα, και τέλος στην εξαφάνιση μιας ακόμα επιβατικής πτήσης, που ταξίδευε προς την Αλγερία, στις 24 Ιουλίου.

Πρόσφατα ατυχήματα αεροπλάνων

Σύμφωνα με τα δεδομένα του δικτυακού τόπου Plane Crash Info, ο οποίος συγκεντρώνει στοιχεία για τα αεροπορικά ατυχήματα, την τελευταία δεκαετία έχουν χαθεί 91 επιβατικά αεροπλάνα με περισσότερους από 18 επιβάτες το καθένα.

Τα δυστυχήματα επομένως πρέπει να συμβαίνουν περίπου μια φορά ανά 40 ημέρες, και όχι τρία ανά οκτώ ημέρες. Επιπλέον, το 2014 έχασαν τη ζωή τους σε αεροπορικά δυστυχήματα γύρω στα 700 άτομα, ενώ ο μέσος ετήσιος όρος είναι μόλις 500.

Συμβαίνει άραγε κάτι ασυνήθιστο; Ή πρόκειται για σύμπτωση;

Ο Χάρο Ράντερ, διευθυντής της οργάνωσης Aviation Safety Network ,αναφέρει στο BBC ότι τέτοια «σμήνη» δυστυχημάτων, όπως αυτό των τελευταίων ημερών, δεν είναι και τόσο σπάνια: από το 1990 ως σήμερα έχουν αναφερθεί 45 περιπτώσεις στις οποίες δύο ή και τρία αεροπλάνα με τουλάχιστον 14 επιβάτες συνετρίβησαν την ίδια μέρα (εξαιρουμένων μάλιστα των ατυχημάτων από σύγκρουση).

Επιπλέον, υπάρχουν 105 περιπτώσεις συντριβών που συνέβησαν σε διαδοχικές ημερομηνίες. Και το εντυπωσιακό είναι ότι, λόγω μιας θεωρίας της στατιστικής που ονομάζεται κατανομή Πουασσόν, ένα οποιοδήποτε αεροπλάνο είναι πιθανότερο να συντριβεί την επομένη ενός αεροπορικού δυστυχήματος παρά δύο ή τρεις μέρες αργότερα.

«Φαίνεται παράλογο, το συμπέρασμα όμως προκύπτει από τους αμείλικτους νόμους των πιθανοτήτων» σχολιάζει ο Άρνολντ Μπάρνετ, καθηγητής Στατιστικής στο MIT που έχει ασχοληθεί με τα αεροπορικά δυστυχήματα.


Οι συντριβές των τελευταίων ημερών «είναι ουσιαστικά μια σύμπτωση, εκτός από την τεχνική λεπτομέρεια ότι η κακοκαιρία [η οποία έπαιξε ρόλο στις δύο τελευταίες συντριβές], όπως οι καταιγίδες και οι τυφώνες, είναι πιο συχνή ορισμένες εποχές παρά άλλες» αναφέρει.

Τελικά, πόσο πιθανό είναι να υπάρξουν τρεις απώλειες αεροπλάνων σε διάστημα οκτώ ημερών; Την απάντηση δίνει στο ιστολόγιό του ο Ντέιβιντ Σπίγκελχαρτερ, καθηγητής Δημόσιας Κατανόησης Ρίσκου στο Πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ.

Βάσει των στατιστικών στοιχείων των τελευταίων δεκαετιών, υπολογίζει ο καθηγητής, η πιθανότητα τριών συντριβών σε διάστημα οκτώ ημερών την επόμενη δεκαετία φτάνει το εντυπωσιακό ποσοστό του 59%.

Επιπλέον, «ο πιθανότερος μέγιστος αριθμός συντριβών επιβατικών αεροπλάνων άνω των 18 επιβατών σε ένα οποιοδήποτε παράθυρο των 8 ημερών είναι ακριβώς… 3».

Με άλλα λόγια, η συντριβή τριών αεροπλάνων σε οκτώ ημέρες είναι πιθανότερη από τη συντριβή δύο ή τεσσάρων αεροπλάνων στο ίδιο διάστημα.

Και αυτό ακριβώς είναι που συνέβη το περασμένο οκταήμερο.

Για τη Στατιστική, οι τραγωδίες των περασμένων ημερών δυστυχώς δεν ήταν τίποτα το ασυνήθιστο.

Και όσον αφορά την ασφάλεια των πτήσεων, ο Άρνολντ Μπάρνετ του MIT επισημαίνει ότι ο κίνδυνος θανάτου σε μια οποιαδήποτε πτήση είναι μία στα 25 εκατομμύρια. Και αυτό σημαίνει ότι η πιθανότητα να πεθάνει ένα παιδί στην επόμενη πτήση «είναι μικρότερη από την πιθανότητα να γίνει πρωθυπουργός, να κερδίσει το χρυσό στους Ολυμπιακούς ή να βραβευτεί με Νόμπελ».

_____   

~ Επιμέλεια: Βαγγέλης Πρατικάκης , 

   news.in.gr/science-technology

by Αντικλείδι , https://antikleidi.com

Συναφές: 

Ο σώζων εαυτόν σωθήτω

 Γιατί δεν πέφτουν τα πουλιά όταν κοιμούνται στα κλαδιά;

Σχετικά Άρθρα

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -


- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

2 CommentsΣχολιάστε

  • Από όλα αυτά κρατάω την τελευταία παράγραφο, κυρίως για ψυχολογικούς λόγους, καθότι όλα τα προγούμενα, μού φαίνονται επιστημονικοφανείς αρλούμπες, καθότι η Στατιστική ΔΕΝ είναι επιστήμη, άσχετα αν την έχουν βαφτίσει έτσι. η Στατιστική είναι σαν την Αστρολογία, που δεν είναι Αστρονομία.

    • Η Στατιστική αποτελεί μία επιστήμη που και αυτή μπορεί να συμβάλλει στην πρόοδο και ανάπτυξη του Τόπου. Όμως, όπως όλες οι επιστήμες, μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε όφελος κάθε κοινωνίας, της Ανθρωπότητας συνολικά ή για ζημιά ακόμη και καταστροφή της. Η πυρίτιδα, σημαντικότατη ανακάλυψη που χρησιμοποιήθηκε και χρησιμοποιείται πχ σε τεχνικά έργα ήταν και η τρομερή δύναμη σε πολέμους. Η ατομική ενέργεια μπορεί να χρησιμεύσει σε ιατρικές υπηρεσίες αλλά και για καταστροφικούς πολέμους. Το θέμα λοιπόν και με αυτή την επιστήμη είναι από ποιους χρησιμοποιείται αυτή και για ποιους σκοπούς. Ενώ, λοιπόν, έχουμε δει να αξιοποιείται από εξουσίες για να επιβληθούν αντιλαϊκές και καταστροφικές πολιτικές, η στατιστική επιστήμη, κάλλιστα, μπορεί να συμβάλλει ώστε να φωτιστούν και να αντιμετωπιστούν σημαντικά κοινωνικά προβλήματα(δημογραφικά, ανεργίας, ακρίβειας,να διεξαχθούν ιατρικές, περιβαλλοντικές κλπ έρευνες), για την άσκηση ορθών πολιτικών. Μπορεί με τη στατιστική να παράξεις δημιουργικά αποτελέσματα, μπορείς όμως να δημιουργήσεις το άλλοθι και για να παράξεις τέρατα. Η Στατιστική είναι πολύ χρήσιμη επιστήμη, μόνο αν χρησιμοποιηθεί σωστά. Αν για παράδειγμα μία έρευνα στηριχτεί σε μερικά μόνο στοιχεία ενός πληθυσμού* και δεν είναι αντιπροσωπευτικό ένα δείγμα που μελετάται, τότε τα αποτελέσματα θα είναι λάθος.