Μάιος

[Yannis_Tsarouchis_1972_the_12_months.jpg] 

Καλό σας μήνα !


Μάιος

Ο Μάιος ή Μάης (Καλομηνάς στα ποντιακά), είναι ο πέμπτος μήνας του έτους κατά το Ιουλιανό και Γρηγοριανό Hμερολόγιο και έχει 31 ημέρες. Στο αττικό ημερολόγιο ήταν ο ενδέκατος μήνας Θαργηλιών που αντιστοιχεί με το χρονικό διάστημα 23 Απριλίου23 Μαΐου. Οι λατίνοι συγγραφείς τον εκφέρουν πάντα με τη λέξη «mensis» (μήνας) ή Kalendae (καλένδες).

TSAR-MAYO

Οι Μήνες, του Γιάννη Τσαρούχη

Ορφέας Περίδης – Μάιος

Στίχοι-μουσική: Ορφέας Περίδης

Τη νύχτα, τα μεσάνυχτα που ανοίγουν οι ουρανοί
λένε ένα φως που βλέπουνε οι άνθρωποι οι αγνοί

Στο φως που αναλήβεται ψηλά στον ουρανό
τ’ αγνά τους μάτια βλέπουνε τον ίδιο τον Χριστό

Στον χρόνο που ξανάνοιωσε, στις ώρες τις καλές
βλέπουν γαριφαλόσκονη στις πόρτες, στις αυλές

Τα δέντρα αγκαλιάζουνε, φωτίζουν τις πλαγιές
στολίζουν τριαντάφυλλα, πηγάδια τις πηγές

Γίνονται κάμποι ολόχρυσοι, γίνονται το κρασί
γίνονται ασημόκουπα να λάμπεις μέσα εσύ

Ευτυχισμένη πέτρα, βγες απ’ το βαθύ γιαλό
να δω τα λουλουδάκια σου, να την ονειρευτώ

Πρώτη Μαΐου

Στίχοι:  Διονύσιος Σολωμός
Μουσική:  Μίμης Πλέσσας


Του Μαγιού ροδοφαίνεται η μέρα, 
που ωραιότερη η φύση ξυπνάει 
και την κάνουν λαμπρά και γελάει 
πρασινάδες, αχτίνες, νερά. 

Άνθη κι άνθη βαστούνε στο χέρι 
παιδιά κι άντρες, γυναίκες και γέροι 
ασπροεντύματα, γέλια και κρότοι, 
όλοι οι δρόμοι γιομάτοι χαρά. 

Ναι χαρείτε του χρόνου τη νιότη, 
άντρες, γέροι, γυναίκες, παιδιά.

**************

Ο Μάης έχει μυστικά

Στίχοι: Ηλίας Κατσούλης
Μουσική – Εκτέλεση: Παντελής Θαλασσινός

Ο Μάης έχει μυστικά κι ένα κλειδί κρυμμένο
που ανοίγει μάτια σκοτεινά και χείλη πικραμένο
έχει και άνεμο τρελό που κουβαλάει τη γύρη
και πυροβάτες της καρδιάς σαν βγεις στο πανηγύρι
και πυροβάτες της καρδιάς σαν βγεις στο πανηγύρι…

Ο Μάης είναι μουσική από παλιό τραγούδι
από κλαδί ροδακινιάς και από λεύκας χνούδι
δεν έχει Λάμδα ούτε Ρο στη γλώσσα να βουλιάζει
είναι από Άλφα καθαρό κι όταν γελάς σου μοιάζει
είναι από Άλφα καθαρό κι όταν γελάς σου μοιάζει…

Ο Μάης είναι μια φωτιά, μια φλόγα μαγεμένη
έχει τη μέρα αγκαλιά, τη νύχτα ερωμένη
έχει και ήλιο κυνηγό που ξέρει από σημάδι
να βρίσκει αυτόν που έριξε τα μάγια στο πηγάδι
να βρίσκει αυτόν που έριξε τα μάγια στο πηγάδι..

Δεν έχει Λάμδα ούτε Ρο στη γλώσσα να βουλιάζει
είναι από Άλφα καθαρό κι όταν γελάς σου μοιάζει
είναι από Άλφα καθαρό κι όταν γελάς σου μοιάζει.

“Πρώτη Μαϊου”,

Στίχοι & Μουσική: Μάνος Λοΐζος.

Πρώτη εκτέλεση: Βασίλης Παπακωνσταντίνου

Πρώτη Μαΐου κι απ’ τη Βαστίλη
ξεκινάνε οι καρδιές των φοιτητών
χίλιες σημαίες κόκκινες μαύρες
Ο Φρεδερίκο η Κατρίν και η Σιμόν

Μέσα στους δρόμους μέσα στο πλήθος
τρέχω στους δρόμους ψάχνω στο πλήθος
πού ειν’ το κορίτσι το κορίτσι που αγαπώ


Πες μου Μαρία μήπως θυμάσαι
κείνο το βράδυ που σε πήρα αγκαλιά
Πρώτη Μαΐου, όπως και τώρα
κι εγώ φιλούσα τα μακριά σου τα μαλλιά

Μέσα στους δρόμους μέσα στο πλήθος
τρέχω στους δρόμους ψάχνω στο πλήθος
πού ειν’ το κορίτσι το κορίτσι που αγαπώ

Πρώτη Μαΐου μαύρα τα ξένα
κλείσε το τζάμι μην κρυώσει το παιδί

*******

Το Καλαντάρι του Φλεβάρη από τον Πώλ και Ζαν ντε Λεμπούρ , σελίδες από τις “Πολύ πλούσιες ώρες”, ζωγραφισμένες (περ. 1410) για τον Δούκα του Berry Μουσείο Κοντέ, Σαντιγύ

Οι ξάστερες νύχτες του Μαϊου μας επιτρέπουν να παρατηρήσουμε εύκολα τους νυχτερινούς αστερισμούς σε όλο τους το μεγαλείο. Με επικεφαλής τον Λέοντα και το λαμπρότερο άστρο του, τον Βασιλίσκο, ο ουρανός λαμπαδιάζει με τους αστερισμούς της Παρθένου και του Περσέα. Στον Αστερισμό του Περσέα βρίσκεται το «δαιμονικό» άστρο που ονομάζεται Αλγόλ και φαίνεται να αναβοσβήνει με μία περίοδο περίπου 2 ημερών, γιατί είναι ένα διπλό σύστημα άστρων, με χαμηλή φωτεινότητα όταν το ένα βρίσκεται μπροστά από το άλλο και λαμπρότερη όταν βρίσκονται το ένα πλάι στο άλλο. Στο Νότο βρίσκουμε επίσης τους αστερισμούς του Βορείου Στεφάνου, του Ζυγού και του Βοώτη. Στον Βοώτη το λαμπρό άστρο Αρκτούρος είναι ένας γίγαντας 25 φορές μεγαλύτερος από τον Ήλιο. Είναι το τέταρτο λαμπρότερο άστρο στον ουρανό και βρίσκεται σε απόσταση 37 ετών φωτός.

Σε όλη την περίοδο του Μαϊου οι αστερισμοί αυτοί θα μας συντροφεύουν τα μυρωδάτα από την ανθοφορία βράδια. Γιατί, παρ’ όλο που γενικά ο Μάιος θεωρείται ο τελευταίος μήνας της άνοιξης, είναι στην ουσία το μέσο της ανθοφόρας αυτής εποχής αφού το καλοκαίρι δεν αρχίζει παρά δυο δεκαήμερα μετά το τέλος του, στις 21 Ιουνίου. Ο Μάιος είναι πράγματι «μήνας χαράς και λατρείας της βλάστησης, με δοξασίες και έθιμα διαχρονικού χαρακτήρα», όπως το παραδοσιακό πρωτομαγιάτικο στεφάνι, το οποίο στολίζει την πόρτα του σπιτιού μέχρι τις 24 Ιουνίου οπότε καίγεται στις φωτιές του Αϊ-Γιάννη.

Η ονομασία του Μαίου ταυτίζεται με τη νύμφη Μαία, την ομορφότερη από τις κόρες του Άτλαντα (τις Ατλαντίδες) και μητέρα του θεού Ερμή. Οι λαϊκές προλήψεις θεωρούν τον Μάιο «μαγεμένο», γι’ αυτό αποφεύγονται οι γάμοι και οι σοβαρές εργασίες στη διάρκειά του, εξού και η παροιμία «Στον καταραμένο τόπο, τον Μάη μήνα βρέχει». Όλοι οι λαοί, πάντως, την Πρωτομαγιά γιόρταζαν την ανθοφορία της Φύσης και την απαρχή των «καλών καιρών». Κι ενώ οι λαϊκές παροιμίες, όπως «Μάη μου, Μάη δροσερέ κι Απρίλη λουλουδάτε» και «ο Μάης έχει τ’ όνομα κι ο Απρίλης τα λουλούδια», προσπαθούν να μας επαναφέρουν στην τάξη, οι παιδικές αναμνήσεις δεν μας το επιτρέπουν. Κι έτσι συνεχίζουμε να τραγουδάμε: «Ο Μάιος μας έφτασε/εμπρός βήμα ταχύ/να τον προϋπαντήσουμε/παιδιά στην εξοχή».

Η Πρωτομαγιά, όμως, είναι επίσης συνδεδεμένη και με το εργατικό κίνημα: την Πρωτομαγιά του 1886 έγιναν οι μεγάλες διαδηλώσεις στο Σικάγο με αίτημα τα τρία οχτάρια: οχτώ ώρες εργασία, οχτώ ψυχαγωγία και οχτώ ύπνος. Στη χώρα μας, η απεργία των καπνεργατών του 1936 στη Θεσσαλονίκη βάφτηκε με αίμα, που καταγράφηκε στις εφημερίδες της επομένης με μια χαρακτηριστική φωτογραφία η οποία έδειχνε μια μάνα να οδύρεται πάνω από το σκοτωμένο παιδί της. Η φωτογραφία εκείνη ενέπνευσε τον Γιάννη Ρίτσο να γράψει τον «Επιτάφιο»: «Μέρα Μαγιού μού μίσεψες/μέρα Μαγιού σε χάνω…».

Ο Μάιος συνδέεται επίσης και με την όλη πορεία της Βασιλεύουσας πόλης του Κωνσταντίνου, του οποίου τη μνήμη γιορτάζουμε στις 21 του μήνα. Δέκα μέρες νωρίτερα γιορτάζονται τα γενέθλια ή εγκαίνια της Κωνσταντινούπολης κατά το έτος 330 μ.Χ., ενώ στις 29 η μνήμη μας γυρνάει πίσω στην Άλωσή της (1453). Η απόφαση του Κωνσταντίνου να μεταφέρει την πρωτεύουσα της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας στη θέση του αρχαίου Βυζαντίου πάρθηκε το έτος 324. Σύμφωνα με την παράδοση, ο ίδιος ο Κωνσταντίνος, κρατώντας ένα ακόντιο, χάραξε τα σύνορα της πόλης που φάνηκαν πολύ μεγάλα στους συμβούλους του. Έτσι τον ρώτησαν πόσο θα προχωρήσει ακόμη, κι εκείνος τους απάντησε: «Θα προχωρήσω μέχρις ότου σταματήσει αυτός που προχωρεί εμπρός μου».

Πρώτη δημοσίευση: Διονύσης Π. Σιμόπουλος, «Οι Μήνες Μάιος και Ιούνιος” , Γεωτρόπιο Ελευθεροτυπίας, Τεύχος 472 (2 Μαΐου 2009

_______

Πηγές: facebook  Νέο Ψηφιακό Πλανητάριο , wikipedia, διαδίκτυο

by Αντικλείδι , https://antikleidi.com

Σχετικά Άρθρα

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -


- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -