Από χρόνια στο σπιτικό μας επαναλαμβάνεται, άλλοτε συχνότερα και άλλοτε αραιότερα, μια ιεροτελεστία: στο βραδινό τραπέζι, όπου ο σύζυγός μου κι εγώ καθόμαστε και απολαμβάνουμε το πέρας μιας ακόμη μέρας, διηγούμαι αστεία, δραματικά, ευτράπελα ή παράξενα περιστατικά από τη μέρα που πέρασε. Και αφού γελάσουμε, σχολιάσουμε, προβληματιστούμε, ρωτάω:
“Εσένα πώς ήταν η μέρα σου; Τι συνέβη σήμερα στη δουλειά;”
Η απάντηση είναι ανελλιπώς “Καλά. Δεν έγινε τίποτα.”
Έχω συχνά αναρωτηθεί γιατί η μέρα μου είναι γεμάτη με γεμάτη με πρωτόγνωρα ή επεισοδιακά γεγονότα, και εκείνου είναι σαν όλες τις άλλες.
Μήπως παίζει ρόλο ο κλειστός του χαρακτήρας, που τον κάνει να μην έχει πολλές αλληλεπιδράσεις με το περιβάλλον του; Το ότι εκείνος δεν αρέσκεται στο να παρατηρεί τον κόσμο και τους ανθρώπους γύρω του, και επομένως δεν καταχωρεί στη μνήμη του το ό,τι συμβαίνει; Μήπως δεν δίνει την ίδια σημασία στα περιστατικά, δεν τα μεγαλοποιεί στο μυαλό του, δεν τα θεωρεί άξια απομνημόνευσης – όπως εγώ που τα κολλάω με ένα μεταφορικό μαγνητάκι και το σχόλιο “να γίνει αντικείμενο διήγησης απόψε” στο μεταφορικό ψυγείο του μυαλού μου; Μήπως αυτά που συμβαίνουν, εν μέρει τα προκαλώ και προσκαλώ με τη συμπεριφορά μου; Με το να μιλώ σε αγνώστους, να αλληλεπιδρώ όσο μπορώ με το περιβάλλον μου, ρουφώντας ταυτόχρονα όλα τα εξωτερικά ερεθίσματα; Ή μήπως είναι το πολυπολιτισμικό περιβάλλον της εργασίας μου, σε συνδυασμό με τον εξωστρεφή μου χαρακτήρα, που συχνά με ωθεί να πιάνω κουβέντα με αγνώστους;
Ίσως είναι όλα αυτά, και ίσως είναι και μερικά παραπάνω.
Αν είστε όμως σαν κι εμένα, αν βρίσκετε ενδιαφέρον σε μικρά και μεγάλα πράγματα, αν σας αρέσουν οι άνθρωποι – εκτός όταν σας τη δίνουν στα νεύρα, – αν θέλετε να ρουφήξετε τις στιγμές και να ζείτε μόνο ενδιαφέρουσες μέρες, ακόμα κι όταν η ρουτίνα σας παραμένει ακριβώς – ακριβώς! – η ίδια, τότε προσκαλέστε τις ιστορίες!
Ξετρυπώστε τις ιστορίες όπου κι αν κρύβονται. Αναζοπυρώστε τις ιστορίες στη δουλειά, στο δρόμο, στο σπίτι. Δημιουργείστε τις ιστορίες μιλώντας σε κάποιον που δεν γνωρίζετε ή πηγαίνοντας μια βόλτα σε μια γειτονιά όπου δεν έχετε περπατήσει ποτέ. Ξυπνήστε τις ιστορίες πιάνοντας κουβέντα με μία ηλικιωμένη σε ένα λεωφορείο. Αναβιώστε τις ιστορίες διηγώντας τις στους αγαπημένους σας πάνω από το βραδινό φαγητό.
Δώστε χρώμα στην καθημερινότητα. Προσκαλέστε τις ιστορίες!
Ιωάννα Αρκά
https://antikleidi.com/author/helleniccuisine/
by Αντικλείδι , https://antikleidi.com
Συναφές:
Κι όμως, άνδρες και γυναίκες είναι και οι δύο από τον πλανήτη Γη
Μπορούν να είναι φίλοι ένας άντρας με μία γυναίκα ;
Καταπληκτική ιδέα!
Ιωάννα, έχεις τόσο δίκιο! Η ζωή είναι φτιαγμένη από μικρές και μεγάλες ιστορίες. Ιστορίες χαράς, θλίψης, περιπέτειας, τόλμης, υπομονής,επιμονής. Ιστορίες συναρπαστικές και πιο απλές, που πάντα έχουν κάτι να μας πουν, τόσο γι αυτούς που εμπλέκονται όσο – το κυριότερο – για εμάς τους ίδιους! Γιατί μια ιστορία ξεπερνώντας απλά και αυθόρμητα την κριτική σκέψη, περνά στο υποσυνείδητο και το τρέφει με ιδέες, κίνητρα, μηνύματα. Ο σύζυγός σου μπορεί απλά να σου έχει αφήσει/αναθέσει τον ρόλο της “τροφού”, πάντως και οι δυο σας προσλαμβάνετε πολλά από ιστορίες σου!
Βασικά λοιπάμαι τον …κακομοίρη το σύζυγό σου, όταν γυρνάει από τη δουλειά χαχα (χιούμορ).
Επίσης δικαίωμά σου είναι να ψάχνεσαι αλλά μη δίνεις συμβουλές σε όλους και για όλα..