Όταν κάνεις παιδιά, αρχίζεις ασυναίσθητα και αλλάζεις τις συνήθειές σου. Μπαίνεις σε τροχιά γονεϊκότητας και πασχίζεις να προσφέρεις ό,τι καλύτερο στο παιδί σου, κι όλος ο κόσμος σου και τα προβλήματά σου περιστρέφονται γύρω από αυτό και δεν συγκρίνονται με κανενός άλλου. Ή τουλάχιστον, έτσι φαντάζομαι.
Δεν είμαι γονιός, αν και ίσως κάποτε ήθελα να γίνω (αλλά αυτό αποτελεί υλικό για περισσότερα posts στο μέλλον). Έτσι λοιπόν, ως μη γονιός εγώ, δεν μπορώ να δω τα πάντα υπό το πρίσμα ενός γονιού. Οι άνθρωποι που δεν έγιναν γονείς «δεν καταλαβαίνουν». Μήπως όμως και οι γονείς, έτσι ξαφνικά, ξέχασαν πώς ήταν η ζωή τους πριν από τα παιδιά;
Ο John Kinnear (συγγραφέας του blog ‘Ask Your Dad’) δηλώνει ένοχος. Ένοχος πως χρησιμοποίησε κάποιες από τις παρακάτω εκφράσεις ως γονιός σε άτομα που δεν έχουν παιδιά και «δεν καταλαβαίνουν». Και μας εξηγεί πού είναι το λάθος:
1. «Τα σκυλιά δεν είναι παιδιά»
Συνήθως πάει ως εξής: «Εεε. Βασικά ξέρεις τι με ενοχλεί; Όταν η άλλη συγκρίνει το σκύλο της με το παιδί μου. Ή όταν η άλλη αναφέρεται στο σκυλί της λες και είναι το παιδί της. Τα σκυλιά δεν είναι παιδιά! Δεν έχει ΙΔΕΑ!»
Ξέρετε κάτι; Εκτός κι αν «η άλλη» χρήζει ψυχιατρικής βοήθειας, σας διαβεβαιώνω πως «η άλλη» γνωρίζει ότι το σκυλί της δεν είναι ένα μικρό ανθρωπάκι. Γνωρίζει επίσης πως το να έχεις ένα σκυλί δεν είναι το ίδιο με το να έχεις ένα παιδί. Αυτό που πραγματικά λέει είναι «Α! Ναι. Έχω κι εγώ κάτι στη ζωή μου που τα κάνει πέρα δώθε και με γεμίζει ευτυχία.»
Προσπαθεί να έρθει πιο κοντά σας και να γίνει κομμάτι της ζωής σας – τη ζωή στην οποία το μόνο που κάνετε είναι να μιλάτε για τα παιδιά σας. Ξέρω πως είναι δύσκολο να ταυτιστείς με κάποιον όταν έχεις παιδιά και οι φίλοι σου δεν έχουν. Οι σχέσεις που άλλοτε ήταν πολύ στενές έχουν μετατραπεί σε αραιές συναντήσεις όπου προσπαθείς να προλάβεις να πεις όλα τα νέα σου με κάποιον τον οποίο δεν έχετε πια πολλά κοινά.Φυσικά, ήσασταν κολλητοί στο πανεπιστήμιο, τώρα όμως ζείτε τελείως διαφορετικές ζωές. Έτσι, όταν «η άλλη» προσπαθεί κάπως άβολα και πρόχειρα να ταυτίσει την ιστορία που της λέτε τότε που καθαρίζατε τη λερωμένη πάνα του μικρού σας από πάνω σας με τη φορά που μάζευε τα κακάκια του σκύλου της από το χαλί, δώστε τόπο στην οργή. Απλά προσπαθεί να είναι ευγενική. Και της λείπετε.
2. «Νομίζεις πως [συμπληρώστε την πρόταση κατά βούληση]! Δοκίμασε να κάνεις παιδιά!»
Είσαι κουρασμένος, πονάς, έχεις καταλερωθεί, δεν έχει σημασία. Όλα ταιριάζουν. Πολύ συχνά, εμείς οι γονείς υποτιμούμε τις ανησυχίες όσων δεν έχουν παιδιά προτάσσοντάς τους τις δικές μας. «Τι λες ρε φίλε! Δούλεψες 50 ώρες αυτή την εβδομάδα; Δοκίμασε να το κάνεις αυτό ενώ έχεις και παιδιά!» «Νομίζεις πως τα πόδια σου πονάνε από τις εργασίες που έκανες όλη μέρα; Εγώ κυνηγούσα το παιδί μου μπλα μπλα μπλα και μου έδωσε και μια μπουνιά στο πρόσωπο, για σε παρακαλώ».
Δεν είναι διαγωνισμός. Αν ο φίλος σας στην κλίμακα του 1 ως το ‘Έπεσα Λιπόθυμος στο Ντους και Ξύπνησα όταν το Ζεστό Νερό είχε Τελειώσει’ βρίσκεται κάπου στο 7, και τις πρώτες τρεις βδομάδες με το νεογέννητό σας εσείς βρισκόσασταν στο 9, αυτό ΔΕ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΠΩΣ Ο ΦΙΛΟΣ ΣΑΣ ΕΙΝΑΙ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΚΟΥΡΑΣΜΕΝΟΣ.
Δε σημαίνει πως οι δικές σας εμπειρίες δεν είναι σημαντικές για τη συζήτηση, αλλά αντί να προσεγγίζετε το θέμα λέγοντας «ο πόνος μου είναι πιο οδυνηρός από τον δικό σου πόνο», προσπαθείτε απλά να συμπάσχετε. Γιατί δε χρησιμοποιείτε την εμπειρία σας ως νέος γονιός για να βοηθήσετε αντί να ανταγωνιστείτε; Πείτε κάτι τέτοιο «Πωπω, φαντάζομαι πόσο πτώμα είσαι. Όταν η κόρη μου γεννήθηκε και ήμουν κουρασμένη, ήθελα να ρίξω καφέ στα μάτια μου πιστεύοντας πως έτσι θα καταφέρω να κρατηθώ ξύπνια».
3. «Μην ανησυχείς, όταν θα κάνεις παιδιά θα…»
… σταματήσεις να σιχαίνεσαι τις μύξες, θα μάθεις ποια είναι η Ντόρα η μικρή εξερευνήτρια, θα γίνεις χαρούμενος… ΙΧ. Θα πρέπει να σταματήσουμε να θεωρούμε πως όλοι θα κάνουν παιδιά.Κάποια άνθρωποι δε θέλουν παιδιά και επιλέγουν να μην κάνουν. Κάποιοι άνθρωποι θέλουν πολύ να κάνουν παιδιά και προσπαθούν πολύ σκληρά να το καταφέρουν. Λέγοντας σε αυτούς τους ανθρώπους πως το να κάνουν παιδιά είναι ο μόνος τρόπος να φτάσουν ένα ανώτερο επίπεδο κατανόησης είναι τόσο απερίσκεπτο όσο και αγενές. Δεν ξέρω τι εναλλακτικές θα μπορούσατε να χρησιμοποιήσετε. Ίσως απλά να χρειάζεται να σταματήσετε να χρησιμοποιείτε οτιδήποτε ξεκινάει με «Όταν θα κάνεις παιδιά…». Σας κάνει να φαίνεστε πολύ μεγάλος.
4. «Μπορώ να φέρω και τα παιδιά στο πάρτι;»
Εκτός αν εσείς και ο φίλος σας έχετε κάποια προηγούμενη συνεννόηση επάνω στο συγκεκριμένο θέμα που να λέει πως το μικρό παιδί σας είναι πάντοτε ευπρόσδεκτο, να θεωρήσετε πως το πάρτι δεν είναι ανοιχτό προς τα παιδιά. Μη ρωτάτε. Αν ήταν ανοιχτό προς τα παιδιά θα καλούσαν εσάς ΚΑΙ τα παιδιά σας, και θα ανέφεραν το φοβερό δωμάτιο με τα παιχνίδια που ετοίμασαν στο υπόγειο για αυτά. Ρωτώντας τους «άτεκνους» φίλους σας αν το πάρτι είναι ανοιχτό προς τα παιδιά τους βάζετε σε τόσο δύσκολη θέση που θα πρέπει είτε να κάνουν το πάρτι φιλικό προς αυτά στη στιγμή ή να σας πουν πως το πάρτι ΔΕΝ είναι ανοιχτό στα παιδιά, το οποίο, όσο ήρεμο και αν ήταν αρχικά αυτό το πάρτι, πλέον στα μάτια σας έχει μετατραπεί σε ένα όργιο με στρίπερς και μπόλικο αλκοόλ. Μην αναγκάζετε τους φίλους σας να στήσουν έναν ολόκληρο παιδότοπο για χάρη σας, και σε καμία περίπτωση μην τους αναγκάσετε να καλέσουν στρίπερς και να γεμίσουν την κάβα ως επάνω.
5. «Η ζωή μου δεν είχε νόημα πριν κάνω παιδιά!»
Με άλλα λόγια: Η ζωή μου ήταν ασήμαντη προτού κάνω παιδιά. Αλλιώς: Μια ζωή χωρίς παιδιά δεν έχει νόημα.
Κοιτάξτε, ξέρω πώς αισθάνεστε. Μερικές φορές φαίνεται πως όλες οι ανησυχίες και όλα τα άγχη που είχα προτού αποκτήσω παιδιά ήταν ασήμαντα. Καταλαβαίνω την ανάγκη σας να το δηλώσετε. Απλά μην το κάνετε. Η ζωή σας μπορεί να απέκτησε διαφορετικό σκοπό πλέον, αλλά η ζωής σας πριν από τα παιδιά αποτελεί ένα σημαντικό κομμάτι της δικής σας ιστορίας και οι άτεκνοι φίλοι σας αποτελούν ένα μέρος εκείνου του κομματιού. Μην ακυρώνετε αυτό το κομμάτι της ζωής σας όπως πολλοί πηδούν τον πρόλογο σε ένα βιβλίο που θέλουν πολύ να διαβάσουν. Θεωρώντας τα όσα έγιναν «πριν» απλά ως το προοίμιο στο να κάνετε παιδιά, όχι μόνο ακυρώνετε τους φίλους σας, υπονοείτε επίσης πως η δική τους ιστορία ζωής δεν έχει ξεκινήσει ακόμη.
Τέλος, αν έχετε κάνει ή πει οποιαδήποτε από τα παραπάνω, δεν υπάρχει λόγος να απολογείστε. Απλά σταματήστε να τα αναφέρετε. Η συγγνώμη τα κάνει χειρότερα.Προσπάθησα να απολογηθώ για ένα από αυτά και απλά τα έκανα χειρότερα. Βγήκε κάπως σαν να έλεγα «Ω, μικρό μου, ευαίσθητο, άτεκνο λουλουδάκι. Λυπάμαι που ήμουν τόσο απορροφημένος στον ρόλο του γονιού που σε παραμελούσα και ακύρωνα τη φιλία μας. Σε παρακαλώ συγχώρεσέ με.»
Δεν χρειαζόταν καμία συγγνώμη. Δεν πλήγωσα κανέναν, απλά τους ενόχλησα. Το να με συγχωρέσουν θα ήταν σα να συγχωρούσαν μια μύγα που κάθισε στον ώμο τους. Γι’ αυτό λοιπόν θα προσπαθήσω να σκέφτομαι τα πράγματα που λέω, να είμαι καλύτερος φίλος και όχι μύγα.
by Αντικλείδι , https://antikleidi.com
Συναφές:
Εμπνευση για παντρεμένους και μη
Το “η ζωή μου δεν είχε νόημα πριν κάνω παιδιά” δεν σημαίνει ότι η ζωή ενός άλλου χωρίς παιδιά δεν έχει νόημα. Η γενίκευση είναι εντελώς αυθαίρετη και είναι στα αυτιά αυτού που ακούει. Αυτός που έχει τη μύγα μυγιάζεται. Ο άλλος μπορεί να είναι σπουδαίος επιστήμονας, ή να κάνει αγαθοεργίες ή τέλος πάντων η ζωή του να έχει πολύ νόημα και χωρίς παιδιά. Αν είστε τόσο ανασφαλής ώστε να θίγεστε από τη δήλωσή μου σχετικά με το νόημα της ζωής μου, τότε καλύτερα στον ψυχολόγο.
Μάλλον λάθος καταλάβατε, αγαπητή Ιωάννα. Ο αρθρογράφος λέει ότι λέγοντάς το αυτό, είναι σαν να ακυρώνεις τη δική σου ζωή πριν αποκτήσεις παιδιά, άρα και τις φιλίες σου, τις εμπειρίες σου, κ.τ.λ. Δεν λέει ότι η ζωή ενός άλλου δεν έχει, σώνει και καλά, νόημα, απλώς επειδή δεν έχει παιδιά. Ξαναδιαβάστε με περισσότερη προσοχή την παράγραφο.
[…] […]