Τι πραγματικά θέλουν να πουν οι δάσκαλοι στους γονείς

parent-teacher


Είμαστε εκπαιδευτικοί και όχι νταντάδες. Είμαστε μορφωμένοι επαγγελματίες που εργαζόμαστε καθημερινά με παιδιά, και συχνά βλέπουμε το παιδί σας από διαφορετική σκοπιά σε σχέση με αυτή που το βλέπετε εσείς. Αν σας δώσουμε κάποιες συμβουλές για το παιδί σας, μην αντιδράσετε άσχημα. Ακούστε και αποδεχτείτε τις συμβουλές, με τον ίδιο τρόπο που θα δεχόσασταν μια συμβουλή από ένα γιατρό ή ένα δικηγόρο.

Αρκετοί γονείς δεν θέλουν να ακούσουν τίποτα αρνητικό για το παιδί τους. Όμως κάποιες φορές, αν λάβετε υπόψιν τις έγκαιρες προειδοποιήσεις μας, μπορεί να προλάβετε και να αποτρέψετε κάποιο πρόβλημα που μπορεί  να  γίνει ακόμα μεγαλύτερο σε το μέλλον.

Εμπιστευτείτε μας. Κάποιες φορές όταν λέω στους γονείς ότι το παιδί τους έχει πρόβλημα συμπεριφοράς, νιώθω σαν να βλέπω να σηκώνονται οι τρίχες στις πλάτες τους. Είναι έτοιμοι να μαλώσουν και να υπερασπιστούν το παιδί τους, και αυτό είναι πολύ κουραστικό. Κάτι που μ’ ενοχλεί ιδιαιτέρως είναι όταν αναφέρω σε μία μητέρα κάτι που έκανε ο γιος της, και γυρίζει, τον κοιτάζει και ρωτάει, “Είναι αλήθεια;” Λοιπόν, φυσικά είναι αλήθεια. Μόλις σας το είπα. Και παρακαλώ μην ρωτήσετε αν ένας συμμαθητής του μπορεί να επιβεβαιώσει ό, τι συνέβη ή εάν ένας άλλος δάσκαλος ήταν παρών στο συμβάν. Έτσι εξευτελίζετε τον δάσκαλο και αποδυναμώνετε την σχέση μεταξύ δασκάλου και γονέα.

images (19)

Παρακαλώ σταματήστε όλες τις δικαιολογίες.

Και αν θέλετε πραγματικά να βοηθήσετε τα παιδιά σας να πετύχουν, σταματήστε να τα δικαιολογείτε. Μιλούσα με έναν γονέα και το γιο της σχετικά με τις εργασίες που του είχα βάλει να κάνει το καλοκαίρι. Μου είπε ο γονέας ότι το παιδί δεν είχε καν ξεκινήσει, και του είπα ότι απογοητεύτηκα πολύ επειδή το σχολείο επρόκειτο να ξεκινήσει σε δύο εβδομάδες.

Η μητέρα του πετάχτηκε  και μου είπε ότι πέρασαν ένα δύσκολο καλοκαίρι εξαιτίας οικογενειακών ζητημάτων που ανέκυψαν τον Ιούλιο. Είπα ότι κατανοώ αυτό που μου είπε, αλλά παράλληλα επισήμανα ότι οι εργασίες δόθηκαν τον Μάιο. Αμέσως απάντησε ότι του έδωσε χρόνο να ξεκουραστεί πριν ξεκινήσει τις εργασίες, οπότε δεν ήταν δικό του λάθος που δεν τις είχε κάνει.

Μπορείτε να καταλάβετε τον πόνο μου;

Μερικοί γονείς θα βρίσκουν δικαιολογίες ανεξαρτήτως των αντικειμενικών δεδομένων, και θα μεγαλώσουν παιδιά που θα εξελιχθούν σε ενήλικες που πάντα θα ψάχνουν δικαιολογίες. Αν δεν θέλετε το παιδί σας να καταλήξει άνεργο όταν γίνει 25 ετών και να κάθεται στον καναπέ σας τρώγοντας πατατάκια,  σταματήστε να δικαιολογείτε τις αποτυχίες του. Αντ ‘αυτού, επικεντρωθείτε  στην εξεύρεση λύσεων.


Οι γονείς να είναι συνεργάτες και όχι  εισαγγελείς

Οι γονείς θα πρέπει να γνωρίζετε  ότι δεν είναι απαραίτητα κακό το παιδί σας να αντιμετωπίσει κάποιο πρόβλημα. Έτσι θα χτίσει χαρακτήρα και θα διδαχτεί μαθήματα ζωής. Ως εκπαιδευτικοί, δεν θέλουμε γονείς που στέκονται εμπόδιο σ’ αυτά τα μαθήματα.  Αποκαλούμε αυτούς τους γονείς ως “ελικόπτερα”, επειδή θέλουν να ορμήσουν και να σώσουν το παιδί τους κάθε φορά που κάτι πάει στραβά. Αν βαθμολογήσουμε ένα παιδί με 16, τότε αυτός είναι ο βαθμός που αξίζει στο παιδί. Μην σπαταλάτε τον χρόνο σας για να συναντηθείτε μαζί μας για να διαπραγματευτείτε καλύτερο βαθμό. Ο βαθμός είναι 16, παρόλο που εσείς θεωρείτε ότι πρέπει να είναι υψηλότερος.

Μπορεί να είναι δύσκολο να το αποδεχθείτε, αλλά δεν θα πρέπει να θεωρείτε ότι όταν το παιδί σας παίρνει άριστα, αυτό σημαίνει απαραίτητα ότι είναι άριστος μαθητής. Η αλήθεια είναι ότι πολλές φορές οι κακοί δάσκαλοι βάζουν ευκολότερα μεγάλους βαθμούς, γιατί ξέρουν ότι βάζοντας καλούς βαθμούς όλοι θα τους αφήσουν στην ησυχία τους. Οι γονείς θα σκεφτούν : “Το παιδί μου έχει ένα πολύ καλό  δάσκαλο! Πήρε σε όλα άριστα φέτος!”

Ουάου. Να σας προσγειώσω τώρα. Σας λέω με κάθε ειλικρίνεια, ότι συνήθως οι καλύτεροι καθηγητές βάζουν τους χαμηλότερους βαθμούς, επειδή έχουν αυξημένες προσδοκίες. Ωστόσο, όταν τα παιδιά σας παίρνουν χαμηλούς βαθμούς, θέλετε να διαμαρτυρηθείτε και αμέσως κατευθύνεστε προς το γραφείο του διευθυντή.

Παρακαλώ κάντε ένα βήμα πίσω, ώστε να έχετε μια πιο ξεκάθαρη εικόνα. Πριν αμφισβητήστε τους  χαμηλούς βαθμούς, ίσως χρειαστεί να συνειδητοποιήσετε ότι το παιδί είναι αυτό που “κέρδισε” τους βαθμούς,  και ότι ο δάσκαλος για τον οποίο διαμαρτύρεστε είναι πιθανώς αυτός που παρέχει την καλύτερη εκπαίδευση.

Και παρακαλώ, να είστε συνεργάτης και όχι  εισαγγελέας. Είχα ένα παιδί που αντέγραψε σε ένα τεστ, και οι γονείς του απειλούσαν να καλέσουν δικηγόρο, επειδή θεώρησαν ότι τον χαρακτήρισα ως εγκληματία. Ξέρω ότι ακούγεται τρελό, αλλά διευθυντές απ’ όλη την χώρα μου λένε ότι όλο και περισσότεροι δικηγόροι συνοδεύουν γονείς σε συναντήσεις με δασκάλους.

Τέλος, αντιμετωπίστε τις αρνητικές καταστάσεις με επαγγελματικό τρόπο.

Εάν το παιδί σας αναφέρει κάτι άσχημο που συνέβη στην τάξη, ζητήστε να συναντηθείτε με τον δάσκαλο και προσεγγίστε τον λέγοντας:  “Θα ήθελα να σας ενημερώσω για κάτι που είπε το παιδί μου ότι συνέβη στην τάξη σας. Ξέρω ότι τα παιδιά μπορούν να διογκώσουν τα γεγονότα και ότι υπάρχουν πάντα δύο πλευρές σε κάθε ιστορία. Ήλπιζα ότι θα μπορούσατε να ξεδιαλύνετε τι πραγματικά συνέβη.” Αν δεν μείνετε ευχαριστημένοι με την απάντηση, τότε μεταφέρετε τις ανησυχίες σας στο διευθυντή, αλλά πάνω απ ‘όλα, ποτέ δεν μιλάμε αρνητικά για έναν δάσκαλο μπροστά στο παιδί. Αν καταλάβει ότι δεν τον σέβεστε, ούτε το παιδί θα τον σέβεται,  και αυτό θα οδηγήσει σε μια σειρά από νέα προβλήματα.

Ξέρουμε ότι αγαπάτε τα παιδιά σας. Τα αγαπάμε και εμείς πάρα πολύ. Εμείς απλώς σας ζητάμε – και σας ικετεύουμε – να μας εμπιστευτείτε, να μας στηρίξτε και να συνεργαστείτε μαζί μας. Να μην είστε εναντίον μας. Πρέπει να έχουμε την υποστήριξη σας, και θα πρέπει να μας δώσετε το σεβασμό που μας αρμόζει. Ανεβάστε μας και κάντε μας να νιώσουμε ότι μας εκτιμάτε, και θα εργαστούμε ακόμη πιο σκληρά για να προσφέρουμε στο παιδί σας την καλύτερη δυνατή εκπαίδευση.

Αυτό είναι η υπόσχεση ενός δασκάλου, από μένα για εσάς.

110830043105-teachers-tell-parents-story-top

  Ron Clark, συγγραφέας του βιβλίου “The End of Molasses Classes: Getting Our Kids Unstuck — 101 Extraordinary  Solutions for Parents and Teachers,”. Kέρδισε το βραβείο που απονέμει η Ντίσνεϊ στον Καλύτερο Δάσκαλο της Χρονιάς για το 2001.

by Αντικλείδι , https://antikleidi.com

Συναφές: 

Ιδέ ο δάσκαλος – Απόσπασμα από «Τα Ελληνικά» του Δημήτρη Λιαντίνη

Η συνέντευξη του πρώτου δασκάλου με Σύνδρομο Down

Γιατί το “ανορθόδοξο” εκπαιδευτικό σύστημα της Φινλανδίας είναι το καλύτερο στον κόσμο  

SOJI ή αλλιώς το υποχρεωτικό καθάρισμα 

Ενα σχολείο γεμάτο αδικίες – Δεν έχουν όλοι οι μαθητές τις ίδιες ευκαιρίες στη γνώση

«Μακάρι, δάσκαλε, μακάρι!» 

Ο Αναρχικός Δάσκαλος

Σχετικά Άρθρα

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -


- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

9 CommentsΣχολιάστε

  • Δεν ξέρω τι συμβαίνει στην Αμερική, αλλά εδώ δεν είναι τόσο ρόδινα τα πράγματα.
    Η ποιότητα των μαθημάτων είναι χαμηλή, και όλοι οι γονείς σναγκαζόμαστε να ξοδεύουμε τεράστια ποσά σε φροντιστήρια.
    Μάλιστα, πολλές φορές αυτό γίνεται σκόπιμα. Οι καθηγητές ‘υπολειτουργούν’ στα σχολεία, γιατί είναι οι ίδιοι που κάνουν ιδιαίτερα μαθήματα τα απογεύματα.

    Βέβαια, υπάρχουν και δάσκαλοι διαμάντια, αλλά αμφιβάλω αν είναι η πλειοψηφία …

  • θα συμφωνήσω με τον φίλο gorm..και φαντάζομαι κι άλλοι σαν κι εμένα ,που έχουν παιδιά που πηγαίνουν σχολειό θα έχουν περιστατικά απείρου κάλλους να αναφέρουν ….Υπερλαμπρο το αρθρο ,αλλά μακρυά απο τα δεδομένα μας ,με κακοπληρωμένους δασκάλους ,με εκπαιδευτικούς που βαριούνται ,που δεν έχουν παιδεία παιδοψυχολογίας(πολύ βασικό ) ….κι ας μην συνεχίσω σε λεπτομέριες .Σαφώς υπαρχουν πάντα και εξαιρέσεις!!

  • “Εμπιστευτείτε μας. Κάποιες φορές όταν λέω στους γονείς ότι το παιδί τους έχει πρόβλημα συμπεριφοράς, νιώθω σαν να βλέπω να σηκώνονται οι τρίχες στις πλάτες τους. Είναι έτοιμοι να μαλώσουν και να υπερασπιστούν το παιδί τους, και αυτό είναι πολύ κουραστικό.”Δυστυχώς οι περισσότεροι δάσκαλοι κουράζονται πριν να ξεκινάν να δουλέψουν και αυτό το αποδείξουν τα φροντιστήρια και τα ιδιαίτερα που υποχρεωνόμαστε να πληρώσουμε για να μην κουραστείτε εσείς…δεν θέλω να σας βάλω στο ίδιο τσουβάλι γατί μερικά από αυτά που γράφετε θεωρητικά τουλάχιστον ακούγονται σωστά…. άλλα ξέρετε καλύτερα από μένα πώς η πλειοψηφία των εκπαιδευτών κυνηγάν ένα πόστο μισή ζωή και ξεκουράζονται την άλλη μισή… ενδιάμεσα βγάζουν και τα απωθημένα τους πάνω στους μαθητές….και σας προκαλούσα να έρχεστε σε αντίθεση άλλα δύστυχος όλα τα γεγονότα μιλάν αυτή τη στιγμή για έλλειψη σωστή πεδία…. ξέρετε καμιά χώρα στον κόσμο που να οργανώνει εσωτερικές εκδρομές ?Και πώς να έχω χρόνω να παρατηρήσω το έφηβο παιδί μου όταν τρέχω από μια δουλειά στην άλλη για να φτάσουν τα λεφτά για εκδρομές στο εξωτερικό, βοηθητικά βιβλία , δίδακτρα (πληρώσαμε φέτος και το βιβλίο των αγγλικών του Λυκείου εκεί που έλεγα πως θα πάρω ανάσα από τα βιβλία του φροντιστηρίου γιατί πήρε το LOWER). Επομένως αντί να να φωνάζουμε προτείνω να κάνει ο καθένας μας ο τι μπορεί περισσότερο γι’αυτα τα παιδιά και όχι αυτό που του αρμόζει και μόνο … εσείς σαν δάσκαλοι που κάνατε και παιδαγωγικά υποτίθεται και εμείς σαν γονείς εάν μας δίνετε την ευκαιρία ! Γιατί μην ξεχνάμε , αυτοί θα δουλέψουν για να έχουμε εμείς (Και εσείς ) σύνταξη και ειρήνη αύριο…και αυτό το “αύριο” ήρθε !

    • ο λαϊκισμός σας δεν έχει τέλος. αν μάθετε κ το παιδί σας να σκέφτεται έτσι θα βγάλετε άλλο ένα ζώο στην κοινωνία. Σας παρακαλούμε, μορφωθείτε λίγο πριν αναπαράξετε κ άλλους σαν κ εσάς!
      βρείτε πρώτα χρόνο ν’ασχοληθείτε εσείς με το παιδί σας κ μετά κουνήστε το δάχτυλο στους άλλους. πρώτα βρίσκεις χρόνο για το παιδί σου και μετά τρέχεις να του βρεις λεφτά για εκδρομή…
      αλλα τι να πω; εσείς μιλατε για πεδία ενω χρειαζόμαστε παιδεία….
      ψιλά γράμματα!….. ή μήπως ψηλά κ αγράμματα (τα παιδιά σας)

    • Όταν βλέπεις πως ο δάσκαλος σου απλά κυνήγαγε ένα πόστο κι ένα μισθό τότε τι περιμένεις να περάσεις στο παιδί σου .Όταν εσύ τον απαξιώνεις .Ο δάσκαλος που θα ενδιαφερόταν μόνο για αυτό θα σε είχε πάντα χαρούμενη τονίζοντας σου την εξαιρετική πρόοδο και τον αδαμάντινο χαρακτήρα του κανακάρη σου για να έχει το κεφάλι του ήσυχο. Οι δικοί μας γονείς πλησίαζαν με σεβασμό τον δάσκαλο ως γονείς κι όχι ως ξερόλες εισαγγελείς .Δεν είδα να αποτυγχάνουμε ..

  • Ειδικά με τους βαθμούς μην παίρνετε όρκο, γιατί αν όχι όλοι, οι περισσότεροι έχουμε ζήσει και κάποιο περιστατικό με το παιδί συναδέρφου εκπαιδευτικού που έχει μεγαλύτερους βαθμούς από όσο αξίζει κατά γενική ομολογία όλων των παιδιών της τάξης.
    Η κατά τα άλλα αντικειμενικότητα σας σταματάει όταν υπάρχουν συμφέροντα και φιλίες , γνωριμίες με τους γονείς των παιδιών και είναι γνωστό.

  • Πάντα όταν διαβάζω τέτοιου είδους άρθρα αυτό που μου κάνει εντύπωση είναι ότι οι δάσκαλοι είναι αμερόληπτοι και θέλουν να φέρονται ως οι “αθώοι” της ιστορίας που θέλουν πάντα το καλό των παιδιών και συνήθως οι γονείς είναι λάθος διότι δεν θέλουν να ακούν την πραγματικότητα για τα παιδιά τους κτλ κτλ. Δυστυχώς, δεν είναι όλοι οι δάσκαλοι κατάλληλοι όπως δεν είναι ποτέ και όλοι οι εργαζόμενοι σε οποιοδήποτε τομέα, σε μια επιχείρηση, σε μια δημόσια υπηρεσία, γιατροί, δικηγόροι και παει λέγοντας. Δυστυχώς επίσης δεν υπάρχει σοβαρή αξιολόγηση των εκπαιδευτικών ως προς την καταλληλότητά τους. Και δεν το λέω αυτό για να κατηγορήσω τους εκπαιδευτικούς και τις προθέσεις τους αλλά επειδή κι αυτοί είναι άνθρωποι που μπορεί να κάνουν λάθη όπως όλοι μας ή και να μεταφέρουν τις προσωπικές τους καταστάσεις στη δουλειά. Άλλωστε έχουμε ακούσει και για καθηγητές παιδεραστές και είναι ανόητο να πιστεύουμε πως το εκπαιδευτικό μας σύστημα αλλά και το υλικό που το πλαισιώνει, είναι άφθαρτο και τέλειο σε μια χώρα που τίποτα δεν είναι ούτως ή άλλως.
    Καλό είναι λοιπόν οι δάσκαλοι προτού καλέσουν τους γονείς για να τους ενημερώσουν ότι κάτι δεν πάει καλά με το παιδί να ασκήσουν λίγη αυτοκριτική για το τι λάθη μπορεί να έχουν κάνει ως προς την προσέγγιση του παιδιού που θεωρούν “προβληματικό” και οχι να ρίχνουν το μπαλάκι στους γονείς για να “ψαχτούν” περαιτέρω και να διώχνουν απο πάνω τους την ευθύνη όταν ένα παιδί τους δυσκολεύει. Επίσης, μην ξεχνάμε ότι πολλοί εκπαιδευτικοί διάλεξαν το επάγγελμα για λόγους επαγγελματικούς και όχι συναισθηματικούς ως προς τα παιδιά και αυτό κανένα σεμινάριο και καμία εξειδίκευση δεν θα μπορέσει να τους το διδάξει ποτέ. Θέλω λοιπόν να καταλήξω στο γεγονός ότι δυστυχώς όπως υπάρχουν γονείς που δεν μπορούν να παραδεχτούν το πρόβλημα του παιδιού τους (και δεν είναι ανάγκη να βάζουμε όλους τους γονείς στον ίδιο κουβά) υπάρχουν και δάσκαλοι που δεν θα γίνουν ποτέ ικανοί να προσεγγίσουν την έννοια παιδί, όπου κάθε παιδί και μια διαφορετική ψυχοσυναισθηματική οντότητα. Και ειδικά σε μια εποχή που δόξα τω Θεό δεν έχουμε τάξεις των 40 παιδιών που είχαμε εμείς παλαιότερα (και που τότε παρολαυτά δεν υπήρχε και “διαταραχή ελλειμματικής προσοχής)!
    Όπως λοιπόν υπάρχουν παιδιά με “ελλείμματα” (όπως συνηθίζεται τελευταία να μπαίνουν ταμπέλες στα παιδικά) έτσι υπάρχουν και κάποιοι εκπαιδευτικοί (πραγματικά δεν έχω πρόθεση να θίξω όλους τους εκπαιδευτικούς γιατί οι περισσότεροι είναι αξιόλογοι) “ελλειμματικοί”, οι οποίοι αναλαμβάνουν αυτό το ευαίσθητο κομμάτι της εκπαίδευσης / διαπαιδαγώγησης των παιδιών μας και ειδικά στις πρώτες τάξεις του δημοτικού που είναι και καθοριστικές.

  • Ωραίο το άρθρο αλλά πολυ έξω απο την ελληνική εκπαιδευτική πραγματικότητα με δασκάλες δημοτικου να ψαρεύουν ιδιαιτερα μέσα απο το τμήμα τους, να προσβάλουν παιδια που αρνήθηκαν και να πουλανε καλλυντικα καλλυντικα στις μαμάδες για να βάλουν καλούς βαθμούς σε μαθητες τενεκεδες ξεγάνωτους….

  • Στην Ελληνική κοινωνία ο Έλληνας γονίος και κυριότερα ή Ελληνίδα υπερπροστατευτική μητέρα έχει μετατραπεί σε Δάσκαλα,Γιατρό και Φαρμακοποιό κι όλα αυτά συνήθως μέσα από διαβουλεύσεις με φίλες και μετά από τηλεοπτική πανεπιστημιακή εκπαίδευση .Δεν υπάρχει στον κόσμο σχολείο όπως στην Ελλάδα με δεκάδες μητέρες κολλημένες στα κάγκελα του προαυλίου μέχρι την ώρα που θα σχολάσει το καμάρι. Τις δε απογευματινές ώρες τα τηλέφωνα παίρνουν φωτιά στην μάνα φίλη για να ανταλλάξουν απόψεις για τον δικό μας και τον δικό σας δάσκαλο /δασκάλα. Έχουν άποψη για κάθε εκπαιδευτικό θέμα τρόπο μέθοδο ή εργασία. Και φυσικά το καμάρι νοιώθοντας υπερπροστατευμένο δομεί έναν χαρακτήρα που καλύτερα να μην συναντήσουμε στην ζωή μας. Ειλικρινά λυπάμαι τον Έλληνα δάσκαλο που άοπλος και μη επαρκώς αμειβόμενος προσπαθεί να κάνει όχι μόνο τον παιδαγωγό αλλά και τον ψυχολόγο των γονιών των μαθητών του