Αλλαγή άδειας λόγω εγκατάστασης συστήματος υγραεριοκίνησης / μια συνηθισμένη ιστορία ελληνικής τρέλας (ή γραφειοκρατίας)
Με το που μπαίνεις στο κτίριο παρατηρείς ότι το μηχάνημα που εκδίδει αριθμούς προτεραιότητας δεν δουλεύει , στο ταβάνι έχουν καλύψει την φωτεινή ένδειξη του πίνακα που έδειχνε κάποτε τον αριθμό με χαρτόνι αντανακλώντας το κόκκινο φως στα πλάγια κι εύλογα απορείς γιατί δεν θέτουν την συσκευή εκτός λειτουργίας…
Εν τω μεταξύ βλέπεις λίγους να κυκλοφορούν στο χώρο οπότε πιθανολογείς ότι θα τελειώσεις σύντομα και χαίρεσαι για την τύχη σου με τη μέρα που διάλεξες να έρθεις Βρίσκεις την ταμπέλα με τις πληροφορίες και περιμένεις κατευθείαν σε μια (μικρή ευτυχώς) ουρά. Έρχεται η σειρά σου αλλά περιμένεις γιατί ο υπάλληλος ταυτόχρονα εξυπηρετεί και τηλεφωνικά .
Αφού πεις το αίτημα σου , (ο εκνευρισμένος από το προηγούμενο τηλεφώνημα υπάλληλος) σου δίνει μια αίτηση να συμπληρώσεις και σε παραπέμπει στο γραφείο 8 (λόγω ασάφειας στην αίτηση περιμένεις και το επόμενο τηλέφωνο για να του κάνεις και 2 ερωτήσεις… ελπίζοντας βέβαια ότι δεν θα νευριάσει..)
Πηγαίνεις στο γραφείο 8, περιμένεις στην ουρά, ο υπάλληλος γράφει ένα νούμερο (νομίζω τον αριθμό του αυτοκινήτου) και σε στέλνει να το πας στο γραφείο 18 . Εκεί σε λίγο εμφανίζεται ένας άλλος υπάλληλος ο οποίος και σου υποδεικνύει να το καρφιτσώσεις κάπου και να ξαναγυρίσεις να περιμένεις στο γραφείο 8 (κι αυτός θα φέρει μόλις μπορέσει το φάκελο του αυτοκινήτου).
Μπαίνεις στη διπλανή ούρα με τους υπολοίπους που περιμένουν για τον ίδιο λόγο. Όταν φτάσει ο φάκελος ύστερα από κάποια ώρα ( & αφού τελειώσουν οι υπόλοιποι που έχουν μπει στην “κανονική” ουρά ) σε φωνάζει , γράφει κάτι και σε στέλνει στο πρωτόκολλο (γραφείο 4). Το πρωτόκολλο συμπληρώνει κάτι πάνω στην αίτηση και σε ξαναστέλνει στο γραφείο 8. Αυτή τη φορά διαπιστώνει ότι δεν έχουν φτάσει τα χαρτιά (ύστερα από 2 μήνες) και ζητάει να ξαναπάς στο πρωτόκολλο να το «ψάξει» και να βάλει ημερομηνία .
Πάλι γραφείο 4 κι αφού βρίσκει κάτι στον υπολογιστή (ο μοναδικός Η/Υ μέχρι τώρα..) πληκτρολογεί κάτι και τυπώνει ένα έγγραφο στέλνοντας σε ξανά στο γραφείο 8. Ξαναπεριμένεις στην ουρά σου (το μαθες πλέον έχασες και την επόμενη ώρα στη δουλειά και δεν σ ενοχλεί) . Μια κυρία που περιμένει ακόμη το φάκελό της λέει: τουλάχιστον σ εσάς βλέπω κινητικότητα, κάτι είναι κι αυτό… προκαλώντας ένα μειδίαμα κι από τους δυο μας. Αυτό που σ εκνευρίζει τώρα είναι αυτοί που περνούν στα ενδότερα και σου τρώνε τη σειρά ουσιαστικά . χωρίς να μπουν στη συνηθισμένη διαδικασία της σπαστικής επεξήγησης “να κάτι να ρωτήσω μονό θέλω..”
Ατάραχος ο υπάλληλος σημειώνει κάτι πάνω στα χαρτιά και σου ζητάει «φάκελο» !!! (συνθηματικό ή όχι δεν ξέρω) αλλά ευτυχώς βλέποντας το απορημένο βλέμμα σου διευκρινίζει ότι πρέπει να πας στο κυλικείο και ν αγοράσεις ένα φάκελο να βάλεις τα 2 χαρτιά (που έχει ήδη συράψει ) και να του τα ξαναπάς όλα μαζί…. Πας κυλικείο , περιμένεις τον καφετζή να τελειώσει τους καφέδες των άλλων , παίρνεις φάκελο πληρώνεις 30 λεπτά και πίσω ξανά στο γραφείο 8. Σου λέει ωραία τελειώσαμε , κάτι συμπληρώνει κι ενώ εσύ θεωρείς περιχαρής ότι πράγματι το εννοεί , σου δίνει ένα χαρτί και σου λέει αποτελειώνοντας σε «να ρθεις την άλλη βδομάδα και να πας στο γραφείο 6 !!! (για να πάρεις την άδεια σου…δεν το είπε..) Οπότε:
Συνεχίζετε…
Ενα καταπληκτικό βίντεο για το ισπανικό δημόσιο
by Αντικλείδι , http://antikleidi.wordpress.com
Συναφές:
Καθημερινές ιστορίες Ελληνικής τρέλας.
Δημόσιο: ο μεγάλος ασθενής.
Είναι λυπηρό που διατηρούνται ακόμα οι νοσηρές καταστάσεις.
Παρακαλώ στείλτε το στο γραφείο του κου Χατζηδάκη.
Στους δύσκολους καιρούς, ας ξεκινάμε από αυτά που δεν απαιτούν χρήματα και είναι τα πιό ουσιαστικά.