Ενώ η ελληνική πολιτική σκηνή τρεκλίζει υπό το βάρος του χρέους και των μνημονίων, ενώ ακούμε για αναδιάταξη του πολιτικού σκηνικού, τέλος της μεταπολίτευσης και άλλα παρόμοια, αλλού έχουν διαφορετικούς προβληματισμούς. Ο Economist έχει ανοίξει μια δημόσια συζήτηση για το μέλλον της μεταποιητικής βιομηχανίας η οποία εκμεταλλευόμενη τις συνθήκες της περασμένης δεκαπενταετίας, μετανάστευσε στην Ασία και ιδιαίτερα στην Κίνα. Κάποιοι υποστηρίζουν ότι αρχίζει να υπάρχει μια μεταστροφή σε αυτή την κίνηση. Είναι όμως έτσι;
Του Paul Markillie, Innovation editor, The Economist
Πως θα μοιάζει το εργοστάσιο του μέλλοντος και που θα βρίσκεται; Στην εποχή της μαζικής παραγωγής η εργασία του να φτιάχνεις πράγματα έχει συχνά μεταναστεύσει σε χώρες με χαμηλότερο ημερομίσθιο. Η Κίνα έχει αναδυθεί σε υπερδύναμη της μεταποιητικής βιομηχανίας ιδίω δικαιώματι και τώρα ανταγωνίζεται τις ΗΠΑ με όρους απόδοσης της παραγωγής. Αλλά το ρεύμα αλλάζει. Η Κίνα παραμένει μια τεράστια αγορά στην οποία κατασκευάζονται και πωλούνται αγαθά, αλλά το κόστος παραγωγής μεγαλώνει. Μερικές εταιρείες έχουν ήδη μεταφέρει την παραγωγή τους από την Κίνα και κάποιες από αυτές έχουν επιστρέψει στην Αμερική και στην Ευρώπη. Πιστεύουμε πως περισσότερες εταιρείες στον πλούσιο κόσμο θα αξιώσουν την επιστροφή στη μεταποίηση.
Μονάδα τελικής συναρμολόγησης της Airbus στην Κίνα
Η ιδέα πίσω από αυτή τη δημόσια συζήτηση είναι να ερευνήσουμε σε ποιο βαθμό θα επιστρέψει η μεταποίηση. Αυτό εξαρτάται καθαρά από τον τύπο της βιομηχανίας. Η βιομηχανία των t-shirt και των αυτοκινήτων έχει ήδη μεταναστεύσει από την Κίνα σε άλλες περιοχές όπως το Βιετνάμ και το Μπαγκλαντές. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι καθώς τα ημερομίσθια αυξάνονται σε εκείνες τις χώρες θα παρουσιαστούν άλλες ευκαιρίες, όπως στη Μιανμάρ (Βιρμανία) αν συνεχιστούν οι μεταρρυθμίσεις εκεί. Αλλά υπάρχουν άλλες μορφές μεταποίησης για τις οποίες το συγκριτικό πλεονέκτημα επηρεάζεται λιγότερο από το εργατικό κόστος.
Αυτό που θα καθορίσει την τοποθεσία πολλών εργοστασίων μεταποίησης είναι πράγματα όπως η ποιότητα, ταχύτεροι χρόνοι παράδοσης, η εγγύτητα στις τοπικές αγορές, η τεχνικές ικανότητες, οι δεξιότητες του εργατικού δυναμικού, το μικρότερο κόστος μεταφοράς και οι πιο απλές εφοδιαστικές αλυσίδες. Επιπροσθέτως, η εισαγωγή νέων τεχνολογιών στη μεταποίηση καθιστά την παραγωγή λιγότερο εντάσεως εργασίας.
Πέντε τεχνολογικές τάσεις συγκλίνουν. Εξυπνότερο λογισμικό επιτρέπει στα προϊόντα να σχεδιάζονται, να δοκιμάζονται και να μπαίνουν στην παραγωγή πιο εύκολα. Νέα υλικά, όπως οι ίνες άνθρακα και τα νανοσωματίδια αλλάζουν τον τρόπο που φτιάχνονται τα πράγματα, με μικρότερη ανάγκη συναρμολόγησης. Ύστερα, υπάρχουν πια πιο επιδέξια και φτηνότερα ρομπότ. Η εισαγωγή online υπηρεσιών μεταποίησης επιτρέπουν σήμερα στον οποιονδήποτε να γίνει μεταποιητής. Και υπάρχουν νέες διαδικασίες παραγωγής όπως η τρισδιάστατη εκτύπωση. Αν και αρχικά ήταν ένας τρόπος κατασκευής πρωτοτύπων, χρησιμοποιείται με μεγαλύτερους ρυθμούς για την κατασκευή τελικών προϊόντων σε επιχειρηματικούς κλάδους με μεγάλη ποικιλομορφία όπως η οδοντιατρική και η αεροδιαστημική βιομηχανία. Και η τρισδιάστατη εκτύπωση παίζει ελάχιστο ρόλο στις οικονομίες κλίμακας.
Η μεταποίηση στην Κίνα είναι ήδη πιο δαπανηρή απ’ όσο φαίνεται, υποστηρίζει ο Harold Sirkin, ο οποίος υπερασπίζεται την προς συζήτηση πρόταση. Ο Sirkin είναι βασικός εταίρος του Boston Consulting Group με μεγάλη εμπειρία σε ένα μεγάλο εύρος βιομηχανιών σε ολόκληρο τον κόσμο. Έχει γράψει μαζί με τον Michael Zinster και άλλους συναδέλφους του μια σειρά μελετών υπό τον τίτλο «Κατασκευάζεται στην Αμερική, Ξανά», που ερευνούν τη μεταβολή της παγκόσμιας οικονομίας και της μεταποίησης. Σε μια μελέτη που έγινε γνωστή νωρίτερα φέτος ανακάλυψαν εφτά βιομηχανικά συγκροτήματα (μεταφοράς αγαθών, υπολογιστών και ηλεκτρονικής, επεξεργασμένων μετάλλων, μηχανολογικού εξοπλισμού, πλαστικών και ελαστικών, ηλεκτρικών συσκευών και ηλεκτρολογικού εξοπλισμού και επιπλοποιίας) οι οποίες γύρω στο 2015 θεωρούν ότι το 2015 ίσως να είναι πιο οικονομικό να παράγουν στην Αμερική αντί να εισάγουν από την Κίνα.
Μη βάζετε στοίχημα στη μεταστροφή της παγκόσμιας μεταποίησης από την Ανατολή στη Δύση σύντομα, υποστηρίζει ο Νίκος Τσικρικτσής, οποίος αντιτίθεται στην πρόταση που εξετάζουμε. Ο Κος Τσικρικτσής είναι καθηγητής Διοίκησης Λειτουργιών στο China Europe International Business School το οποίο έχει την κύρια έδρα του στη Σαγκάη. Τα άρθρα του δημοσιεύονται σε μεγάλα περιοδικά. Το μοντέλο «Made in China» αντιμετωπίζει προκλήσεις παραδέχεται ο κος Τσικρικτσής. Αλλά οι Κινέζοι παραγωγοί θα συνεχίσουν να έχουν μεγάλα πλεονεκτήματα κόστους και ενισχυόμενοι από την τεράστια ανάπτυξη της Κινεζικής μεσαίας τάξης και από τα οφέλη μιας τεράστιας εσωτερικής αγοράς θα διατηρήσουν τη λειτουργία τους. Αυτή η εσωτερική αγορά θα βοηθήσει τους Κινέζους παραγωγούς να γίνουν πιο καινοτόμοι επιτρέποντάς τους να κινηθούν πιο ψηλά στην αλυσίδα παραγωγής προστιθέμενης αξίας
Το μέλλον της μεταποίησης και το που θα βρίσκονται τα εργοστάσια έχει μεγάλη παγκόσμια σημασία στη δημιουργία θέσεων εργασίας και πλούτου. Οι επιχειρηματικές τάσεις καθιστούν πράγματι πλεονεκτική τν επιστροφή της μεταποίησης στη Δύση; Θα ξαναπάρει η Ιαπωνία πίσω μέρος της παραγωγής από την Κίνα; Θα παίξουν ρόλο οι νέες τεχνολογίες στη μεταποίηση; Και η Κίνα μπορεί να χρησιμοποιήσει ρομπότ. Αυτά είναι τα ερωτήματα τα οποία προσπαθεί να ερευνήσει αυτή η δημόσια συζήτηση. Οι απαντήσεις θα καθορίσουν το πώς θα ξαναφτιαχτεί ο κόσμος.
_____
by Αντικλείδι , http://antikleidi.wordpress.com Συναφές:
Γιατί η βιομηχανική επανάσταση συνέβη στη Δύση;
Οι μεγαλύτερες οικονομίες του κόσμου: 1990-2011-2050
Διδακτικά σκίτσα οικονομικής συμπεριφοράς
Αποκαλύφθηκε το δίκτυο εταιρειών που ελέγχει την παγκόσμια οικονομία.
