«Φορτίζοντας τις μπαταρίες» όλο το χρόνο


Πλησιάζοντας προς το τέλος των διακοπών, οι αναμνήσεις αυτής της περιόδου αποθηκεύονται σε μερικές φωτογραφίες στον σκληρό δίσκο ενός υπολογιστή. Γαλάζια νερά, μακροβούτια, παραλίες, νησιά, δειλινά, παρέες, γνωριμίες, εκδρομές, ήχοι συμβολίζουν στον καθέναν τη λέξη «διακοπές», στριμώχνονται σε ένα πολύ μικρό σημείο του εγκεφάλου όπου σταδιακά θα ξεχαστούν, αφήνοντας το μυαλό ελεύθερο μόνο για τις πιο δυνατές συγκινήσεις.

Μέσα σε αυτές τις λίγες ημέρες διακοπών, κάθε άνθρωπος επιζητά την προσωπική του φόρτιση από την κατάθεση ενέργειας που κάνει όλο τον υπόλοιπο χρόνο. Η έκφραση «φορτίζω τις μπαταρίες μου» συνοδεύει στερεοτυπικά κάθε καλοκαίρι. Είναι η ατομική περίοδος που έχει ανάγκη κάθε άνθρωπος να κλείσει το ξυπνητήρι, να αφήσει στην άκρη το πρόγραμμα, να αλλάξει παραστάσεις, να αξιοποιήσει το χρόνο του για τον ίδιο και για τα αγαπημένα του πρόσωπα, να ταξιδέψει και να νιώσει συναισθήματα αρμονίας. Να αισθανθεί ότι παίρνει την ενέργεια που χρειάζεται για να αντέξει τις υπόλοιπες περιόδους του χρόνου.

Η φράση «φορτίζω τις μπαταρίες μου» είτε λέγεται κυριολεκτικά, είτε ως wishful thinking, βρίσκω ότι λειτουργεί σε αρκετές περιπτώσεις και σαν μπούμερανγκ. Με σημαία αυτή τη φράση, η περίοδος των διακοπών, λογίζεται ως η συναισθηματική «γη της επαγγελίας» για κάθε άνθρωπο που αποζητά φυγή από την καθημερινότητά του. Από τι όμως ξεφορτίζεται και από τι ζητά να αποδράσει; Από μία εργασία που δεν του παρέχει αυτό που επιθυμεί, που ενδεχομένως να μην έχει επιλέξει και την κάνει μονότονα κοιτάζοντας το ρολόι πότε θα φύγει; Από μία οικογένεια που οι υποχρεώσεις της τον ζαλίζουν; Από οικονομικές και προσωπικές υποχρεώσεις; Από ένα περιβάλλον που τον καθορίζει και πιστεύει ότι δεν μπορεί να ξεφύγει;

Ο άνθρωπος που στις διακοπές ψάχνει το νόημα της υπόλοιπης ζωής του, δυσκολεύεται να τις χαρεί. Με το βλέμμα στο δύσκολο χειμώνα και την καθήλωση στη μοίρα του, προσπαθεί να κάνει δύο πράγματα ταυτόχρονα: -να χαρεί όσο γίνεται το εδώ και τώρα  την περίοδο των διακοπών του, να ρουφήξει όσο γίνεται περισσότερο από θάλασσα, ηλιοβασίλεμα, ανεμελιά – και να ξορκίσει το μίζερο μέλλον που έρχεται. Κάνοντας delete στο παρελθόν και στο μέλλον, απολαμβάνει το παρόν που τόσο έχει ανάγκη για να του φορτίσει τις μπαταρίες του. Θυμώνει αν κάτι πάει στραβά στις διακοπές και καταριέται την τύχη του που δεν τον αφήνει να μπορεί να ξεκουραστεί λίγες μέρες.

Φυσικά το έχει ανάγκη, όπως όλοι οι άνθρωποι. Όλοι δικαιούνται διακοπές. Για αυτό και είναι, πρώτα από όλα, ανθρώπινο και μετά εργασιακό, δικαίωμα. Αν όμως σταθεί ευλαβικά σε αυτές τις 2 (περίπου) βδομάδες διακοπών  και αφήσει να τον καθορίζουν για τις υπόλοιπες 50 (περίπου) βδομάδες του χρόνου, σε κάθε δυσκολία, σε κάθε εμπόδιο, θα γυρίζει σε αυτή την περίοδο συναισθηματικά και πνευματικά. Θα αποζητά να γυρίσει σε εκείνο το νησί, σε εκείνη την παραλία, σε εκείνο το ταβερνάκι με τους εξαίσιους μεζέδες. Θα αποζητά αυτή την ενέργεια που προέρχεται από την απόδραση της καθημερινότητας.

Με τέτοια οπτική, η επιστροφή στην πόλη θα σημάνει την αυτόματη αποφόρτιση των μπαταριών που θα περιμένουν τις επόμενες διακοπές να φορτιστούν. Ο άνθρωπος όμως χρειάζεται γεμάτες μπαταρίες για να λειτουργεί όλες τις ημέρες του χρόνου. Η φόρτισή τους, δεν στηρίζεται μόνο στον ήλιο, στη ζέστη και στην ανεμελιά αλλά και σε άλλες αξίες που κρύβονται τον χειμώνα. Αυτή η εποχή έχει τη δική της χάρη.


Έχει δημιουργικότητα, οργάνωση, προγραμματισμό, όλα αυτά τα στοιχεία που αν επιλεχθούν συνειδητά από τον άνθρωπο, τον αναδεικνύουν και τον προχωρούν μπροστά.

Έχει συγγενείς, φίλους, ανθρώπους που θα ανοίξουν το σπίτι τους για να υποδεχθούν τους δικούς τους, να δημιουργήσουν λεκτικά και γευστικά, να απολαύσουν κάθε στιγμή της παρέας, να χαρούν μαζί, να δηλώσουν παρών ο ένας για τον άλλον, να μοιραστούν χαρές και λύπες αλλά και να αντιμετωπίσουν μαζί ό,τι θα έρθει.

Έχει εκδηλώσεις, εκθέσεις, δραστηριότητες για κάθε γούστο που διευρύνουν τους πνευματικούς και όχι μόνο ορίζοντες, μεταβολίζοντας τη σκέψη του ανθρώπου.

Έχει εγρήγορση, οξυδέρκεια, παραγωγικότητα, πείσμα, δυναμισμό, κινητοποίηση, στοχοθέτηση, επικοινωνία, στοιχεία που δεν έχει η ραστώνη του καλοκαιριού.

Έχει όλα τα απαραίτητα συστατικά για να κρατάει φορτισμένες τις μπαταρίες.

 Ξετρυπώνοντας από μέσα του ο άνθρωπος αυτές τις αξίες και δίνοντας την ευκαιρία στον εαυτό του να αναγνωρίσει τις διεξόδους που υπάρχουν, η εργασία, οι υποχρεώσεις και οι δυσκολίες παίρνουν άλλη μορφή. «Μεταβολίζονται» σε προσπάθεια όχι κοπιαστική αλλά προκλητική, με στόχο το προσπέρασμά τους, με βλέμμα επιτυχίας προς τον ίδιον τον εαυτό του, όταν καταφέρνει ακόμα και το πιο εύκολο επίτευγμα. Το συναίσθημα της σιγουριάς που χτίζεται καθημερινά μέσα του, είναι ο οδηγός της εμπιστοσύνης προς τον ίδιο για να του δώσει την ενέργεια να φορτίσει τις μπαταρίες του. Είναι σε θέση να κρίνει, να συμμετάσχει, να επιθυμεί, να επιλέγει, να ορίζει την πορεία του. Με τέτοια θέση δεν έχει κανένα φόβο για τις μπαταρίες του. Είναι μόνιμα φορτισμένες χειμώνα καλοκαίρι, σε ζέστη και σε κρύο, στις διακοπές και στη δουλειά.

by Αντικλείδι , http://antikleidi.wordpress.com

Συναφές: 

Διακοπές ή θάνατος ; 

Η Θάλασσα

10 πράγματα για τα οποία πρέπει να σταματήσετε να νοιάζεστε

Σχετικά Άρθρα

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -


- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

4 CommentsΣχολιάστε