22/5/1986: Το κύριο άρθρο του τότε διευθυντή του «Οικονομικού Ταχυδρόμου» κ. Γιάννη Μαρίνου, με αφορμή την έκθεση του τότε διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος κ.Δημ.Χαλικιά, ο οποίος έκρουε τον κώδωνα του κινδύνου για την ελληνική οικονομία.
_____
«Και ιδού πού φθάσαμε:
Αντί να δουλεύουμε για να παράγουμε εισόδημα, να τρώμε από τα έτοιμα και από τα δανεικά.
Αντί να φτιάχνουμε νέα εργοστάσια, να κλείνομε κι αυτά που υπάρχουν.
Αντί να εκσυγχρονίζουμε τις υφιστάμενες εγκαταστάσεις, να τις αφήνουμε βαθμιαία να καταντούν παλιοσίδερα.
Αντί να βελτιώνομε την παραγωγικότητά μας, να επιβραβεύουμε με κάθε τρόπο την τεμπελιά και την λούφα.
Αντί να προωθούμε τις εξαγωγές μας με καλά και φθηνά προϊόντα, να υπονομεύομε την ανταγωνιστικότητά τους με αποτέλεσμα να μην μπορεί πια να πουληθεί η ελληνική παραγωγή ούτε μέσα στην ελληνική αγορά.
Αντί να ενθαρρύνομε το κέρδος, ώστε να περισσεύουν λεφτά για νέες επενδύσεις και καλύτερες αμοιβές των εργαζομένων, το εμποδίζομε με κάθε τρόπο, με αποτέλεσμα τον πολλαπλασιασμό των προβληματικών επιχειρήσεων και την απειλή των μαζικών απολύσεων, αφού οι βιομηχανικές μας επιχειρήσεις δεν μπορούν πια να επιβιώσουν.
Αντί να στηρίζουμε με κάθε τρόπο την εγχώρια παραγωγή, την καταδιώκομε με κάθε θεμιτό και αθέμιτο τρόπο, διευκολύνοντας έτσι τις εισαγωγές και την κυριαρχία των ξένων στην ελληνική αγορά.
Αντί οι εργατοϋπάλληλοι να υπερασπίζονται την εθνική παραγωγή με την εργατικότητα και την συμπαράστασή τους προς τους ομοεθνείς εργοδότες τους, πολλοί απ’ αυτούς υπονομεύουν με απεργίες, στάσεις εργασίας, καταλήψεις, κοπάνες, νωθρότητα, τσαπατσουλιά και συνεχείς εκδηλώσεις μίσους τις ντόπιες παραγωγικές μονάδες, ανοίγοντας έτσι τον δρόμο στα ξένα προϊόντα και στη δική τους μιζέρια και ανεργία.
Αντί το δημόσιο να διαχειρίζεται με σύνεση και πόνο τα έσοδα από την φορολογία, τα διασπαθίζει σε καταναλωτικές δαπάνες σε έργα βιτρίνας, σε αθρόες προσλήψεις υποαπασχολούμενων, σε επιδοτήσεις, χαρισμούς οφειλών, σε δανεικά και αγύριστα και σε διαιώνιση της αντιπαραγωγικής δομής της δημόσιας διοικήσεως και της χρονοβόρας και δαπανηρότατης γραφειοκρατίας.
Αντί να αναπτύσσομε την παραγωγή και να ενισχύομε την αυτοδυναμία της οικονομίας μας, το’χουμε ρίξει στον δανεισμό από το εσωτερικό και κυρίως από το εξωτερικό, με αποτέλεσμα να έχομε φθάσει στο τραγικό σημείο να δανειζόμαστε πια κάθε χρόνο 2-3 δισεκατομμύρια δολλάρια από τους ξένους για να εξοφλούμε προηγούμενα δανεικά.
Αντί να διευκολύνεται η εισαγωγή νέας τεχνολογίας και η ευελιξία των επιχειρήσεων ώστε να αποφεύγουν τα οικονομικά αδιέξοδα και το μοιραίο κλείσιμό τους, αντί να ενθαρρύνεται η υλική επιβράβευση των προκομμένων και ευσυνείδητων, επιβάλλεται με κάθε τρόπο το αντίθετο.
“Αυτή είναι η πραγματικότητα της ελληνικής οικονομίας. Και αυτοί που αντιδρούν στην απαιτούμενη θεραπευτική αγωγή, φαίνεται ότι προτιμούν να καταποντιστούμε όλοι, χορεύοντας και τραγουδώντας, όπως οι επιβάτες του Τιτανικού. Και αυτό σχεδόν σίγουρα θα συμβεί, αφού τα σωστικά μέσα ολοένα και περιορίζονται…”.
by Αντικλείδι , http://antikleidi.wordpress.com
Συναφές:
Π.Κονδύλης – Η σημερινή Ελλάδα αποτελεί περίπτωση φθίνοντος έθνους
Δραματικά επίκαιρη: Η απολογία του Νίκου Καζαντζάκη το 1925
Αξιοι εισί;* Ποια κυβέρνηση αξίζει σε ποιους;
Πάρα πολύ σωστά τα έλεγε ο Μαρίνος το 1986. Αυτό που δεν γνωρίζαμε τότε ( και θέλω να πιστεύω ότι δεν το γνώριζε και ο Μαρίνος ) είναι ο λόγος που η τότε καθεστηκυία τάξη ( οι ανερχόμενοι νεόπλουτοι , πρώην γύφτοι , τα πάσης φύσεων λαμόγια του λάιφστάιλ ) με τους τότε κυβερνώντες τσιράκιά τους , ανεχότανε αν δεν υποδαυλίζανε όλα αυτά , επειδή είχαν σαν σκοπό να ετοιμάσουν το έδαφος για να οδηγηθούμε σ’ αυτά που βιώνουμε σήμερα . Σήμερα γίνονται φανεροί, αυτοί που είχαν συμφέρον να σταματήσει ο Ευρωπαικός Νότος να παράγει , για να καταναλώνεται η δική τους παραγωγή , αυτοί που είχαν συμφέρον να συκοφαντήσουν τους επιχειρηματίες , προκειμένου να κερδοσκοπήσουν με στοιχήματα εναντίον της επιβίωσης των Κρατών , αυτοί που χρησιμοποίησαν τα τοπικά τσιράκιά τους , θεοποιόντας τους σαν συνδικαλιστές , προκειμένου να πλήξουν τον συνδικαλισμό , αυτοί που επέτρεψαν άνθρωποι απλοί , όπως συνταξιούχοι , υπάλληλοι , αγρότες, μεροκαματιάρηδες να συλλαμβάνονται τώρα για φοροδιαφυγή ασύλληπτων ποσών, αυτοί που έταζαν και παρακαλούσαν να δώσουν εορτοδάνεια , διακοποδάνεια , πιστωτικές κάρτες , ώστε να οδηγήσουν τους νοικοκυραίους στο να χάσουν την μικρή τους περιουσία και να οδηγηθούν στην αυτοκτονία , αυτοί που έσφιγγαν τη θηλειά στο λαιμό ακόμη και των τίμιων μικρομεσαίων , προκειμένου να μπορούν να στήνουν αντιπροσωπείες ( αεριτζήδικες ) σ’ όλη την Ελλάδα , των δικών τους προιόντων. Να μπορούν να πουλούν τηλεπικοινωνιακό υλικό σε δεκαπλάσιες τιμές , να πουλούν υποβρύχια που γέρνουν , τρένα που δεν κυλάνε στις ράγες του υπάρχοντος σιδηροδρομικού δικτύου , τανκς χωρίς τα βλήματα των πυροβόλων και πολεμικά αεροπλάνα χωρίς τα ηλεκτρονικά στοιχεία για την μαχητική τους ικανότητα.
Θα μπορούσα να συνεχίσω επί μακρόν , αλλά νομίζω ότι όλοι πλέον γίναμε λίγο πιό επιφυλακτικοί και μασάμε λιγότερο ταραμά από όσο σαν κατσίκια του κοπαδιού μασούσαμε παλαιότερα.
Να είσαστε όλοι καλά.