Η μηχανογράφηση


Άρθρο αναγνώστη του blog 

Μέσα σε ένα γραφείο όπου κυριαρχεί η τεχνολογία, εκεί που αναβοσβήνουν δεκάδες λεντάκια, γυρίζουν σαν τρελοί οι σκληροί δίσκοι, βαριανασαίνουν οι ανεμιστήρες των κεντρικών μονάδων των  Η/Υ, καταλήγουν εκατοντάδες μέτρα καλωδίων, εκεί όπου οι εργαζόμενοι μοιάζουν σαν να μιλούν μια εξωγήινη γλώσσα, στο χώρο που όταν οι μηχανογράφοι έχουν  τα ψυχολογικά τους είναι σαν να το καταλαβαίνουν τα άψυχα μηχανήματα και να συμπάσχουν και αυτά μαζί τους βγάζοντας ασυνήθιστες αρμονικές συχνότητες λύπης κατά τη λειτουργία τους ή αργώντας να ανταποκριθούν στις αναζητήσεις και στους υπολογισμούς που τα υποχρεώνουμε να κάνουν (όσο και τρελό αν ακούγεται αυτό), αυτοί που έχουν χαρακτηρισθεί -όχι άδικα ίσως- περίεργοι άνθρωποι (κάποιοι έχουν καβαλήσει και το καλάμι), συμβαίνει κάτι παράδοξο.

Όταν προσεγγίσεις τους μηχανογράφους, καταλαβαίνεις ότι είναι απλοί καθημερινοί άνθρωποι όπως οι υπόλοιποι, ο καθένας με τα δικά του προβλήματα με τον δικό του ίσως ιδιαίτερο τρόπο σκέψης και συμπεριφοράς, με τις δικές τους επιθυμίες προσδοκίες αναστολές και ανασφάλειες, οι οποίοι είναι υποχρεωμένοι να ακούν τις απαιτήσεις των καθ’ ύλη αρμόδιων και να προσφέρουν όσο πιο γρήγορα και σωστά τις υπηρεσίες τους δίνοντας λύσεις, παρέχοντας πληροφορίες, προστατεύοντας τα συστήματα από εξωτερικούς εισβολείς αλλά και από κακεντρεχείς ή άμυαλους συναδέλφους, που πρέπει καλώς ή κακώς να παίζουν τον ρόλο του χωροφύλακα για την ασφάλεια των πληροφοριακών συστημάτων μα πάνω από όλα να παραμένουν άνθρωποι.

Είναι αυτοί  στους οποίους έρχονται και άλλοι συνάδελφοι να πάρουν την συμβουλή τους για την τεχνολογία, μιας και οι ίδιοι δεν γνωρίζουν, καταθέτοντας την ανησυχία τους πως να προστατέψουν τα παιδιά τους  από τις περίεργες διαδρομές, αναζητήσεις, επαφές που κάνουν μέσα στο μαγικό ομολογουμένως κόσμο του διαδίκτυου ή να βοηθηθούν για αποφάσεις που πρέπει να πάρουν και αφορούν τεχνολογικές επιλογές για τους ίδιους και τις οικογένειες τους αλλά και το πιο σημαντικό, για τον δρόμο των σπουδών των παιδιών τους σε αυτά τα επαγγέλματα.

Και να το μέγα παράδοξο που συμβαίνει, ξαφνικά ενώ καταφτάνουν στο χώρο της μηχανογράφησης φορτισμένοι αρνητικά έτοιμοι να εκραγούν λόγω της τεράστιας πίεσης που υπάρχει στις ελληνικές εταιρείες ειδικά στις μέρες μας, ανακαλύπτουν ότι οι περίεργοι αυτοί μηχανογράφοι είναι αυτοί που μπορούν και κατά μια έννοια περιμένουν να τους ακούσουν με υπομονή και καρτερικότητα, να καταθέτουν όλα τους τα βάσανα τα οποία τελικά εκμαιεύουν πίσω από το προφανή λόγο της επίσκεψης στο χώρο τους, είναι εκεί να ακούσουν τις  ανησυχίες τους τις εμπειρίες τους και ότι άλλο έχουν να τους καταθέσουν  ένα είδος εξομολόγησης δηλαδή, γιατί άραγε; Πως συμβαίνει αυτό; Μήπως φταιει ο χώρος της μηχανογράφησης που συνήθως είναι απομονωμένος από τους υπόλοιπους και σε αρκετές περιπτώσεις θυμίζει λίγο κινηματογραφική πλατό, ή μήπως φταινε οι άνθρωποι που εργάζονται σε αυτόν;; ποιος ξέρει;;

Μετά από περίπου είκοσι δυο  χρόνια εργασίας σε αυτόν τον  επαγγελματικό χώρο καταλήγω στο συμπέρασμα ότι αυτό που συμβαίνει εκεί μέσα οφείλεται στην ανάγκη όλων μας για επικοινωνία για ανθρωπιά, γιατί απλά και οι μηχανογράφοι (και όχι απαραίτητα μηχανορράφοι), όπως εξάλλου και άλλες επαγγελματικές κατηγορίες, είναι άνθρωποι και όχι μηχανές ούτε εξωγήινοι.

 Μ.Γ

Σχετικά Άρθρα

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -


- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

3 CommentsΣχολιάστε