Luca Pacioli:ο πατέρας της Λογιστικής


Αν ρωτήσετε τον λογιστή σας ποιος ήταν αυτός που ανακάλυψε τη λογιστική, το πιο πιθανό είναι ότι δεν θα πάρετε απάντηση..

Κι όμως, ο Luca Pacioli υπήρξε ένας από τους μεγαλύτερους άνδρες της Αναγέννησης. Τα χειρόγραφα και οι ιδέες του άλλαξαν τον τρόπο που εργάζεται ο κόσμος , και εξακολουθούν να επηρεάζουν τη σύγχρονη καθημερινή ζωή μας.

Γεννήθηκε στο Sansepulcro, στην Τοσκάνη, πιθανότατα το 1445. Η οικογένειά του ήταν φτωχή, και το μέλλον του φάνταζε άσχημο. Εντάχθηκε σε ένα μοναστήρι Φραγκισκανών στο Sansepulcro και εργάστηκε ως μαθητευόμενος δίπλα σε έναν τοπικό επιχειρηματία. Όμως ο νεαρός Pacioli αγαπούσε πολύ τα μαθηματικά , και σύντομα εγκατέλειψε τη μαθητεία για να εργαστεί ως μελετητής μαθηματικών.

Ο Pacioli συνδέθηκε με στενή φιλία με τον καλλιτέχνη Piero della Francesca, έναν από τους μεγαλύτερους συγγραφείς και καλλιτέχνες της εποχής. Ο Francesca έδωσε στον Pacioli πρόσβαση στη βιβλιοθήκη του Φρεντερίκο, του κόμη του Urbino. Η συλλογή της βιβλιοθήκης που είχε 4000 βιβλία, επέτρεψε στον Pacioli να διευρύνει τις γνώσεις του για τα μαθηματικά.

Ο Francesca επίσης σύστησε τον Pacioli στον Leon Alberti, ο οποίος έγινε ο νέος μέντορας του. Ο Alberti πήγε τον Pacioli στη Βενετία και τον έβαλε να εκπαιδεύσει τους τρεις γιους του πλούσιου εμπόρου Antonio de Reimpose. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου (το έτος 1470), ο Pacioli που ήταν μόλις 25 ετών, έγραψε το πρώτο χειρόγραφο του. Το βιβλίο ήταν σχετικά με την άλγεβρα και ήταν αφιερωμένο στα αγόρια του έμπορου Reimpose .

Ο Alberti σύστησε επίσης τον Pacioli στον πάπα Παύλο τον δεύτερο. Ο πάπας ενθαρρύνε τον Pacioli να γίνει μοναχός και να αφιερώσει τη ζωή του στο Θεό. Το 1472 που πέθανε ο Alberti , ο Pacioli αποδέχτηκε την πρόταση του πάπα .

Τρία χρόνια μετά, ο Pacioli έγινε καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Περούτζια, όπου έμεινε για έξι χρόνια. Ήταν ο πρώτος λέκτορας που πήρε έδρα μαθηματικών στο Πανεπιστήμιο. Στις διαλέξεις του τόνιζε τη σημασία της σύνδεσης της θεωρίας με την πράξη. Η έμφαση που έδινε στην εφαρμογή της θεωρίας, τον έκανε μοναδικό ανάμεσα τους συνομηλίκους του. Ενώ ήταν στο Πανεπιστήμιο της Περούτζια, ο Pacioli έγραψε το δεύτερο χειρόγραφο του που ήταν αφιερωμένο στην «Νεολαία της Περούτζια.”


Μετά το 1481, ο Pacioli περιδιάβηκε σχεδόν σε όλη την Ιταλία, αλλά και σε περιοχές έξω από αυτήν, έως ότου το 1486 κλήθηκε πίσω στο Πανεπιστήμιο της Περούτζια από τους Φραγκισκανούς.  Κατα την περίοδο αυτή ο Pacioli πήρε τον τίτλο του “Μάγιστρο – Magister”, που σημαίνει κύριος – master, το ισοδύναμο ενός καθηγητή σήμερα .

Το έτος 1494 είναι η μόνη ημερομηνία κατά τη διάρκεια της ζωής Pacioli, για την οποία είμαστε απολύτως σίγουροι. Ήταν η χρονιά που ο 49χρονς πλεον Pacioli έκδίδει το γνωστο βιβλίο του Summa. Ο πλήρης τίτλος ήταν “summa de Arithmetica, Geometria, proportioni et proportionalita” δηλαδή συλλογή αριθμητικής, γεωμετρίας, αναλογίας και αναλογικότητας. Ο Pacioli έγραψε τη Summa, σε μια προσπάθεια να αποκαταστήσει την κακή φήμη της διδασκαλίας των μαθηματικών στην εποχή του.

Ένα κεφάλαιο του βιβλίου έκανε το Pacioli διάσημο. Το κεφάλαιο αυτό ήταν το “Particularis de Computis et Scripturis”, μια πραγματεία σχετικά με τη λογιστική. Με αυτό, ο Pacioli  έγινε ο πρώτος που περιέγραψε το διπλογραφικό λογιστικό συστήμα. Αυτό το νέο σύστημα υπήρξε μια εμπνευσμένη σύλληψη και έφερε την επανάσταση στην οικονομία και στις επιχειρήσεις.

Η Summa  εξασφάλισε στον Pacioli  μια θέση στην ιστορία, ως “ο πατέρας της Λογιστικής.” Έγινε η πιο πολυδιαβασμένη μαθηματική εργασία σε όλη την Ιταλία, και έγινε ένα από τα πρώτα βιβλία που δημοσιεύτηκαν από τον Γουτεμβάργιο .

Το σημαντικό αυτό βιβλίο έκανε αμέσως τον Pacioli διάσημο, και προσκληθηκε στο Μιλάνο για να διδάξει μαθηματικά στο Δικαστήριο του Δούκα Lodovico Μαρία Sforzo στο Μιλάνο. Ένας από τους μαθητές του ήταν ο Leonardo da Vinci.

Κατά τη διάρκεια των επτά ετών που περάσανε μαζί ο Pacioli και ο da Vinci , βοήθησε ο ένας τον άλλον στη δημιουργία δύο αριστουργήματων που αντέχουν στη δοκιμασία του χρόνου. Ο Da Vinci εικονογράφησε το επόμενο και δεύτερο πιο σημαντικό χειρόγραφο του Pacioli “Divine Proportions”, ενώ η γνώση που πήρε ο Da Vinci από τον Pacioli σχετικά με την γεωμετρία, του έδωσε την δυνατότητα  να δημιουργήσει ένα από τα μεγαλύτερα αριστουργήματα του. Μια τοιχογραφία στο βόρειο τοίχο της Santa Maria de Gracia Dominican. Αυτή η τοιχογραφία είναι ο πιο διάσημος πίνακας του δέκατου πέμπτου αιώνα, γνωστός ως “Ο Μυστικός Δείπνος”.

Η επιρροή της γεωμετρίας που διδάξε ο Pacioli στον Da Vinci είναι διάχυτη σε πολλά από τα μεταγενέστερα έργα του. Άλλωστε ο Da Vinci αναφέρει τον Pacioli πολλές φορές στις σημειώσεις του.

Στα χρόνια που ακολούθησαν, o Pacioli συνέχισε να διδάσκει και να γράφει. Το 1509, το ‘De Divina Proportione’ και ένα ακόμη έργο του για τον Ευκλείδη, δημοσιεύθηκαν στη Βενετία. Την ίδια χρονιά, ο Pacioli έδωσε μια σημαντική διάλεξη με θέμα «Αναλογία και αναλογικότητα”, όπου έδωσε έμφαση στη σχέση της ανάλογιας με τη θρησκεία, την ιατρική, νομική, αρχιτεκτονική, τη γραμματική, την εκτύπωση, τη γλυπτική, τη μουσική και το σύνολο των ελεύθερων τεχνών.

Η εικόνα είναι από το Summa Arithmetica του Pacioli (1532) και παρουσιάζει τη μέθοδο αρίθμησης με τα δάκτυλα. Στην εικόνα βλέπουμε ότι τους αριθμούς μέχρι το 100 τους σχημάτιζαν με το αριστερό χέρι ενώ τους μεγαλύτερους με το δεξί

Το 1510, ο Pacioli ανέλαβε διευθυντής στο μοναστήρι των Φραγκισκανών στο Sansepulcro, προς μεγάλη απογοήτευση των μοναχών συναδέλφων του.Το 1514, ο Πάπας Λέων Γ καλεί τον Pacioli στην παπική έδρα στη Ρώμη για να γίνει εκεί δάσκαλος .

Οι ιστορικοί δεν είναι σίγουροι για το τι συνέβη στον Pacioli στη συνέχεια, αλλά είναι σχεδόν βέβαιο ότι ποτέ δεν τα κατάφερε στη Ρώμη. Ο Pacioli πιθανώς πέθανε στις 19 του Ιούνη 1517 στο μοναστήρι του Sansepulcro.

by Αντικλείδι , http://antikleidi.wordpress.com


Σχετικά Άρθρα

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -


- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

5 CommentsΣχολιάστε

  • κι εδώ παπάδες? μάθε τέχνη..
    αχ αυτά τα “αργύρια”…

  • χα! αλήθεια είναι αυτό για τους λογιστές! ρώτησα τον δικό μου και δεν ήξερε
    το βρήκε χρήσιμο πάντως

  • “εμπορικές συναλλαγές” είχαν απο τότε τα μοναστήρια δηλαδή…
    και μετά λέμε για το Βατοπαίδι…

    η λογιστική είναι υποχρεωτικό μάθημα στις ιερατικές σχολές ?