Πως βιώνουν την κρίση οι Έλληνες.

Τρεις Έλληνες πολίτες περιγράφουν σε Άγγλο δημοσιογράφο, την κρίση στην Ελλάδα.

__________

Η Κατερίνα Δαρζέντα, είναι καθηγήτρια Αγγλικών και ιδιοκτήτης φροντιστηρίου στην Αθήνα:

“Ζω μια χαοτική κατάσταση. Το ‘χάος’ είναι Ελληνική λέξη και εύστοχα περιγράφει τη ζωή σε αυτή τη χώρα. Πιστεύω ότι είμαι καλός πολίτης, και εργάζομαι σκληρά τα 25 χρόνια που ζω εδώ. Δουλεύω καθημερινά από τις 14:00 έως τις 22:00 το βράδυ. Διδάσκω 40 ώρες την εβδομάδα. Αν προσθέσετε στη διδασκαλία, την προεργασία του μαθήματος , φτάνω να δουλεύω σχεδόν 50 ώρες την εβδομάδα. Βλέπω τον σύζυγό μου μόνο μισή ώρα την ημέρα, αφού και αυτός διδάσκει σε δημόσιο σχολείο το πρωί, αλλά επειδή ο μισθός του είναι χαμηλός,  αναγκάζεται να συμπληρώνει το εισόδημά του τα απογεύματα. Πόσοι από τους ευρωπαίους συναδέλφους μας εργάζονται τόσες ώρες;

Διδάσκω Αγγλικά. Ευτυχώς, ακόμη και κατά τη διάρκεια αυτής της κρίσης, υπάρχει ζήτηση για την εργασία μου. Αλλά για πόσο καιρό ακόμα ο κόσμος θα έχει αρκετά χρήματα να με πληρώνει για να διδάσκω τα παιδιά του; Όταν έρχεται μια μητέρα και μου λέει ότι ο σύζυγός της έχασε τη δουλειά του και ότι ο δικός της μισθός έχει μειωθεί και αναγκάζεται να μαγειρεύει για τα παιδιά της μόνο πατάτες και ρύζι , δεν μπορώ να αρνηθώ να κάνω μάθημα στα παιδιά της δωρεάν.

Πριν δύο μέρες άκουσα για τον δάσκαλο φυσικής της κόρης μου, ένα πατέρα τριών μικρών παιδιών που τα παράτησε  και μετανάστευσε στη Γερμανία για να εργαστεί σε ένα εστιατόριο. Ένας φυσικός εργάζεται ως σερβιτόρος κάπου στο Αμβούργο.

Η πρεσβεία της Αυστραλίας έχει γεμίσει από Έλληνες που ψάχνουν να  μεταναστεύσουν στην Αυστραλία, διότι το πραγματικό ποσοστό ανεργίας έχει ξεπεράσει το 25%. Ο πατέρας μου μετανάστευσε στον Καναδά το 1952, όταν η Ελλάδα είχε καταστραφεί ολοσχερώς ύστερα από το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και τον εμφύλιο πόλεμο. Δεν υπήρχαν δουλειές, υπήρχε μεγάλη φτώχεια, και οι εργαζόμενοι μετανάστευαν κατά κύματα στις ΗΠΑ, τον Καναδά και την Αυστραλία.

Αυτό τον καιρό, αυτοί που μεταναστεύουν είναι οι επιστήμονες και οι επαγγελματίες. Τα παιδιά μου σπουδάζουν στο πανεπιστήμιο. Ο γιος μου σπουδάζει μηχανικός στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Ο πρόεδρος του πανεπιστημίου ενημέρωσε τους φοιτητές ότι το πανεπιστήμιο μπορεί να κλείσει τον Ιανουάριο λόγω έλλειψης κονδυλίων. Γιατί καταστρέφουν τις ελπίδες και τα όνειρα των παιδιών μας;

Τα παιδιά μου μπορεί να χρειαστεί να μεταναστεύσουν στον Καναδά, όπως έκανε και ο παππούς τους πριν από 50 χρόνια. Γιατί θα πρέπει ένας νέος να αισθάνεται ότι πρέπει να εγκαταλείψει την πατρίδα του, προκειμένου να έχει αξιοπρεπές μέλλον;

Τις περισσότερες ημέρες δυσκολεύομαι να πάω στη δουλειά μου, επειδή οι εργαζόμενοι στις δημόσιες συγκοινωνίες απεργούν συνήθως τρεις ημέρες κάθε εβδομάδα. Στους δρόμους έχουν συσσωρευτεί πολλά σκουπίδια.

Μελαγχολία κυριαρχεί σε όλους, και οι φαρμακοποιοί πουλούν πολλά αντικαταθλιπτικά χάπια. Αύξηση παρατηρείται στις ασθένειες που σχετίζονται με την καρδιά, ενώ και το ποσοστό αυτοκτονιών αυξήθηκε κατά 40%. Έχουμε χάσει κάθε ελπίδα. Όλοι γνωρίζουμε ότι τα πράγματα δεν θα γίνουν καλύτερα. Όλοι γνωρίζουν ότι τα πράγματα θα χειροτερεύουν συνεχώς. Απλώς δεν είμαστε σίγουροι πόσο ακόμα.

Είμαστε οργισμένοι με την κυβέρνησή μας (όλες τις κυβερνήσεις, του παρελθόντος και του παρόντος) που δεν μας προστατεύουν. Αφού έδωσα τον Ιούλιο τον φόρο εισοδήματος που μου αναλογούσε , έλαβα ξαφνικά ένα χαρτί που δεν έμοιαζε καν με επίσημο έγγραφο. Ήταν απλά μια φωτοτυπία και μου ζητούσαν να καταβάλω φόρο έκτακτης ανάγκης. Το ονόμασαν έκτακτης εισφορά αλληλεγγύης.

Ποια είμαι εγώ που πρέπει να δείξω αλληλεγγύη? Τι είναι αυτός ο φόρος που μου ζητούν να πληρώσω; Γιατί πρέπει να πληρώσω επιπλέον € 300 για τη μικρή επιχείρησή μου; Δεν είναι αρκετός ο φόρος εισοδήματος που κατέβαλα; Που πηγαίνουν τα ευρώ που φορολογούμαι; Στις Γερμανικές τράπεζες;

Πολλοί Έλληνες έχουν αρνηθεί να πληρώσουν τον φόρο, επειδή γνωρίζουν ότι δεν είναι ανταποδοτικός. Ξέρουν ότι αυτά τα χρήματα δεν θα πάνε ούτε στην εκπαίδευση, ούτε στην υγεία , ούτε στην κατασκευή και συντήρηση δρόμων. Οπότε, ποιος ο λόγος; “

______________

Ο Emile Slim μεγάλωσε στην Αθήνα, όπου επέστρεψε πριν από τρία χρόνια από το Λονδίνο που ήταν μαζί με την Ελληνίδα γυναίκα του :

“Υπάρχουν πολλές αιτίες για την τρέχουσα κρίση, αλλά όλες καταλήγουν σε ένα σημαντικό πρόβλημα, και αυτό είναι η μη τήρηση του νόμου. Αυτό το πρόβλημα ξεκινάει από την αστυνομία , και φτάνει στη δικαστική εξουσία.

Ένα παράδειγμα  είναι οι προσπάθειες της κυβέρνησης να επιβάλει την απαγόρευση του καπνίσματος: “Απαγορεύεται το κάπνισμα”, πρώτος νόμος,δεύτερος νόμος, «το εννοούμε πραγματικά, απαγορεύεται το κάπνισμα!” Η κυβέρνηση έχει κάνει μέχρι τώρα τρεις διαφορετικές προσπάθειες να επιβάλει τον ίδιο νόμο, χωρίς κανένα αποτέλεσμα.

Αυτό που θέλω να πω είναι ότι όταν δεν υπάρχει πραγματικό κράτος δικαίου, οι άνθρωποι δεν αισθάνονται την υποχρέωση να δηλώνουν τους φόρους, την περιουσία τους, κλπ. Παρά τα πολλά σκάνδαλα διαφθοράς που έχουν αποκαλυφθεί για τις κυβερνήσεις, κανείς πολιτικός δεν έχει πάει ποτέ στη φυλακή. Πολλοί με υψηλά εισοδήματα , εκτιμούν σωστά  ότι  θα τους βγει φθηνότερα να δωροδοκήσουν κάποιο εφοριακό από το να δηλώσουν το πραγματικό τους εισόδημα .

Υπάρχουν σοβαρά προβλήματα στο δημόσιο τομέα. Πολλοί άνθρωποι παίρνουν δυσανάλογα υψηλούς μισθούς. Δεν είναι ασυνήθιστο να υπάρχουν σε κρατικά νοσοκομεία, για παράδειγμα καθαρίστριες, που λαμβάνουν τον ίδιο, αν όχι υψηλότερο, μισθό από ό, τι ορισμένοι γιατροί. Αυτό συμβαίνει είτε λόγω της πίεσης των συντεχνιών είτε είναι αποτέλεσμα της λογικής του ρουσφετιού. Υπάρχουν, ωστόσο, πάρα πολλοί άνθρωποι που εργάζονται σκληρά, για μικρές αμοιβές στο δημόσιο τομέα.

Πολλοί  αισθάνονται προδομένοι από την παρούσα κυβέρνηση. Νόμιζαν ότι η κυβέρνηση είχε σκοπό να αντιμετωπίσει τη διαφθορά και να επιφέρει ουσιαστικές αλλαγές στο “σύστημα” διοίκησης. Ακόμα και άνθρωποι που αποτελούν μέρος του συστήματος παραδέχονται ότι είναι σάπιο και πρέπει να αλλάξει. Η κυβέρνηση υπαναχώρησε από αυτές τις υποσχέσεις. Κανείς δεν έχει φυλακιστεί ούτε έχει δικαστεί για κάτι. Το “σύστημα” παραμένει ανέπαφο.

Οι φτωχοί και η μεσαία τάξη καλούνται να πληρώσουν το λογαριασμό για τις υπερβολές των πλουσίων και τις συνέπειες της διαφθοράς. Εκείνοι που  δηλώνουν τα πραγματικά εισοδήματα τους συνεχίζουν να φορολογούνται περισσότερο. Και σε μια χώρα που έχει ένα από τα υψηλότερα κόστη ζωής, οι μισθοί περικόπτονται και οι φόροι αυξάνουν. Η τρόικα ζητάει περισσότερη λιτότητα, κάτι που θα αυξήσει το ήδη εξαιρετικά υψηλό επίπεδο ανεργίας και θα καταστήσει αδύνατη κάθε ελπίδα για έξοδο από την κρίση.

Οι πιο σημαντικές μεταρρυθμίσεις που απαιτούνται αφορούν  το σύστημα με το οποίο η Ελλάδα διέπεται. Όταν γίνει πραγματικά αξιοκρατικό, και δομηθεί με τέτοιο τρόπο που να να επιτρέψει την ανάπτυξη και τις επενδύσεις, χωρίς γραφειοκρατία και ευνοιοκρατία, η χώρα θα αποκτήσει καλύτερη λειτουργία, θα γίνει πιο ανταγωνιστική, και ο κόσμος θα είναι χαρούμενος.”

________________

Ιουλία Σταυρού :

“Δουλεύω σε δημοτική επιχείρηση στην Κρήτη. Υπάρχει το αίσθημα ότι η χώρα έχει καταρρεύσει. Όλες οι συμβάσεις ορισμένου χρόνου έχουν ακυρωθεί, οπότε δεν μπορεί να γίνει καμία αθλητική ή καλλιτεχνική δραστηριότητα του δήμου, ακόμη και εκείνες οι οποίες αποφέρουν κέρδος.

Το δημαρχείο καταλήφθηκε  από απεργούς την προηγούμενηεβδομάδα. Τα σκουπίδια δεν μαζεύονται από τους δρόμους εδώ και τρεις εβδομάδες. Βασικές λειτουργίες του κράτους έχουν παραλύσει.

Οι τέσσερις συνάδελφοι στο γραφείο μου είναι απελπισμένοι και θλιμένοι. Οι μισθοί τους μειώθηκαν κατά 40% και αγωνιούν πως θα πληρώνουν την δόση του στεγαστικού δανείου. Δουλεύουν πολλές ώρες σε ένα κακό  περιβάλλον, από τις 7 έως τις 3, χωρίς διαλείμματα. Γίνομαι έξω φρενών, όταν διαβάζω στις εφημερίδες ότι οι Έλληνες είναι τεμπέληδες. Αυτό είναι συνειδητό ψέμα προκειμένου να στρέψει πολίτες άλλων χωρών εναντίον μας.

Οι συμπολίτες μου με τους οποίους συνομιλώ, πιστεύουν χωρίς εξαίρεση, ότι η Ελλάδα θα πρέπει να χρεωκοπήσει, προτού η χώρα και ο λαός χάσουν όλα τους τα περιουσιακά στοιχεία. Δεν ξέρουμε τι πραγματικά σημαίνουν για εμάς, οι όροι  “default” ή “κούρεμα”, αλλά υπάρχει μια αυξανόμενη αίσθηση ότι είναι καλύτερα να είσαι φτωχός παρά να ζεις κάτω από τις προσταγές ξένων.”

___________

by Αντικλείδι , http://antikleidi.wordpress.com

Συναφές: Πώς οι Έλληνες αναγκάστηκαν να επιστρέψουν στα χωριά τους